این مقدمه نه چندان جدید، به خاطر آن ذکر شد که به داستان جدایی احتمالی مهدی عبدی از جمع سرخپوشان بپردازیم. میگویند بواویشتا در پرتغال او را خواسته است. عبدی البته با پرسپولیس قرارداد دارد، اما در قرارداد او بند فسخی به ارزش 400 هزار دلار گنجانده شده که پرداخت آن از سوی باشگاههای خواهان چندان سخت نیست. عبدی در پرسپولیس مورد بیمهری قرار گرفته است. او در دوره کوتاه حضور گابریل کالدرون به فوتبال ایران معرفی شد و خیلی زود استعدادش را نشان داد، اما الان ماههاست که خیلی کم به بازی گرفته میشود. در مورد او میگویند به اندازه کافی نمیدود، اما این کاستیها را کادرفنی باید برطرف کند. اگر قرار به از دست رفتن عبدی باشد، خط حمله پرسپولیس خالیتر از قبل خواهد شد و با رویه فعلی، نقشه روشنی هم برای جایگزینی او با استعدادهای جدید به چشم نمیخورد. شاید هم قرار است یحیی گلمحمدی در پی ناامیدی از جذب مهاجمان خوب، 400 هزار دلار عایدی از جدایی مهدی عبدی را صرف خرید خارجیهایی مثل هنانوف، صفروف و تمیروف کند. در این صورت حتما خیلی زود دل هواداران برای همین عبدی کمتحرک تنگ خواهد شد؛ بازیکنی که شاید اگر زیرنظر یک مربی جسورتر بود، میتوانست بخش بیشتری از استعدادهای بالقوهاش را به فعل برساند.