با این همه اما مدیرعامل وقت پرسپولیس سودای دیگری در سر داشت. او که آن زمان عاشق قاب‌های تلویزیونی بود، در مصاحبه زنده با علی ضیا گوشی تلفنش را برداشت و به نفری که پشت خط بود دستور داد: «قرارداد استوکس را اوکی کنید.» به این ترتیب یک تیم چند نفره از کارمندان پرسپولیس شاید بالغ بر دو هفته با هزینه باشگاه در هتل‌های مجلل امارات به سر بردند تا استوکس را راضی به عقد قرارداد کنند. نهایتا هم او 150 هزار دلار پیش‌پرداخت گرفت و به ایران آمد. استوکس تنها چیزی حدود 60 دقیقه برای سرخ‌ها بازی کرد و برای همیشه رفت. باشگاه مصر بود که او برمی‌گردد، اما نه‌تنها برنگشت، بلکه حالا با شکایت به فیفا توانسته پرسپولیس را به پرداخت 80 هزار دلار دیگر محکوم کند. چیزی حدود 230 هزار دلار فقط برای یک ساعت بازی؛ هر دقیقه بیش از 100 میلیون تومان. به راستی که چه بهشتی است فوتبال ایران برای یک عده بازیکن و مربی خارجی فرصت‌طب!
استوکس بعد از پیوستن به پرسپولیس خیلی زود بی‌انضباطی‌هایش را شروع کرد. او به سرعت غیب شد و مدت‌ها در دوبی با پولی که از پرسپولیس گرفته بود به عیاشی پرداخت. انتشار تصاویر این خوش‌گذرانی‌ها حسابی باعث خشم هواداران شده بود، اما اطرافیان محمدحسن انصاری‌فرد می‌گفتند محکم‌ترین قرارداد تاریخ با او بسته شده و جای نگرانی نیست! خود آقای مدیرعامل هم گفته بودند: «پرسپولیس طبق بندهای قرارداد می‌تواند تمام مبلغ داده شده به استوکس را پس بگیرد. اطمینان داشته باشید که پرسپولیس در این مورد ضرر مالی نخواهد کرد. قرارداد او را طوری بسته‌ایم که بابت هر جلسه غیبت سه هزار دلار و غیبت در هر مسابقه 50 هزار دلار جریمه خواهد شد.» دیگر عالم و آدم فهمیده بودند این خرید اشتباه بوده، اما انصاری‌فرد می‌گفت: «من اگر دوباره به آن دوران برگردم باز هم استوکس را جذب می‌کنم، چرا که زیر فشار شدید طرفداران باشگاه قرار داشتیم. البته ما جواب آن خرید را هم گرفتیم. حسنی که استوکس برای باشگاه پرسپولیس داشت این بود که انگیزه را در بین بازیکنان ما زیاد کرد.» بسیار هم عالی؛ آیا سرانجام یک نفر پیدا می‌شود از مدیران ناموفق این فوتبال حساب‌کشی کند؟ آیا کسی پاسخگو هست؟
