بنا به اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا، انتقال از طریق هوا و تنفس همچنان شیوه نگرانی اصلی است. این آژانس می‌گوید: «ممکن است افراد از طریق تماس با سطوح یا اشیاء آلوده به بیماری مبتلا شوند، اما این خطر به طور کلی بسیار کم در نظر گرفته می‌شود.»
دکتر پیتر چین-هونگ، متخصص بیماری های عفونی در دانشگاه کالیفرنیا، می‌گوید:«من دلیلی ندارم که انتظار داشته باشم که اومیکرون به شیوه ای متفاوت نسبت به انواع دیگر کووید 19 عمل کند و مثلا شیوه غالب انتقال ان از طریق سطوح باشد.»
اما ویروس کووید 19 چقدر می تواند روی سطوح باقی بماند؟ CDC می‌گوید اگر سطح متخلخل باشد، مثلاً پنبه، «مطالعات انجام شده شناسایی ویروس زنده را در عرض چند دقیقه تا چند ساعت را گزارش می‌دهند». اگر سطح متخلخل نباشد، مانند شیشه، فولاد ضد زنگ یا پلاستیک، این مطالعات توانسته اند ویروس را پس از روزها یا هفته ها در روی این سطوح شناسایی کنند. با این حال، تحت شرایط معمول محیط های داخلی، مطالعات کاهش 99 درصدی کروناویروس دارای قابلیت بیماری زایی را در طی سه روز یا 72 ساعت نشان داده‌اند. وقتی تهویه مناسب محیط را در نظر بگیرید، مانند یک پنجره باز، این زمان خیلی سریع‌تر خواهد شد.
ثابت شده که محلول های ضد عفونی کننده نیز در برابر ویروس بسیار موثر هستند، اما کارشناسان معتقد نیستند که تمیز کردن سطوح باید تمرکز اصلی برای مقابله با ویروس باشد. مرکز کنترل بیماری های آمریکا اعلام کرده خطر انتقال فومیت (بیمار شدن از سطحی که ذرات ویروس روی آن وجود دارد) بسیار کم است و خطر انتقال تنفسی (بیمار شدن به واسطه تنفس ذرات ویروس) بسیار زیاد است - به ویژه در محیط های داخلی و سربسته که در آن ها مردم ماسک نمی زنند.
دکتر چین-هونگ گفت: «من قبل از همه‌گیری در هیچ زمانی مواد غذایی خود را بیش از حد شستشو ندادم و تمیز نکرده‌ام... و انتظار ندارم هم - هرگز - در طول پیک های بعدی کووید 19 چنین کاری را بکنم. هوا هنوز مسئله اصلی است و ما باید به جای پرت شدن حواس ها به سطوح، روی آن تمرکز داشته باشیم».
اما یک سوال مهم هم این است: آیا ویروس حتی پس از خروج یک فرد مبتلا به ویروس از یک اتاق، می تواند در هوا بماند؟ تحقیقات نشان می‌دهد که پاسخ این سئوال مثبت است. در واقع مرکز کنترل بیماری‌ها می‌گوید ذرات ویروسی می‌توانند از چند دقیقه تا چند ساعت در هوا باقی بمانند. این مدت زمان به جریان هوا در اتاق، دما، رطوبت و عوامل دیگر بستگی دارد.
دکتر کرستن بیبینز-دومینگو، رئیس بخش اپیدمیولوژی دانشگاه کالیفرنیا در این خصوص گفت: «وقتی وارد اتاقی می‌شوم، درباره اینکه چه کسی قبل از من در اتاق بوده، عصبی نمی‌شوم. اما هر زمان که داخل اتاقی شوم که تهویه مناسبی ندارد، حتی در مورد افرادی که آن طرف اتاق هستند یا افرادی که ممکن است خیلی دورتر از من باشند، عصبی می شوم. زیرا هوایی که در آنجا وجود دارد به روشی که واقعاً برای حفظ امنیت من طراحی شده باشد، در گردش نیست. آن ذرات ویروسی به نوعی در هوا معلق هستند و این یعنی خطر.»
