پرچم‌دار ناوگان روسیه در اقیانوس آرام میهمان سواحل مکران می‌شود/ تمرین مشترک نیروهای سپاه و ارتش با متخصص شکار زیردریایی‌های آمریکایی +عکس

به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، در ادامه روند افزایش همکاری های دفاعی بین سه کشور جمهوری اسلامی ایران، جمهوری خلق چین و فدراسیون روسیه به عنوان سه قدرت مهم دریایی، قرار است در روزهای آینده یک رزمایش دریایی مشترک و مهم بین سه کشور به میزبانی نیروهای مسلح کشورمان در منطقه عمومی بندر چابهار و سواحل مکران به انجام برسد. در حال حاضر ناوگروه روسی حاضر در این رزمایش، رسما مشخص شده که در ادامه به معرفی آن خواهیم پرداخت.

بیشتر بخوانید:

رقابت جالب ناوچه‌های بومی ایران، روسیه و قزاقستان در «جام دریا» / «بویان» روسی یا «پیکان» ایرانی؛ کدام شلیک دقیق‌تر و مهیب‌تر است!؟ +عکس

آشنایی با شناورهای روسی و هندی که به رزمایش مشترک با ایران آمدند/ حضور جوان پنهانکار روسی با «S-350 دریایی» و غول هندی با انبوهی از سامانه‌های آفندی و پدافندی +عکس

آشنایی با غول‌های تازه‌نفس ارتش روسیه که مهمان نیروی دریایی ایران هستند +عکس

ناوگان اعزامی روس‌ها شامل سه کشتی است که جلودار آن ها، رزم ناو واریاگ از کلاس اسلاوا به حساب می‌آید. این شناور ناو پرچمدار و سرفرماندهی ناوگان اقیانوس آرام روسیه است که از مدتی پیش حرکت به سمت منطقه ما را آغاز کرده و در نهایت برای تمرین به ایران خواهد آمد. این رزم ناو روسی در حقیقت آخرین فروند از سه شناور ساخته شده کلاس اسلاوا به حساب می آید که در سال 1989 میلادی وارد خدمت شده است. در کل سه فروند از این رزم ناو ساخته شده که یکی از آنها در ناوگان شمال، دیگری در ناوگان دریای سیاه و دیگر یعنی واریاگ در ناوگان اقیانوس آرام حضور دارد.

فعالیت کلی این رزم ناوهای مهم و مشهور، انجام طیف کاملی از ماموریت‌های دریایی شامل رزم ضد کشتی، رزم ضد هوایی و ایجاد چتر هوایی برای ناوگان خودی در کنار بحث جنگ ضد زیردریایی است. شناور مورد نظر با وزنی در حدود بیش از 11 هزار تن و 184 متر طول از سیستم پیشران توربین گازی ترکیبی بهره برده و می تواند به سرعت نهایی 59 کیلومتر در ساعت برسد. این شناور با داشتن سرعت استاندارد 30 کیلومتر بر ساعت، توان رسیدن به برد 19 هزار کیلومتر را دارد. رزم ناو روسی مورد نظر دارای 480 نفر خدمه است و به طیف کاملی از سیستم های راداری برای جستجو و پایش فضای اطراف خود در هوا و سطح دریا و همچنین سیستم های سونار برای پایش محیط زیر آبی مجهز شده است.

در کنار این سامانه‌ها به بحث تسلیحات این رزم ناو می‌رسیم. واریاگ از 16 تیر موشک ضد کشتی سری P 1000 ولکان بهره می‌برد. این موشک ها در دهه 1970 میلادی برای مقابله با ناو گروه‌های هواپیمابر آمریکایی توسعه پیدا کردند و در حقیقت نمونه ارتقاء یافته سری P 500 است. این موشک از شتاب دهنده‌های سوخت جامد بهره برده ولی پیشران اصلی آن از نوع موتورهای توربوجت سوخت مایع است. این موشک توان رسیدن به برد 700 کیلومتر با سرعتی در حدود 2.8 برابر سرعت صوت را دارد. در دوره جنگ سرد سر جنگی اتمی 350 کیلوتنی نیز برای این موشک‌ها در نظر گرفته شده بود و البته در کنار آن امکان نصب سر جنگی متعارف 1 تنی یا 500 کیلویی نیز وجود دارد.

این موشک‌ها بر خلاف موشک‌های فعلی ضد کشتی در بسیاری از مدت پرواز در ارتفاعی بین 2 تا 7 کیلومتر بسته به شرایط عملیاتی پرواز می کنند و در فاز نهایی می‌توانند به ارتفاع 10 تا 40 متری برسند. یکی از تاکتیک‌های معمول روس‌ها در دوره جنگ سرد شلیک چند فروند از این موشک‌ها به صورت پشت سر هم و ایجاد یک دسته مهاجم برای نابودی هدف بود. در این شرایط یکی از موشک‌ها در نقش دیده‌بان ظاهر شده و اطلاعات را به موشک‌های دیگر منتقل می‌کند.

64 تیر از موشک اس 300 مدل اف با برد 90 کیلومتر و 40 تیر موشک اوزا ام با برد 15 بخش موشک های پدافندی این شناور را تشکیل می دهند. در حوزه ضد زیردریایی نیز 2 پرتابگر 12 تایی سری RBU-6000 و 2 پرتابگر 5 تایی 533 میلی متری اژدر جزو تسلیحات این رزم ناو است. یک قبضه توپ 130 میلی متری و 6 سامانه دفاع نزدیک AK630 نیز دیگر تسلیحات این شناور را تشکیل می دهد. در بخش بالگردی نیز یک بالگرد چند ماموریتی کاموف 25 یا 27 توسط این رزم ناو حمل می شود.

