محمدرضا دژکام ؛ روان شناس، روان درمانگر و مشاور ازدواج و خانواده
تحریریه زندگی آنلاین : اساسا یکی از راهکارهای ارتباطی با توجه به پیشرفت روز افزون تکنولوژی در عصر ارتباطات و هزاره سوم، بیشک گفتگو و تبادل افکار است.
شاید به جراًت بتوان گفت در عصری که ما زندگی میکنیم، داشتن یک رابطه قوی و صمیمانه بین اعضای خانواده، تنها و فقط از طریق گفتگو امکانپذیر میباشد. این که همه ما میدانیم که ورود شبکههای ماهوارهای و بازیهای رایانهای چه تاثیری بر روابط والدین و فرزندان گذاشته و نیز میگذارد، بدون تردید ما را به این موضوع وسمت و سو سوق میدهد که مهارتهای ارتباطی درست، صحیح و منطقی را یاد بگیریم. یقینا مهارتهای زندگی یکی از مقولههای اساسی در علم روانشناسی نوین است که باید از آن آگاهی داشت. بیان صحیح و ارتباط درست والدین و فرزندان و روشهای ایجاد آن از جمله مواردی است که اکنون مورد بحث و بررسی بسیاری از روانشناسان، روان پزشکان و متخصصین علوم رفتاری در تمامی دنیا است. اگر فن بیان و نحوه ارتباط مناسب را بدانیم و از آن آگاهی و بینش کافی داشته باشیم، بدون تردید بین اعضای خانواده، ارتباطی دوستانه، صمیمانه و عاشقانه برقرار خواهد شد.آنچه والدین باید در این باره بدانند برایتان شرح خواهم داد، پس با ما همراه باشید.
بیشتربخوانید:
مهارتهایی که والدین باید بدانند!
توجه به رفتار و کردار و نیز شرایط سنی کودکان اقتضا میکند که والدین مهارتهایی را در این مقوله درباره فرزندان خود بدانند! لازم به ذکر است که شرایط سنی و نحوه برخورد پدر و مادرها با فرزندان باید متناسب با جنسیت، سن، محیط زندگی و شرایط اطرافیان باشد. یک روش برای تمام سنین نمیتواند جوابگو باشد و نیز روش برخورد یک پدر و مادر با فرزندان با پدر و مادری دیگر در یک نقطه یادگیری نیز کاملا متمایز است. والدین باید بدانند که بنا به شرایط و مقتضیات زمانی و مکانی، نحوه برقراری ارتباطشان با فرزندان کاملا متمایز باشد.
مواردی که پدر و مادرها باید به آن توجه کنند!
توجه به عزت نفس کودکان، میراث گرانبهایی است که همه والدین برای فرزندانشان به جای میگذارند!
والدین باید به این نکته اساسی توجه کنند که عزتنفس بر اساس تجارب آنان از روزهای اول زندگی فرزندانشان شروع به شکلگیری میکند. عزتنفس ضعیف، نه تنها خوشبینی و میل طبیعی کودک به زندگی را کاهش میدهد، بلکه در بدترین شرایط این نیروهای مثبت را به انرژی زیانآوری برای کودک و جامعه تبدیل میکند.
والدین باید بیاموزند که با توجه به این که کودک امروزی بسیار باهوش و پرجنب و جوش است، با آگاهی، صبر، حوصله و شکیبایی با آنان برخورد کنند!
گاهی دیده میشود که یک کودک بسیار پرانرژی و فعال است و دائم از والدین خود درباره مسائل گوناگون سوال میپرسد، اما بعضی از والدین متاسفانه پاسخی به پرسشهای کودک نمیدهند و حوصله برخورد با آنان را ندارند!
بیشتربخوانید:
مواردی که پدر و مادرها باید از آن اجتناب کنند!
موارد بسیاری دیده میشود که والدین با گذاشتن چند CD بازی کامپیوتری و یا قرار دادن اسباببازی در اطراف کودک، خود را از ارتباط با فرزندشان دور میکنند و مقصودشان این است که از این راه کودک ساکت خواهد شد و دیگر رابطهای نخواهد داشت!
