این اما همه ماجرا نیست و اخیرا برخی رسانه‌های رسمی کشور ادعا کرده‌اند باشگاه پرسپولیس طلب کالدرون را از یک صندوق قرض کرده است؛ صندوقی که گویا رسالت اصلی‌اش پرداخت وام ایجاد اشتغال در مناطق محروم بوده است. افکار عمومی نسبت به این شایعه که صحت و سقمش هم هنوز به‌طور دقیق مشخص نشده، واکنش بسیار تندی نشان دادند. طبیعتا برای آنها قابل هضم نیست که در شرایط فعلی کشور و با وجود این همه محروم، مستمند و بیکار، نهادی که وظیفه حمایت از این اقشار آسیب‌پذیر را بر عهده دارد برای پرداخت طلب یک مربی فوتبال هزینه کند. روشن نیست این اتفاق دردناک واقعا رخ داده یا نه؛ اما به هر حال هر طوری که این پول تهیه شده باشد، بالاخره مبلغ قابل توجهی از اموال مردم ایران برای بسته شدن پرونده‌ای صرف شده که اصلا می‌توانست باز نشود. اگر مدیران وقت پرسپولیس با کالدرون شیوه مدارا و مروت در پیش می‌گرفتند، اگر او را «تحمل» می‌کردند تا لااقل فصل تمام شود یا اصلا اگر موقع قطع همکاری توافقی صورت می‌گرفت که باشگاه ایرانی ضرر نکند، هیچ‌کدام از این داستان‌ها پیش نمی‌آمد. بسیار سوزناک است که هزینه چنین سوءمدیریت‌هایی از جیب محرومان پرداخت شود و البته این اتفاق در حالی رخ بدهد که مقصران ماجرا سکوت کرده‌اند.
