با این حال چیزی که ما امروز در ایران شاهدش هستیم، تخریب شخصیت و له شدن داوران زیر فشار انبوهی از انتقادات و حملات بیرحمانه است. البته که این وضع کموبیش همیشه وجود داشته، اما امروز به کمک تکنولوژی میشود تا حدود زیادی از این شرایط پیشگیری کرد. فقط کافی است فوتبال ایران هم مثل همه جای جهان به سمت استفاده از فناوری کمکداور ویدئویی برود. با این تدبیر، بخشی از اشتباهات مهم و سرنوشتساز داوران در همان زمین مسابقه اصلاح میشود تا بازیکنان، مربیان و هواداران بهانهای برای حملات وحشتناک و تاسفبرانگیز به آنها نداشته باشند. مگر یک داور چقدر حقوق میگیرد که باید این همه فشار را تحمل کند. آیا این منصفانه است؟
16 تیم همیشه شاکی
تیمهای لیگ برتر ایران به دو دسته تقسیم میشوند؛ آنهایی که اشتباه داوری به ضررشان رخ داده و در حال مصاحبه و بیانیهنویسی علیه داوران هستند و دسته دوم هم آنهایی که اشتباه داوری به سودشان بوده، اما باز به خاطر محکمکاری و تحت تاثیر قرار دادن داوران، دارند علیه این قشر حرف میزنند و مصاحبه میکنند! بعید است هیچ کجای دنیا لیگی را پیدا کنید که همه تیمهای آن از داوری شکایت داشته باشند، اما ما در ایران چنین شرایطی داریم. این هفته تیمهایی مثل پرسپولیس، نفت مسجدسلیمان و فجرسپاسی شیراز به قضاوت داوران اعتراض داشتند. در بازی پرسپولیس، تیم داوری خطای پنالتی روی مهدی ترابی را تشخیص نداد و گل سالم مهدی عبدی را هم ندید. مسجدسلیمانیها هم به پنالتی مس رفسنجان اعتراض داشتند و حتی نزدیک بود آن مسابقه نیمهتمام باقی بماند! داور این بازی در حالی به شکل وحشتناک زیر فشار قرار گرفت که تصاویر تلویزیونی به وضوح هند پنالتی مدافع نفت را تایید میکرد. هفته گذشته هم استقلال از داوری شکایت داشت و فرهاد مجیدی مسوولان را به جان فرزندانشان قسم داد هر چه سریعتر VAR را به ایران بیاورند. مطمئن باشید هفته آینده هم پنجاه تا بیانیه و مصاحبه و شکوائیه دیگر خواهیم داشت. تا کمکداور ویدئویی وارد نشود، آش همین آش و کاسه همین کاسه خواهد بود.
درخواست داوران از رئیسجمهور
خود داوران مظلوم از همه بیشتر در تقلا هستند تا تجهیزات کمکداور ویدئویی وارد ایران شود و از این برزخ نجات بیابند. آخرین حرکت آنها هم تنظیم یک نامه سرگشاده خطاب به ریاستجمهوری، وزیر ورزش و حتی رئیس کمیته ملی المپیک است. آنها در این نامه خواهش کردهاند شرایط برای ورود هر چه سریعتر VAR فراهم شود. از سوی دیگر داوران به دلیل تحریمهای بینالمللی تنگناهای دیگری هم دارند. شاید اگر چند خط آخر این نامه را بخوانید، به فشاری که این قشر از هر طرف تحمل میکند پی ببرید: «داوران بینالمللی ما در شرایط حاضر نه تنها قادر نیستند حقالزحمه قضاوت خود در مسابقات بینالمللی و قارهای، پوشاک متحدالشکل و حتی سیستمهای رادیویی خود را از فیفا و ایافسی دریافت کنند، بلکه بهطور روزافزون، بیشترین فشار را در طول 90 دقیقه مسابقات فوتبال و هم پس از هر مسابقه، هجمههای شدید رسانهای و شبکههای اجتماعی را تحمل میکنند.»