تا به حال به این فکر کرده‌اید که:
– چرا صدایمان وقتی که ضبط می‌شود فرق می‌کند؟
– صدا چطور به گوش داخلی می‌رسد؟
– صدای ضبط‌شده‌تان چه فرقی با صدایی که از خودتان در سرتان می‌شنوید دارد؟
صدایتان را دوست دارید؟ احتمالاً می‌گویید بستگی به این دارد که منظور صدایی است که از خودتان در گوشتان می‌شنوید یا صدایی که بعد از ضبط کردن می‌شنوید.
همه ما احتمالاً آن لحظه … شنیدن صدای ضبط‌شده‌مان برای اولین بار را تجربه کرده‌ایم. «اوه! این منم؟ امکان نداره!» اینها احتمالاً فقط چند کلمه از صحبت‌هایی هستند که بعد از این تجربه از دهانتان خارج شده است.
ولی اگر واقعیت را بخواهید، ضبطصوت دروغ نمی‌گوید! این دقیقاً صدای خودتان است. ولی چرا تا این اندازه با صدایی که در سرتان می‌شنوید فرق می‌کند؟ بیشتر چیزی که ما می‌شنویم نتیجه انتقال هوا است. چیزهایی که صدا ایجاد می‌کند باعث ایجاد امواج صوتی می‌شود که از طریق هوا منتقل می‌شوند.
این امواج صوتی به گوش بیرونی شما می‌رسد، از پرده گوشتان عبور کرده و از گوش میانی وارد بخش حلزونی گوش می‌شوند که قسمتی پر از مایع در گوش داخلی است که این امواج صوتی را برای مغز ترجمه می‌کند. ولی فقط از طریق هوا نیست که صداها به گوش داخلی می‌رسند. استخوان‌ها و بافت‌های داخل سر هم می‌توانند امواج صوتی را مستقیماً به بخش حلزونی منتقل کنند.
وقتی حرف می‌زنید، تارهای صوتی‌تان امواج صوتی‌ای ایجاد می‌کنند که از راه هوا به گوش داخلی‌تان می‌رسند. اما استخوان‌ها و بافت‌های داخل سرتان هم این امواج صوتی را به طور مستقیم به بخش حلزونی گوش می‌رسانند، به این ترتیب صدایی که موقع حرف زدن در سرتان می‌شنوید نتیجه هر دو این روش‌های انتقال است.
وقتی صدایتان را روی ضبطصوت می‌شنوید، فقط آن را به روش انتقال از طریق هوا می‌شنوید. ازآنجاکه آن قسمت از صدا که از طرق استخوان‌ها و بافت‌های داخل سر منتقل می‌شود را نمی‌شنوید، صدایی که روی دستگاه می‌شنوید متفاوت به نظرتان می‌رسد.
وقتی حرف می‌زنید و صدای خودتان را داخل سرتان می‌شنوید، استخوان‌ها و بافت‌های سرتان ارتعاشات با فرکانس‌های پایین‌تر را تقویت می‌کنند. این یعنی صدایتان معمولاً قوی‌تر و بم‌تر از آنچه واقعاً هست به نظرتان می‌رسد. به همین دلیل است که وقتی صدای ضبط‌شده‌تان را می‌شنوید، به نظر بلندتر و نازک‌تر از چیزی که فکر می‌کنید به نظرتان می‌رسد.
اگر صدای ضبط‌شده‌تان به نظرتان خنده‌دار رسید نگران نباشید. همه این را تجربه می‌کنند. فقط به این خاطر که به نظر شما خنده‌دار و متفاوت می‌آید به این معنی نیست که بقیه هم آن را آنطور می‌شنوند. چیزی که شما الان شنیده‌اید چیزی است که آنها همیشه به عنوان صدای شما شنیده‌اند!
امتحان کنید!
برای بامزه‌تر کردن این تجربه می‌توانید این کارها را با دوستان یا اعضای خانواده‌تان امتحان کنید:
– صدای ضبط‌شده‌تان را دوست دارید؟ اگر شما هم مثل بقیه آدمها باشید، ممکن است اصلاً از صدای ضبط‌شده‌تان خوشتان نیاید. فکر می‌کنید برای خواننده‌های معروف دنیا هم همینطور است؟ در اینترنت جستجو کنید تا ببینید نظر آنها درمورد صدای ضبط‌شده‌شان چیست. یافته‌هایتان را برای دوستان و اعضای خانواده‌تان تعریف کنید.
– یک خودکار و کاغذ بردارید و آهنگ مورد علاقه‌تان را پخش کنید. با آن همخوانی کنید. هیمنطور که مشغول خواندن هستید، توصیفی از صدای خودتان که می‌شنوید یادداشت کنید. حالا یک وسیله ضبط صدا بردارید و دوباره همان آهنگ را همخوانی کنید و اینبار صدایتان را ضبط کنید. وقتی تمام شد، صدای ضبط‌شده‌تان را پخش کنید. به نظرتان یکسان می‌آید؟ یا توصیفی که از صدای اول نوشته‌اید کاملاً متفاوت با صدای ضبط‌شده‌تان است؟ چه تفاوت‌هایی دارد؟
– برای یک چالش آماده‌اید؟ با وسایل ضبط صوت مختلف صدایتان را ضبط کنید. مثلاً یک ضبط صوت قدیمی، گوشی موبایل، دوربین یا دستگاه‌های ضبط‌صدای دیجیتال. آنها را با هم مقایسه کنید. صدایتان در همه آنها یکسان است؟ اگر اینطور نیست، چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟ از دوستانتان بخواهید آنها هم اینکار را انجام دهند و ببینید آنها چه نظری درمورد صدای ضبط‌شده‌شان دارند!
