به گزارش خبرنگار مهر، در حالی که پیروزی و برد و حداکثر نباختن برای تیم ملی ایران به عادتی شیرین تبدیل شده و شاید برای برخی به همین دلیل دیدارهای تیم ملی از جذابیت خارج شده باشد، تیم کی روش هر روز بهتر از روز قبل عمل می کند و حریفان را از جلوی پا بر می دارد. آخرین این رقبا مونته نگروی اروپایی بود که از جلوی پای ایران برداشته شد در حالی که می کوشد تا به جام جهانی 2018 برسد.
نکته اما این است که کی روش نه تنها بازی ها را می برد بلکه با بازی دادن به جوانترها چنان تیمی می سازد که غرور به خودی خود از بین می رود. به ترکیب تیم ملی ایران نگاه کنید، احسان پهلوان و سعید آقایی را در تیم ملی می بینید. این دو بازیکن به گفته خود کی روش در واقع محصول بازی با مونته نگرو هستند که در این دیدار روییدند، همانطور که پیش ترها آزمون ها و ترابی ها و امیری ها و ... روئیده بودند.
کی روش اصلا تیم ثابتی ندارد و به همین دلیل است که تیمش اسیر سقوط در غرور نمی شود. قوچان نژاد منتظر لغزش آزمون می ماند و آزمون منتظر اشتباه قوچان نژاد. امیری منتظر است، پهلوان درست پشت گردن او، آقایی آن سمت، اینطرف کنعانی زادگان است که می خواهد لطف کی روش را جبران کند و کمی آن طرف تر رامین رضائیانی است که می داند کی روش آخرین سنگر او برای بزرگی کردن دوباره است و نه تنها دست از پا خطا نمی کند بلکه با تمام قدرت بازی می کند طوری که پس از ماه ها بازی نکردن دو پاس گل می دهد تا دهان منتقدان کی روش را در مورد خودش ببندد.
در واقع کی روش چندین بازیکن را پشت سر هم ردیف کرده و همه را آلترناتیو هم قرار داده تا کسی ناز نکند و بازی در نیاورد و چیزی به نام کم فروشی در همه افکار مردم ایران زمین حتی شنیده نشود. کی روش بی توجه به لیگ جلو می رود و اگر منصف باشیم باید حالا و با وجود امثال کنعانی زادگان و رضائیان و ... حق را تا حدودی به این مربی بدهیم، مربی بد اخلاقی که هر اردویش نه برای تکرار مکررات قبلی که به هدف ساخت بازیکن جدیدی برای تهدید و تحدید قبلی ها برپا می شود.
حالا یک نفر برود جلوی احسان پهلوان و سعید آقایی را بگیرد که توسط کی روش به میدان فراخوانده شده اند و اصلا هم تعارف ندارند. کی روش هدف های دیگر و نوع جدیدی از برنامه ریزی را مقابل فوتبال ایران قرار داده است. او درست به موازات تمرین های تاکتیکی تک ضرب و اروپایی که دوبار در بازی با مونته نگرو آنها را دیدیم، در حال ساختن نیروی انسانی آلترناتیو است برای هل دادن بازیکنان به جلو.
کی روش عقب نشینی نمی کند، او به زودی دوباره برای داشتن تیمی جدید باز هم اردوهای بعدی اش را با انگشت نشان می دهد و البته در این مسیر با مقاومت برانکو و منصوریان و دیگر مربیان مواجه می شود. اگرچه نباید از حق گذشت که برانکو در مسیر ساخت بازیکن کمک خوبی به کی روش داده اما واقعیت اینست که به غیر از برانکو در لیگ برتر اتفاق ویژه ای رخ نداده است و کی روش معمولا خودش سازه های معمولی و بهتر را تبدیل به ملی پوش می کند.
