فرادید؛ در چند دهه گذشته، معروف‌ترین نماد‌های زیبایی مردانه در کشور‌های غربی، یک گروه نسبتاً کوچک بوده‌اند و ستارگان چشم‌آبیِ پرده نمایش مانند برد پیت یا لئوناردیو دیکاپریو را به ذهن متبادر می‌کنند.
به گزارش فرادید، اما با تحول در جهان مد و فیلم و استقبال این صنایع از تنوع گسترده‌تر، ایدئال‌هایی که زیبایی «مردانه» را تعریف می‌کنند در حال تغییر هستند. در سراسر جهان، مجسمه‌هایی که از پیکر مردان ساخته می‌شود، به ندرت بازتاب‌دهنده بدن یک مرد متوسط است. اما برخی رسانه‌های اجتماعی، مانند تیک‌تاک، می‌خواهند از طریق نمایش مردانی که پیش‌از‌این بستری برای نمایش خود نداشتند، به تغییر استاندارد‌های زیبایی مردانه کمک کنند.
یکی از این افراد، یک مدل بریتانیایی به اسم بن جیمز است که در حال تغییر دیدگاه‌ها نسبت به مردان سایز بزرگ است. او که یک مدل سایز بزرگ است، در سال 2019، در کنار مردانی با سایز‌های دیگر، در یک کمپین تبلیغاتی ظاهر شد. او می‌گوید، حضور او در این تبلیغات «به مردان و پسرانی که مانند او هستند حس اعتماد‌به‌نفس و راحتی می‌دهد و به آن‌ها می‌گوید که خواستنی و باارزش هستند.»
پیش‌از این از زنان سایز بزرگ در صنعت مد استقبال شده بود، اما همتایان مرد آن‌ها کم‌تر مورد توجه قرار گرفته بودند. آیا این تلاش‌ها نشان‌دهنده دموکراتیزه‌شدنِ زیبایی مردانه است؟ جیمز بن می‌گوید: «امیدوارم صنعت مد با استقبال از بدن‌هایی با شکل‌های مختلف که تا پیش‌از‌این فرصت حضور در این عرصه را نداشته‌اند، پیشرفت کند. چرا بدن‌هایِ «غیرعضلانی» نمی‌توانند عطر تبلیغ کنند یا چرا نمی‌توانند نقش اول را در فیلم‌ها داشته باشند؟ تمرکز باید از روی این بدن‌ها که به شکلی غیرطبیعی به دست آمده‌اند برداشته شود. حتی بازیگران هم برای رسیدن به چنین بدن‌هایی مشکل دارند.»
ارتباط بدنِ مردانه با برده‌داری و استعمار
الکساندر ادموندز، استاد انسان‌شناسی در دانشگاه ادینبورگ، می‌گوید: «به دلیلِ میراث برده‌داری و استعمار، تصاویر [غربی]از زیبایی مردان همیشه بسیار سفید بوده است، و در گذشته تغییر به دلیل عدم احساس نیاز صورت نگرفته است، اما اکنون ممکن است این اتفاق بیفتد.»
برخی از جنبش‌های اجتماعی جهانی، مانند جنبش زندگی سیاهان اهمیت دارد، به استقبال صنعت مد و زیبایی از بدن‌های متنوع کمک کرده است. ادموندز می‌گوید: «رفتار و زیبایی کلیشه‌ای مردانه در حال تغییر است. آن‌ها [استاندارد‌های قدیمی زیبایی]دیگر برای جوان‌ترها، نسل زد که قهرمان‌شان افرادی آندروجینی (با هویت مبهم) هستند، جذابیت ندارند. این اتفاق در شرق آسیا، به خصوص در فرهنگ پاپ در کره جنوبی، بسیار رایج شده است.»
در کره جنوبی، بعد از ظهور برند‌های کِی-پاپ مانند گروه بی‌تی‌اِس که ظاهر مو و آرایش‌شان بسیار معروف است، ایدئال‌های زیبایی مردانه به سمت زنانگی گرایش پیدا کرده است. این نوع زیبایی بر اساس استاندارد‌های زیبایی غربی نامتعارف و هنجارشکنانه است، اما اکنون مورد استقبال گسترده قرار گرفته و نفوذ زیادی در رسانه‌های جریان اصلی دارد.
استاندارد‌های زیبایی شرق آسیا بسیار متنوع است و با افزایش مصرف‌کنندگانِ آسیایی، بسیاری از برند‌های معروف ترجیح می‌دهند که چهره‌های آسیایی را به مدل‌های خود اضافه کنند و از این طریق با مصرف‌کنندگان خود ارتباط برقرار کنند.
