عبدی می‌گوید: «قصد بهانه‌گیری ندارم اما در آن صحنه، توپ یک لحظه پله شد و من هم نتوانستم با تسلط کامل ضربه بزنم اما باید از آن فرصت یک گل برای تیمم می‌ساختم. البته در آن لحظه ناکام بزرگ بودم و به همین دلیل از هواداران تیم‌مان عذرخواهی می‌کنم. از همه خواهش می‌کنم عذرخواهی مرا بپذیرند. شک نکنید در لیگ و جام حذفی برای پرسپولیس گل می‌زنم تا این اتفاق را جبران کنم. باور کنید شب بعد از بازی تا صبح از ناراحتی نخوابیدم. یک شب کابوس‌وار را سپری کردم. درست است که قهرمانی سوپرجام را از دست دادیم اما دیگر قرار نیست جامی از دست‌مان برود. از قول من بنویسید با کسب قهرمانی در لیگ و جام حذفی، باخت‌مان را در سوپرجام جبران می‌کنیم.»
صد البته اقدام به عذرخواهی عبدی زیباست. به علاوه بزرگ‌ترین بازیکنان دنیا هم موقعیت‌های بهتر از این را از دست می‌دهند، اما در فصل بی‌مهاجم پرسپولیس، مهدی عبدی باید خیلی بیش از اینها تمرکز داشته باشد. در شرایط فعلی عیسی آل‌کثیر مصدوم است و فعلا خریدی هم برای خط حمله انجام نشده، بنابراین مجالی برای فرصت‌سوزی‌های عبدی وجود ندارد. بی‌خوابی‌های بعد از آن هم برای پرسپولیس تبدیل به «جام» نخواهد شد.