آدمیرال تریبوتس؛ متخصص کشف و شکار زیردریایی

ناو دیگر همراه گروه رزمی روس‌ها برای این رزمایش ناوشکن تخصصی ضد زیردریایی آدمیرال تریبوتس از کلاس Udaloy است که به سال 1985 وارد خدمت نیروی دریایی شوروی شده و امروز نیز در خدمت ناوگان اقیانوس آرام نیروی دریایی روسیه است. این ناوشکن دارای وزنی در حدود 7500 تن در حالت بارگیری کامل  و طول 163 متربوده و به لطف دو توربین ترکیبی گازی توان رسیدن به سرعت 65 کیلومتر بر ساعت را دارد. این ناوشکن دارای 300 نفر خدمه بوده و می تواند با سرعت استاندارد 24 کیلومتر در ساعت به برد بیش از 19 هزار کیلومتر برسد. در حال حاضر در مجموع 8 فروند از این ناوشکن ها در نیروی دریایی روسیه عملیاتی است.

در این زیردریایی سیستم های راداری جستجوگر هوایی و سطحی به نسبت ساده‌تر بوده و اولویت بیشتری بر روی سیستم های سونار قرار گرفته است. این ناوشکن فاقد موشک‌های ضد کشتی و یا سیستم‌های دفاع هوایی برد بلند است و معمولا در چیدمان نیروی دریایی شوروی سابق یا روسیه فعلی در کنار شناورهای دیگر به حرکت در آمده و دیگر ناوها بحث دفاع هوایی سنگین یا مقابله با تهدیدات سطح پایه بر علیه این ناوها را بر عهده می گیرند.

سلاح اصلی این ناوشکن ها سامانه موشک انداز Metel است. در این سامانه می‌توان اژدرهایی موشکی را نصب و پرتاب کرد. اساس کار این سامانه به این صورت است که بعد از کشف زیردریایی هدف، اژدر مورد نظر که با همراه یک حامل موشکی ساخته شده به سمت منطقه کلی هدف پرتاب شده و در نقطه مورد نظر، اژدر به آب پرتاب و بعد از وارد شدن به زیر سطح پروسه هدف‌یابی و حرکت به سمت زیردریایی دشمن را آغاز می‌کند. در ناوشکن‌های سری Udaloy معمولا از پرتابه‌های سری URPK-4 بهره می برد که توسط پیشران موشکی تا فاصله 50 کیلومتری رفته و سپس در آب رها می شود. اژدرهای به کار رفته در آنها توان رسیدن به عمق 500 متری آب را نیز دارد.

دو پرتابگر 4 تایی برای اژدرهای 533 میلی متری و 2 پرتابگر 12 تایی راکتهای ضد زیردریایی RBU-6000 دیگر تسلیحات ضد زیردیایی این ناوشکن است. در بخش پدافندی این شناور به 64 تیر از مدل دریایی موشک تور مجهز است و در حوزه توپخانه ای نیز 2 قبضه توپ 100 میلی متری و 4 قبضه سیستم دفاع نزدیک AK 630 مجهز شده است. این ناوشکن ها توان حمل تا دو فروند بالگرد چند منظوره کاموف 27 را نیز دارند.

یک پشتیبان سنگین برای حمایت از ناو گروه روسی

اما برای حمایت از دو ناو رزمی روسی و ممکن کردن عملیات دوربرد آنها از اقیانوس آرام تا شمال اقیانوس هند و دریای عمان، شناور پشتیانی و سوخت رسانی Boris Butoma از کلاس Boris Chilikin همراه این ناو گروه شده است. این شناور پشتیبانی توان حمل انواع محموله های لازم برای ماموریت‌های برد بلند مثل مواد غذایی و سوخت را داشته و در میان دریا امکان ارسال این موارد به کشتی های هدف را دارد. شناور مورد نظر وزنی در حدود 22 هزار تن داشته و طول آن نیز 162 متر است. در حال حاضر 3 فروند از این کشتی ها در خدمت نیروی دریایی روسیه است.

 این شناور 93 نفر خدمه بوده و می تواند محموله هایی با وزن نهایی 13 هزار تن را حمل کند. این شناورها مشخصا توان تسلیحاتی خاصی نداشته و برای امور حفاظتی به دیگر ناوهای موجود در اطراف خود وابسته هستند ولی امکان نصب دو قبضه توپ 57 میلی متری و دو قبضه سامانه دفاع نزدیک AK 630 نیز روی آنها وجود دارد.

چنین استعدادی از نیروی دریایی روسیه برای ورود به یک رزمایش مشترک با نیروهای دریایی جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد روس‌ها و البته چینی‌ها، این تمرینات مشترک را کاملا جدی فرض کرده و تلاش دارند با قدرتی بالا در آن شرکت کنند چراکه نوع شناورهای حاضر در این رزمایش 3 جانبه، نشان دهنده میزان اهمیت و احترام کشورهای شرکت کننده به میزبان است که این موضوع با توجه به سفر روز چهارشنبه رییس جمهور کشورمان به روسیه و دیدار با مسئولان ارشد این کشور، اهمیتی دوچندان پیدا خواهد کرد.