فکر کردن به مرگ میتواند خیلی خوب باشد. آگاهی از مرگ میتواند سلامت جسمی شما را ارتقا بخشیده و کمکتان میکند اهداف و ارزشهایتان را براساس تحلیل جدیدی از این تحقیقات جدید، دوباره اولویتبندی کنید. حتی فکر کردن ناخودآگاه درمورد مرگ — مثلاً رد شدن از کنار قبرستان — میتواند تغییرات مثبتی در شما ایجاد کرده و باعث شود بیشتر به دیگران کمک کنید.
تحقیقات گذشته نشان میداد که فکر کردن درمورد مرگ مخرب و خطرناک است و موجب بروز حرص و خشونت در انسانها میشود. این تحقیقات براساس تئوری مدیریت وحشت (TMT) بودند که عنوان میکند ما اعتقادات فرهنگی خاصی برای کنترل احساسمان نسبت به مرگ داریم اما این تحقیقات مزایا و فواید احتمالی آگاهی از مرگ را بررسی نکردهاند.
کنت ویل، سرپرست تحقیق جدید درمورد فکر کردن به مرگ میگوید، «تمرکز حقیقات TMT بر روی گرایشات منفی و رفتارهای مضر آنقدر در این حیطه تاثیر داشته است که خیلیها به تازگی عنوان کردهاند که آگاهی از مرگ نیرویی تاریک از تخریب اجتماعی است. درک چندان جالبی از اینکه چطور آگاهی از مرگ به صورت روزمره میتواند گرایشات و رفتارها را تا حدی تقویت کند که آسیب رساندن به خود و دیگران در فرد به حداقل ممکن برسد و سلامت او نیز ارتقا یابد.»
ویل و همکاران او برای ساخت یک الگوی جدید از نوع تفکر ما نسبت به مرگ خودمان، بررسی گستردهای بر روی تحقیقات اخیر در این زمینه انجام دادند. آنها نمونههای متعدد از تحقیقات هم آزمایشگاهی و هم زمینهای پیدا کردند که جنبهای مثبت از به یادآوری طبیعی از مرگ را نشان میداد.
ویل به تحقیقی از ماتیو گایلیوت و همکارانش در سال 2008 اشاره میکند که چطور حتی از نظر فیزیکی نزدیک بودن به یک قبرستان باعث میشود میل فرد به کمک کردن به یک غریبه بالا رود. او میگوید، «محققان فرضیه میآورند که اگر ارزش فرهنگی کمک کردن برای افراد مهم شمرده شود، آنوقت بالا رفتن آگاهی از مرگ میتواند موجب بالا بردن میل به کمک کردن در آنها شود.»
این محققان افرادیکه از کنار یک قبرستان رد میشدند و آنهایی که یک خیابان بالاتر از قبرستان بودند را مورد مطالعه قرار دادند. دو بازیگر در هر مکان نزدیک به آن افراد یا درمورد ارزش کمک کردن به دیگران یا یک موضوع مرتبط صحبت میکردند و دقایقی بعد، بازیگر دیگری کتاب خود را به زمین میانداخت. محققان رفتار شرکتکنندگان تحقیق را بررسی کرده و ارزیابی کردند که چه تعداد از آن افراد به آن غریبه کمک کردند.
ویل میگوید، «وقتی از ارزش کمک کردن به دیگران صحبت شده و آن را چشمگیر کردند، تعداد شرکتکنندگانی که در کنار قبرستان به فردی که دفتر خود را به زمین انداخته بود برای برداشتن دفترش کمک کردند، 40 درصد بیشتر از آنهایی بود که یک خیابان بالاتر از قبرستان بودند. تحقیقات زمینهای و آزمایشگاهی دیگر هم همین نتایج را منعکس کردند و نشان دادند که آگاهی از مرگ میتواند ابراز تحمل، تساوی حقوق بشر، محبت، همدردی و آرامشطلبی را در افراد تقویت کند.»
به طور مثال در تحقیقی که در سال 2010 توسط ایمو فریتشه در دانشگاه لایپزیگ انجام گرفت، نشان داد که چطور افزایش آگاهی از مرگ میتواند رفتارهای پایدار را در افراد تقویت کند. و تحقیقی که توسط زاخاری روسشیلد در دانشگاه کانزاس در سال 2009 انجام گرفت نشان داد که چطور بالا بردن آگاهی از مرگ میتواند بنیادگرایان امریکایی را تشویق کند نسبت به گروه مخالف خود با محبت و مصالحه بیشتر رفتار کنند.
فکر کردن به مرگ میتواند سلامت شما را هم تقویت کند. تحقیقات اخیر نشان دادهاند که وقتی مرگ به افراد مختلف یادآوری شود، آنها انتخابهای بهتری در زمینه سلامتی خود خواهند داشت، مثلاً کرم ضدآفتاب بیشتری استفاده کرده، کمتر سیگار کشیده و بیشتر ورزش میکنند. در یک تحقیق که در سال 2011 انجام گرفت، مشخص شد که یاد مرگ باعث شد شرکتکنندگان تحقیق که زن بودند بیشتر تستهای فردی سینه را انجام دهند.
ویل اعتقاد دارد که تحقیقات در این زمینه میبایست بیشتر به سمت نشان دادن تاثیر مثبت محرکهای یادآوری مرگ بر زندگی افراد برود نه اینکه آثار مخرب و درگیریهای اجتماعی ناشی از آن را نشان دهد.