نه! این رفتار اصلا قابل قبول نیست. شاید بعضی از کودکان بیشفعال باشند و نیاز داشته باشند که با آنان گفتگو شود. به پرسشهایشان پاسخ داده شود. این یعنی همان فن برقراری ارتباط بزرگترها با کوچکترها!
برای کودکانتان وقت بگذارید!
وقت گذاشتن، با حوصله و صبر با فرزندان برخورد کردن، صمیمانه رفتار نمودن، با زبان کودک با او سخن گفتن، از بچهها شنیدن به بچهها گفتن، رابطه کلامی مناسب برقرار کردن، نشان میدهد که پدر و مادرش اورا میفهمند، درک میکنند و روشهای برقراری ارتباط را بلدند!
والدین گرامی! باید برخی از نگرشها را عوض کنید!
گاهی برخی از والدین میگویند که، بچهها خودشان بازی میکنند و بزرگ میشوند.
نه! این طرز نگرش کاملا منسوخ شده است. نگاه به رفتار، گفتار، نحوه رشد، تربیت و پرورش ما در گذشته با عصری که اکنون در آن زندگی میکنیم، بسیار متفاوت است. والدین ما در آن شرایط با روشهای متفاوتی با ما برخورد کردند، ولی کودک امروزی بسیار پرانرژی، فعال و سرشار از سوال است و نیازمند اینکه والدین اندکی برایشان وقت بگذارند!
کودک امروزی دوست دارد که پدر و مادرش با او حرف بزنند، کنارش بنشینند و تماس رو در رو و رخ به رخ داشته باشند. نه اینکه فقط هروقت چیزی نیاز داشت برای او تهیه کنند. یادمان باشد که کودک بسیار بیشتر و بهتر از ما میفهمد، درک میکند و مسائل اطرافش را تجزیه و تحلیل میکند.
بیشتربخوانید:
توصیه روان شناس به والدین عزیز!
به پدر و مادرهای عزیز سرزمین مادریام توصیه میکنم که در این روزگار غریب، با وجود دغدغههای زندگی و مسائل و مشکلات اقتصادی و فشارهای مالی، اندکی در برخورد با کودکان خود خویشتنداری از خود نشان دهند. هرگز با رویه رفتاری پرخاشگرانه با کودکشان برخورد نکنند، گاهی اوقات دیده میشود که کودکی صحبتی میکند یا حرفی میزند که شاید از جایی یا کسی شنیده باشد که جایز و قشنگ نیست، حال بازتاب و برخورد والدین با آنان روش تنبیه است!
تنبیه
این مقوله در علم روانشناسی نوین کاملا منسوخ شده است. تنبیه چه از روش فیزیکی و چه از لحاظ گفتاری اشتباه است! با کودکان در کمال آرامش و متانت برخورد کنیم. یادمان باشد که روش یادگیری مشاهدهای در رفتار کودکان صدق میکند. هر رفتاری که از ما سر میزند، کودک از ما یاد میگیرد: Observation Learning (یادگیری مشاهدهای)! این جمله از جان لاک، فیلسوف بزرگ یادتان باشد؛ که ذهن کودک به مانند لوح سفیدی است که هر آنچه بگویید بر روی آن برای همیشه حک میشود حال این رفتار یا گفتار زشت باشد یا زیبا!
پس اندکی زمان برای کودک دلبند خود بگذارید. با او به تماشای برنامه مورد نظرش بنشینید. با او حرف بزنید. از او سوال بپرسید. به موقع خواب کنارش برای او قصه بخوانید. با او کودکانه و به سن خودش رفتار کنید. گاهی خودتان را به سن کودک ببرید و تصور کنید که کودکتان خواهر یا برادرتان است.
راحت و بیریا و آرام با او صحبت کنید. محبت کردن و عشق ورزیدن به کودک و داشتن رابطهای صمیمانه و دوستانه، در شکلگیری شخصیت او بینهایت تاثیر گذار است.
همه این مهارتها را اگر لحاظ کنید، یقین بدانید که فرزندتان در آینده، نابغه خواهد شد و آری باور کنید که نبوغ در نهاد هرکودکی به ودیعه گذاشته شده است، پس اندکی صبر و حوصله و خویشتنداری به خرج دهید. با عشق باشید و به فرزندتان عشق بورزید.
صفای همه شما والدین عزیز.
بیشتربخوانید: