ایده بسیاری از مربیان این است: «وقتی گل نخوریم، بالاخره در یک موقعیت مناسب موفق به گلزنی می‌شویم. حالا یا روی ضربات ایستگاهی و کاشته یا حتی روی اشتباهات فاحش مدافعان حریف.» در نتیجه روشن است که ساختار دفاعی چه اهمیت بالایی دارد و البته کیست که نداند مهم‌ترین رکن این ساختار، دروازه‌بان است؟ این سال‌ها یک جمله از عبدالله ویسی زیاد در رسانه‌های ورزشی و شبکه‌های اجتماعی بازنشر شده است؛ جمله‌ای در باب اهمیت بسیار بالای دروازه‌بان باکیفیت برای تیم‌های فوتبال: «گلر خوب، از پدر و مادر خوب هم بهتر است.» این را کسی می‌گوید که در لیگ پانزدهم تیم کم‌مهره استقلال خوزستان را با هنرنمایی یک دروازه‌بان برزیلی به اسم فرناندو دخسوس قهرمان لیگ برتر کرد. استقلال خوزستان آن سال جام را از یکی از زیباترین تیم‌های تاریخ فوتبال ایران گرفت؛ پرسپولیس برانکو که همه‌چیز داشت، غیر از دروازه‌بان.
این فصل تیم خوب، باهوش و کم‌اشتباه استقلال در حالی قهرمان شد که خط دفاعی درخشان‌ترین بخش این تیم بود. این فصل دروازه استقلال بسیار کم فرو ریخته؛ به‌طوری که در پایان هفته بیست‌وهفتم تازه تعداد گل‌های خورده استقلال دو رقمی شده است. در این میان حسین حسینی هم یکی از بهترین فصول فوتبالی‌اش را پشت سر می‌گذارد. دروازه‌بان استقلال که روزهای پرفراز و فرودی در طول دوران بازی‌اش داشته، امسال حسابی درخشید؛ به‌طوری که در نزدیک به 70 درصد مسابقات کلین‌شیت کرد. حسینی در 15 مسابقه گل نخورد و در صدر جدول بهترین دروازه‌بان‌هاست. جالب است بدانید دو نفر بعدی هم گلرهای سابق استقلال هستند؛ حسین پورحمیدی از آلومینیوم اراک و محسن فروزان که در 13 و 11 بازی موفق شده‌اند دروازه خود را بسته نگه دارند. حامد لک کجاست؟ جایی در میانه‌های جدول، با فقط 9 کلین‌شیت. بدون تردید این مساله یکی از دلایل ناکامی پرسپولیس در تکرار عنوان قهرمانی بوده است. زمانی که لک به پرسپولیس پیوست، درخششی غیرمنتظره داشت و همه را غافلگیر کرد، اما هر چقدر جلوتر رفتیم کار بدتر شد و او امسال یکی از بدترین فصول فوتبالی‌اش را تجربه کرد. اشتباهات پرشمار لک درون دروازه پرسپولیس، خیلی از هواداران را یاد سوشا مکانی انداخت؛ گلری که لیگ پانزدهم نقش زیادی در قهرمان نشدن پرسپولیس داشت و هنوز هم بابت آن عملکرد ملامت می‌شود.
بیهوده نیست که پرسپولیسی‌ها حسابی عزم‌شان را برای بازگرداندن علیرضا بیرانوند جزم کرده‌اند. قصه پرسپولیس و بیرو جالب است؛ درست از فصلی که او به جمع سرخ‌پوشان پیوست، سریال قهرمانی‌های این تیم شروع شد. بعد از جدایی علیرضا اما مساله دروازه‌بانی پرسپولیس به خوبی اداره نشد. کادرفنی سرخ‌پوشان اشتباهات بسیار فاحشی در این زمینه داشتند؛ از تمدید قرارداد بیهوده و گران‌قیمت با بوژیدار رادوشوویچ که موجب تغییر رفتار و خروج او از ایران شد تا خرید دروازه‌بان‌های غیرقابل اعتماد. اگر خانه را از «پی» می‌سازند، درستش این است که تیم‌های فوتبال هم پیش از هر کار دیگری روی تقویت و ایمن‌سازی دروازه متمرکز شوند. به سپاهان نگاه کنید؛ شاید اگر امسال پیام نیازمند را داشتند، این‌قدر زود از چرخه مدعیان خارج نمی‌شدند. کریستوفر کنت در این تیم جواب نداد و تا آنها به خودشان بیایند و با جذب رشید مظاهری دنبال جبران مافات باشند، کار از کار گذشته بود.