سوپرمدل‌های مرد نیز کم‌کم دارند گوی سبقت را از همتایان زن خود می‌ربایند و در سال‌های اخیر قدرت زیادی پیدا کرده‌اند. سوپرمدل آمریکایی، تایسون بکفورد، اکنون معروف‌ترین سوپرمدل مردِ سیاه‌پوست در طی تاریخ صنعت مد و زیبایی است.
بلند، تیره و زیبا
علی‌رغم تنوع‌هایی که در این صنعت دیده می‌شود، زیبایی «مرسوم مدیترانه‌ای» – بلند، تیره و زیبا—هنوز طالب زیادی دارد. این عبارت در اوایل دهه 1900 برای اولین‌بار استفاده شد و بعداز‌آن در تمام فیلم‌های هالیوودی دهه 1920 برای توصیف ستاره ایتالیایی، رادولف والنتینو، استفاده می‌شد.
با‌اینکه «بلند، تیره و زیبا» امروز منتقدان زیادی دارد و عبارتی بحث‌برانگیز محسوب می‌شود، اما این اصطلاح همچنان، اصطلاح پرکاربردی است. شافی حسن، انسان‌شناس، به بی‌بی‌سی، می‌گوید: «مو، ابرو و ریش تیره یک امتیاز برای مردان مدیترانه‌ای بوده است. موی صورت آن‌ها به طور کامل رویش می‌کند و ... موی تیره تداعی‌کننده مردانگی است.»
با این استانداردها، هنرپیشه ایتالیایی، میکه‌له مورونه، زیبا محسوب می‌شود. او تا سال گذشته به عنوان باغبان در ایتالیا کار می‌کرد و همزمان در تست‌های بازیگری نیز شرکت می‌کرد. وقتی برای بازی در فیلم «365 روز» شرکت فیلمسازی نتفلیکس، انتخاب شد، زندگی‌اش یک‌شبه تغییر کرد. این فیلم به یکی از پربیننده‌ترین فیلم‌های نتفلیکس در سال 2020 تبدیل شد. او در این فیلم نقش یک رئیس مافیا را بازی می‌کند که برای بسیاری از هوادارانش، شخصیتی رؤیایی است.
مورونه می‌گوید: «انکار نمی‌کنم که زیباییِ ظاهری‌ام من را به این نقش رساند؛ زیرا من دقیقاً ویژگی‌های یک رئیس مافیا، قد بلند و مو‌های تیره، را دارم. اما اگر آن‌ها بازیگر دیگری را انتخاب کرده بودند، فرقی نمی‌کرد؟ شما می‌توانید ظاهر زیبایی داشته باشید، اما مهارت‌های دیگر را هم دارید؟»
مورونه می‌گوید ابتدا به خاطر چهره‌اش پیدا کردن نقش برایش سخت بوده است. «برای مردان زیبا بازی در نقش‌های جدی سخت است، زیرا مردم فکر می‌کنند که برای بازیگر خوبی بودن، نباید تا این حد زیبا بود. نمی‌دانم چرا اینطور فکر می‌کنند. من 10 سال در آزمون‌های بازیگر شرکت کردم، اما هیچ نقش نگرفتم.»
مدل‌های مو جوگندمی
بااین‌حال، استاندارد‌های سنتی زیبایی مردانه در حال تغییر است. مدل‌هایی با سن بالاتر اکنون شهرت زیادی پیدا کرده‌اند. ما به بازیگران «مونقره‌ای» مانند پیرس برازنان و جورج کلونی، عادت کرده بودیم، اما در صنعت مد و تبلیغات، این افراد کم‌تر حضور داشته‌اند. اکنون صنعت مد شاهد حضور مدل‌های 80سال به بالاست.
اورلاندو هوبچی، یک مدل مرد، می‌گوید: «از حدود 4دهه قبل شاهد ظهور مدل‌هایی با سن بالا بودم. یکباره علاقه به داستان مسن‌تر‌ها زیاد شد. افزایش طول عمر یکی از دلایل آن بوده است. سن دیگر مانند گذشته باعث توقف نمی‌شود. بیش از 30 سال، ما نشاط را به جوانی ربط دادیم، اکنون شما می‌توانید افرادی را مشاهده کنید که سن بالایی دارند، اما همچنان بانشاط هستند... مردم دوست دارند کسانی که شبیه خودشان هستند، نمایند‌ه‌شان باشند.»
