یحیی گل‌محمدی در مجموع مربی موفقی روی نیمکت پرسپولیس بوده است. او نتایج خوب و قابل دفاعی گرفته، اما همیشه انتقاداتی هم از این مربی وجود داشته که یکی از آنها، به احتیاط بیش از حد یحیی در بزنگاه‌های بزرگ مربوط می‌شود. اگر قرار باشد با ادبیات فوتبالی‌ها در این مورد حرف بزنیم، باید گفت یحیی کمی «ترسو» است و این ویژگی به خصوص در دربی‌ها خودش را نشان می‌دهد. تنها کافی است به این نکته توجه کنید که پرسپولیس در سه مسابقه آخرش با استقلال مجموعا دو ضربه داخل چارچوب داشته؛ یک آمار ناامیدکننده برای تیمی که پنج دوره پیاپی قهرمان لیگ برتر فوتبال ایران بوده است. یحیی دو بار در جام حذفی با استقلال موجه شده که هر دو را به تقدیر سپرده و در ضربات پنالتی بازنده شده است. او تنها یک بار در نبرد لیگی فصل گذشته با تنها گل عیسی آل‌کثیر موفق به شکست استقلال شد که منصفانه باید گفت در آن بازی هم کمی خوش‌اقبال بود.
این‌بار اما جایی برای ترس نیست. این مرتبه ترس به معنای واقعی کلمه برادر مرگ است و اگر یحیی مثل بازی رفت تیمش را برای نبردن بچیند، شاید نوار قهرمانی‌های پرسپولیس پاره شود. در نتیجه مسابقه پنجشنبه، یکی از بزرگ‌ترین آزمون‌های یحیی گل‌محمدی در دوران مربیگری است. این دربی، آزمون جسارت و نیز مهارت یحیی در مربیگری به شمار می‌رود؛ جایی که او باید با بهترین انتخاب‌ها، ورق را به سود تیمش برگرداند.
