خروج حریری شاید بزرگ‌ترین نشانه‌ای است از اینکه نظم سیاسی که از زمان پایان جنگ داخلی فاجعه‌بار این کشور در سال1990 بر لبنان حاکم شده بود، پس از ناکامی‌های مکرر در یافتن راه‌حلی برای مشکلات اجتماعی و اقتصادی تشدیدشده لبنان، در حال از بین رفتن است. در سال‌های اخیر، پول این کشور بیش از 90درصد از ارزش خود را از دست داده و خانواده‌های لبنانی را فقیرتر کرده است. انفجار مهیب در بندر بیروت در آگوست2020 بیش از 200 نفر را کشت و از آن زمان سیاستمداران قدرتمند تلاش کرده‌اند تا تحقیقات رسمی درباره چگونگی وقوع آن را به بن‌بست بکشانند. به نوشته گزارشگر نیویورک‌تایمز، نخبگان حاکم بر لبنان کشور از جمله حریری تاکنون نتوانسته‌اند به ضعف‌های اقتصادی که با آن روبه‌رو هستند، رسیدگی کنند، چه رسد به اینکه راه‌هایی برای کمرنگ کردن اثرات آن ضعف‌ها بر 2/ 5میلیون نفر ساکن لبنان پیدا کنند.
مصطفی علوش، معاون سیاسی حزب حریری، گفت: «سعد وقتی فهمید که دیگر امیدی به کشور نیست، استعفا کرد. من واقعا نگران آینده نامعلوم هستم. امروز می‌بینم که لبنان به سمت نابودی می‌رود.» خروج حریری یک خلأ در وضعیت سیاسی لبنان ایجاد کرد و باعث شد بسیاری متعجب شوند که چه نوع تغییرات یا رکود فزاینده‌ای ممکن است منادی این خروج از قدرت باشد. او به‌عنوان نماینده ارشد مسلمانان سنی کشور، یکی از سه گروه بزرگ مذهبی که سیستم پیچیده تقسیم قدرت را در لبنان تشکیل می‌دهند، تلقی می‌شد. معلوم نیست چه کسی در این نقش و جایگاه قرار است جایگزین او شود. «ماها یحیی» مدیر مرکز خاورمیانه کارنگی در بیروت گفت: «محبوبیت حریری کاهش یافته اما او همچنان رهبر مسلم بخش بزرگی از جامعه سنی لبنان بود. اکنون او بیرون از قدرت است و این می‌تواند خلأ بزرگی را به جا بگذارد.»
علوش همچنین افزود که حزب حریری که 13کرسی در پارلمان دارد (پارلمان لبنان 128کرسی دارد.) هیچ نامزدی را در انتخابات برنامه‌ریزی‌شده برای ماه می معرفی نخواهد کرد. ماها یحیی نیز گفت که دیگر دلالان قدرت در لبنان ممکن است تصمیم بگیرند در صورتی که سنی‌ها دچار آشفتگی هستند، اصلا انتخاباتی برگزار نکنند. او گفت: «شما نمی توانید کل جامعه را درگیر انتخابات کنید یا وادار به مشارکت در انتخابات‌سازید.» به نوشته «هوبارد» گزارشگر نیویورک‌تایمز، حریری فرزند یک «سلسله سیاسی» است که از سال 1992، زمانی که پدرش، رفیق حریری، تاجر کاریزماتیک که با تجارت در خلیج‌فارس ثروتمند شده بود، برای ورود به سیاست و تلاش برای کمک به کشور و بهبود اقتصاد پس از 15سال جنگ داخلی به لبنان بازگشت، مناصب عالی دولتی را بر عهده داشت.
رفیق حریری در سال 2005 در انفجار یک خودروی بمب‌گذاری‌شده ترور شد و سعدِ جوان وارث جایگاه سیاسی پدر شد. او نیز مانند پدرش، دیدگاهی را ترویج کرد دال بر اینکه طرفدار تجارت است، به کشورهای غربی مانند فرانسه و ایالات متحده و کشورهای ثروتمند خلیج‌فارس مانند عربستان سعودی که از او حمایت سیاسی کردند و از نظر اقتصادی به لبنان کمک کردند نیز نزدیک است. چنین دیدگاهی باعث می‌شود میان او و دیگر گروه‌های سیاسی که طرفدار مبارزه با اسرائیل و مقاومت در برابر آمریکا و نفوذ این کشور در خاورمیانه هستند، جدایی افکنده شود. حریری 51ساله، در سال‌های اخیر یکی از مهره‌های ثابت صحنه سیاسی کشور بود و سه دوره نخست‌وزیری، یکی از سال 2009 تا 2011 و دو دوره بین سال‌های 2016 تا 2019 را بر عهده داشت. اما جایگاه حریریِ جوان در سال‌های اخیر و با قدرتمندتر شدن حزب‌الله و طبقه حاکمه‌ای که او بخشی از آن بود اما نتوانست مشکلات اقتصادی و سیاسی روزافزون کشور را حل کند، از بین رفت. اگرچه او در برخی دولت‌های ائتلافی با حزب‌الله مشارکت کرد، اما همواره تمایز میان خط سیاسی خود با حزب‌الله را حفظ کرد. همین همکاری در دولت ائتلافی موجب رنجش عربستان سعودی شد تا اینکه سعد در سفر به عربستان برای مدتی حبس و مجبور به سخنرانی آتشین علیه حزب‌الله شد. در هر حال، خروج او از قدرت می‌تواند آینده تیره سیاسی در لبنان را تیره‌تر سازد.
