به گزارش خبرآنلاین، این عفونت میتواند سلامت جنسی مردان را در سنین مختلف تحت تأثیر قرار دهد؛ اما در سنین 20 تا 40 سال شایعتر است و معمولاً در اثر عفونت باکتریایی یا عفونت مقاربتی (STI) پدید میآید.
این وضعیت معمولاً پس از مصرف آنتی بیوتیک بهبود مییابد. اپیدیدیمیت حاد، شش هفته یا کمتر و اپیدیدیمیت مزمن بیش از شش هفته به طول میانجامد.
بیشتر بخوانید:
علائم اپیدیدیمیت چیست؟
اپیدیدیمیت ممکن است تنها با چند علامت خفیف شروع شود. با این حال، باید توجه داشته باشید که درصورت عدم درمان، این علائم شدت یافته و بیماری تشدید میشود.
افراد مبتلا به اپیدیدیمیت، ممکن است با این علائم مواجه شوند:
تب خفیف، لرز، درد در ناحیه لگن، احساس فشار در بیضهها، درد و بروز حساسیت در بیضهها، سرخ شدن و داغ شدن کیسه بیضه، بزرگ شدن غدد لنفاوی در کشاله ران، درد در حین رابطه جنسی و انزال، درد در هنگام دفع ادرار یا حرکات روده، تکرر ادرار، ترشح غیر طبیعی آلت تناسلی، وجود خون در منی.
اپیدیدیمیت چگونه تشخیص داده میشود؟
معاینه رکتوم: میتواند نشان دهد که آیا بزرگ شدن پروستات باعث ایجاد بیماری اپیدیدیمیت شده است یا خیر.
آزمایش خون: آزمایش CBC تجویز میشود (که برای شمارش سلولهای خون است) و تعیین میکند آیا یک پاتوژن عفونی در سیستم شما وجود دارد یا خیر.
نمونه ادرار: میتواند نشان دهد که آیا عفونت دستگاه ادراری (STI) دارید یا نه.
سونوگرافی بیضه: پزشک ممکن است برای دریافت تصاویری از بیضه و بافتهای اطراف کیسه بیضه، سونوگرافی بیضه را تجویز کند.
بیشتر بخوانید:
درمان اپیدیدیمیت
درمان اپیدیدیمیت شامل درمان عفونت زمینهای و به حداقل رساندن علائم است.
درمانهای رایج عبارتند از:
آنتیبیوتیکها: مانند داکسی سایکلین و سفتریاکسون؛ این داروها میبایست توسط متخصص تجویز شود. معمولاً دوره مصرف این داروها برای افراد مبتلا به اپیدیدیمیت، چهار تا شش هفته است.
داروهای ضد درد یا مسکّنها: مسکنهایی چون ایبوپروفن، بدون نسخه و به سهولت در دسترس هستند. مسکنهای قویتر مانند کدئین یا مورفین باید توسط پزشک تجویز شوند.
استراحت در رختخواب: در کاهش درد مؤثر است.
این روشها معمولاً اثربخش هستند، اما گاهی ممکن است چندین هفته طول بکشد تا درد یا ناراحتی به طور کامل از بین برود.
بیشتر بخوانید: