یحیی گل‌محمدی: شش هفته پایانی لیگ برتر برای او فوق‌العاده حیاتی خواهد بود. یحیی از زمان حضور روی نیمکت پرسپولیس هرگز جایگاه خود را تا این حد متزلزل ندیده بود. او اگر پرسپولیس را قهرمان کند طبیعتا به کارش ادامه خواهد داد، اما اگر در لیگ هم مثل آسیا، جام حذفی و سوپرجام شاهد کامیابی پرسپولیس نباشیم، کار برای گل‌محمدی سخت خواهد شد. در حالت عادی یک نایب‌قهرمانی لیگ برتری فاجعه نیست، اما عملکرد یحیی در مباحثی همچون یارگیری و نیز بهانه‌جویی‌های بی‌پایان او و بی‌توجهی عجیبش به جوان‌گرایی هواداران را کلافه کرده است. در نتیجه شاید یکی از نقل‌وانتقالات بزرگ تابستان مربوط به حضور گل‌محمدی در تیم جدیدش باشد.
محرم نویدکیا: داستان او تقریبا تمام شده است. ناکامی با سپاهان پرستاره در لیگ قهرمانان آسیا، شانس‌های محرم برای بقا روی نیمکت طلایی‌پوشان را به حداقل رسانده است. این ششمین جامی بود که نویدکیا طی دو سال گذشته در سپاهان از دست می‌داد. محرم همین امسال چند بار استعفا کرد و یک بار پای پرواز به تیم برگشت، اما شاید در پایان فصل دیگر توجیهی برای ادامه همکاری وجود نداشته باشد. تنها پرسش جذاب این است که آیا نویدکیا کار در تیمی دیگر را قبول خواهد کرد یا نه؟ او در دوران بازی حاضر نشد در ایران پیراهن تیمی غیر از سپاهان را به تن کند، اما عرصه مربیگری فرق دارد.
جواد نکونام: پارسال در فولاد موفق بود و جام حذفی را گرفت، ابتدای فصل جدا شد و فولاد به مشکل خورد، بعد برگشت و سوپرجام را به دست آورد و حالا هم به عنوان تنها نماینده ایران از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا بالا رفته است. پس جواد حالا برند خوبی دارد و شاید برایش مشتریان دست و دلباز پیدا شود. شایعه حضور او روی نیمکت تیم ملی را نباید زیاد جدی گرفت، اما در لیگ برتر شاید پیشنهادهای وسوسه‌کننده برای نکو از راه برسد.
