جریان ملاکی در شهر تهران که طی دو دهه گذشته با برج‌‌‌سازی در معابر کم‌‌‌عرض و تغییر کاربری مسکونی به تجاری در نقاطی از شهر که ظرفیت جذب سفر ندارد، مزاحمت‌‌‌های متعددی برای پایتخت‌‌‌نشینان ایجاد کرده بود، در ماه‌‌‌های اخیر به شکل متفاوتی از تغییر کاربری مزاحم روی آورده است.
به گزارش «دنیای‌اقتصاد»، موضوع انتقال صنایع و مشاغل مزاحم به خارج از محدوده شهرها سابقه دست‌‌‌کم 20 ساله دارد و مدیریت شهری در پایتخت نیز در کنار سایر دستگاه‌های اداری مسوول این موضوع را دنبال کرد. با وجود این هنوز اگرچه به تعداد انگشت‌‌‌شمار اما کارخانه‌‌‌های فعالی در سطح شهر تهران چه در محدوده شمال و چه جنوب شهر وجود دارند. اما در ماه‌‌‌های اخیر شکل متفاوتی از مزاحمت صنعتی در بافت‌‌‌های مسکونی شهر تهرانی‌‌‌ها را آزرده است. بر اساس گزارش‌های دریافتی «دنیای‌اقتصاد» از شهروندان ساکن در محله‌‌‌های مختلف، در ماه‌‌‌های اخیر در برخی از محله‌‌‌های مسکونی پلاک‌‌‌هایی که پیش‌تر کاربری‌‌‌های از قبیل تجاری یا مراکز ورزشی داشته، به «انبار مواد غذایی» اختصاص یافته است. به این ترتیب آمد و شد خودروهای سنگین حمل بار به کوچه‌‌‌هایی که از یکسو با توجه به تراکم بافت مسکونی حتی پارکینگ کافی برای توقف خودروهای اهالی محله ندارد و از سوی دیگر بعضا بافت آن مطلقا مسکونی بوده و حتی یک مغازه هم در آن راسته‌‌‌ها وجود ندارد، آرامش و آسایش شهروندان ساکن در محله را مخدوش کرده است. ظاهرا چند شرکت با ایجاد شبکه خرده‌فروشی و توزیع مواد غذایی و کالاهای به اصطلاح «تند مصرف» که با افزایش تقاضای خرید آنلاین در عصر شیوع کرونا روبه‌رو هستند، تصمیم گرفته‌‌‌اند انبارهای خود را در دل محله‌‌‌های مسکونی جانمایی کنند تا بتوانند در کوتاه‌‌‌ترین زمان، کالاهای خریداری شده به صورت آنلاین را توزیع کنند.
به این ترتیب علاوه بر تردد خودروهای باری، تردد موتورسیکلت‌‌‌های حمل کالا از انبار تا در منازل نیز در این کوچه‌‌‌ها افزایش پیدا کرده است. جدای از اینکه موتورسیکلت‌‌‌ها پس از خودروهای دیزلی دومین متهم اصلی انتشار آلاینده‌‌‌ها در هوای شهر تهران هستند – کما‌اینکه آلاینده خروجی از اگزوز هر دستگاه موتورسیکلت کاربراتوری تا هشت برابر یک خودروی یورو 3 است – و یکی از اصلی‌‌‌ترین منابع آلودگی صوتی در این ابرشهر به شمار می‌‌‌آیند، پایتخت‌‌‌نشینان بیش از هر چیز از مخدوش شدن آسایش و آرامشی که از یک بافت مسکونی انتظار دارند، گلایه‌‌‌مند هستند.
پیش از این یکی از اشکال رایج مزاحمت ملاکان برای پایتخت‌‌‌نشینان «برج‌‌‌سازی در کوچه‌‌‌های کم‌‌‌عرض» و نیز «تغییر کاربری ناگهانی املاک مسکونی یا کاربری‌‌‌های آموزشی به برج و تجاری» بود اما اکنون شکل متفاوتی از مزاحمت به صورت بازگشت انبارها به دل بافت مسکونی در سطح محله‌‌‌های مختلف شهر تهران از شمال تا جنوب شهر در حال رواج است. شهروندان تهرانی از اینکه تعداد توزیع‌‌‌کنندگان مویرگی کالاها و خدمات در قالب خریدهای آنلاین افزایش پیدا کند، ابراز نگرانی می‌‌‌کنند و معتقدند ضوابطی باید از تغییر کاربری مراکز ورزشی، مغازه‌‌‌ها و بعضا املاک مسکونی به کاربری انبار در دل کوچه‌‌‌هایی که در طرح تفصیلی به عنوان پهنه مسکونی به رسمیت شناخته شده‌‌‌اند، ممانعت کند. تهرانی‌‌‌ها معتقدند مدیریت شهری و دستگاه‌های مرتبط با موضوع صدور مجوز فعالیت شرکت‌های پخش کالا قاعدتا باید ضوابطی را برای املاکی که قرار است به عنوان انبار بهره‌‌‌برداری شوند مطابق با اصول شهرسازی تعریف کرده و به آن پایبند باشند. آنها انتظار دارند در شهری که بسیاری از محله‌‌‌های آن با تراکم بالای سکونت روبه‌روست، هیچ اغماضی نسبت به تغییر کاربری املاک صورت نگیرد چراکه در غیر‌این صورت در وهله اول آسایش و آرامش شهروندان که به خاطر وضعیت بغرنج ترافیکی در ساعات روز هنگام سفرهای روزانه شهری از آن محروم هستند، حتی در هنگام بازگشت به خانه نیز از آنها سلب می‌شود.
