تحریریه زندگی آنلاین : لاغری میتواند به همان اندازه که اضافهوزن میتواند برای سلامتی شخص مشکل ایجاد کند خطرناک باشد. اگر فردی کموزن باشد، بدن او مواد مغذی لازم برای ساختن استخوانها، پوست و موهای سالم را دریافت نمیکند. درحالیکه برخی از افراد ممکن است زمینه ژنتیکی یا بیماری پزشکی داشته باشند که از افزایش وزن آنها جلوگیری میکند، مداخلاتی وجود دارد که کارشناسان تغذیه میتوانند برای کمک به فرد در افزایش وزن توصیه کنند.
چه زمانی شخص لاغر است؟
اگر BMI فرد زیر 18.5 باشد، ممکن است کمبود وزن داشته باشد. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) به افراد توصیه میکنند از شاخص توده بدنی (BMI) برای محاسبه لاغری، وزن مناسب یا اضافهوزن استفاده کنند.
استفاده از BMI معیار خوبی برای اندازهگیری وزن فرد محسوب میشود زیرا وزن وی را با قد مقایسه میکند. بهعنوانمثال، ممکن است یک فرد 75 کیلوگرمی اگر قدبلند باشد، اضافهوزن نداشته باشد اما اگر کوتاهقد باشد، میتواند اضافهوزن داشته باشد.
بیشتربخوانید:
محدودههای BMI شامل موارد زیر است:
لاغر: کمتر از 18.5
وزن طبیعی / سالم 18.5: تا 24.9
اضافهوزن 25.0: تا 29.9
چاق 30: یا بالاتر
این محاسبات ممکن است برای فردی که ورزشکار است و بدنش مقدار قابلتوجهی عضله دارد، نادرست باشد که به این دلیل است که وزن ماهیچه بیشتر از چربی است.
بیشتر بخوانید:
خطرات وزن پایین
همه افرادی که لاغر هستند از کمبود وزن دچار عوارض جانبی یا علائم جانبی نمیشوند. بااینحال، برخی از افراد علائم زیر را در رابطه با کمبود وزن مشاهده میکنند:
پوکی استخوان: طبق یک مطالعه در سال 2016، کمبود وزن خطر پوکی استخوان را در خانمها افزایش میدهد.
مشکلات پوستی، مویی یا دندانی: اگر فردی در رژیم روزانه خود بهاندازه کافی مواد مغذی دریافت نکند، ممکن است مشکلاتی مانند نازک شدن پوست، ریزش مو، خشکی پوست یا سلامت پایین دندان را نشان دهد.
مکرر بیمار شدن: اگر فردی انرژی کافی از رژیم غذایی خود برای حفظ وزن سلامت بدن دریافت نکند، ممکن است مواد غذایی کافی برای مقابله با عفونتها دریافت نکند. درنتیجه، ممکن است فرد بهطور مکرر بیمار شود و بیماریهای شایع مانند سرماخوردگی میتواند بیشازحد معمول طول بکشد.
احساس خستگی مداوم: دریافت نکردن کالری کافی برای حفظ عملکرد بدن باعث میشود فرد احساس خستگی کند.
کمخونی: دریافت ناکافی مواد مغذی بهویژه آهن میتواند باعث کمخونی گردد.
پریودهای نامنظم: زنانی که کموزن هستند ممکن است قاعدگی منظم نداشته باشند، ممکن است توقف قاعدگی داشته باشند یا اولین قاعدگی در نوجوانان به تأخیر بیفتد. قاعدگی نامنظم یا عدم قاعدگی میتواند باعث ناباروری شود.
تولدهای زودرس بر اساس مطالعهای که در یک مجله بینالمللی زنان و زایمان منتشرشده است، خانمی که باردار است و دارای وزن کم است بیشتر در معرض خطر زایمان زودرس یعنی زایمان قبل از 37 هفته بارداری است.
رشد آهسته یا مختل شده: نوجوانان برای رشد به مواد مغذی کافی نیاز دارند. کمبود وزن و دریافت ناکافی کالری میتواند به این معنی باشد که ممکن است فرد مطابق انتظار رشد نکند. طبق مطالعهای که در مجله BMC Public Health منتشرشده است، لاغری در مقایسه با افرادی که BMI طبیعی دارند با افزایش خطر مرگومیر همراه است. محققان اظهار داشتند که کمبود وزن ممکن است در مقایسه با فردی که BMI طبیعی دارند، فرایندهای بهبودی فرد را پس از یک حادثه یا ضربه مختل کند.
بیشتربخوانید:
دلایل مختلفی برای لاغری در فرد وجود دارد. گاهی اوقات، چندین دلیل اساسی ممکن است مرتبط باشد. دلایل لاغری عبارتاند از:
سابقه خانوادگی: برخی از افراد به دلیل ویژگیهای جسمی که در خانواده آنها وجود دارد، ازنظر طبیعی BMI پایین هستند.
متابولیسم بالا اگر فردی متابولیسم بالایی داشته باشد، ممکن است حتی در هنگام خوردن غذاهای پرکالری وزن زیادی اضافه نکند.
فعالیت بدنی مکرر: ورزشکاران یا افرادی که فعالیت بدنی بالایی دارند مانند دوندهها، ممکن است مقدار قابلتوجهی کالری بسوزانند که منجر به لاغری شود.
بیماری جسمی یا بیماری مزمن: برخی از انواع بیماریها مانند حالت تهوع، استفراغ و اسهال میتوانند افزایش وزن را دشوار کنند. همچنین بیماریهایی مانند سرطان، دیابت، اختلالات تیروئید و بیماریهای گوارشی مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو نیز میتوانند منجر به کاهش وزن شوند.
بیماری روانی: سلامت روان ضعیف میتواند بر توانایی غذا خوردن فرد تأثیر بگذارد، مواردی ازجمله افسردگی، اضطراب، وسواس و اختلالات خوردن مانند بیاشتهایی عصبی میتوانند بر اشتهای فرد تأثیر بگذارند.
پزشکان و کارشناسان تغذیه میتوانند به فرد کمک کنند تا علت BMI پایین خود را شناسایی کرده و یک برنامه درمانی جهت بهبود وزن شخص ارائه نمایند.