به قلم : د کتر مهد ی کریمی تفرشی*
تحریریه زندگی آنلاین : سینمای ایران به‌‌رغم ضعفهای تکنیکی و ساختاری، در اندیشه، بینش و تفکر سرآمد تفکرات غربی است. آنچه سینمای ایران را از سایر سینماهای جهان متمایز و فاخر کرده است حاصل نقش تفکر و جهانبینی سینمای ایران است. اما چرا این هنر بی بدیل هنوز به جایگاه قابل قبولی در میان مخاطبان دست نیافته است؟
بودجه‌های بالا برای ساخت فیلم‌های به اصلاح فاخر، چند سالی است که در سینمای ایران مرسوم شده و معمولاً دو سه سال یک بار و گاه در فاصله یی کمتر، فیلم‌هایی با این بودجه تولید می‌شوند. در حالی که از میان آنها کمتر فیلمی است که انتظارات منتقدین و مخاطبان را برآورده سازد.
افزایش بی ضابطه دستمزد بازیگران تا گران شدن تجهیزات و دستمزد عوامل فیلم از دلایل بالا رفتن بودجه ساخت فیلم‌ها در سینماست. اما مسئله اینجاست که با وجود بالارفتن هزینه‌های تولید میزان مخاطبان روزانه سینما کاهش یافته است.
بیشتربخوانید:
عوامل متعددی در این اتفاق نقش دارند اما در این میان تهیه کننده یکی از کلیدی‌ترین نقش‌ها را بر عهده دارد. چرا که تهیه کنندگی یک هنر است و تهیه کننده باید بتواند فیلم را از مرحله تولید تا روی پرده سینما به گونه‌ای مدیریت و هدایت کند که رابطه معناداری بین هزینه‌های تولید و فروش و استقبال از فیلم برقرار باشد.
فیملنامه یکی از عناصر اصلی در میزان اقبال از یک فیلم محسوب می‌شود و متاسفانه فیلم نامه‌های خوب و حرفه‌ای در سینمای امروز به تعداد انگشتان دست شده‌اند. به همین دلیل است که گاه علیرغم استفاده از عوامل بسیار حرفه‌ای و بازیگران درجه یک، فیلم فروش خوبی ندارد و مورد استقبال واقع نمی‌شود.
فیلمسازان باید در هر ژانری که فیلم میسازند، فیلمنامه را در اولویت اول کار خود قرار دهند . ضمن اینکه فیلمنامه نویسی باید به عنوان یک شغل حرفه‌ای به رسمیت شناخته شده و فیامنامه نویس باید امنیت شغلی داشته باشد. شرایط روحی و فکری فیلمنامه نویس در اثری که خلق می‌کند بسیار مهم و تاثیرگذار است.
امروزه بیش از هر زمان دیگری باید به شعور و فهم عمیق مخاطب احترام گذاشت چرا که درک مخاطبان نسبت به گذشته ارتقاء محسوسی یافته و انتظارات مخاطبان از یک فیلم خوب بالا رفته است.
ضمن اینکه هر فیلمنامه ای جنس بازی خاصی را می‌طلبد که حتماً کارگردان و تهیه کننده در انتخاب بازیگر باید به این نکته توجه کنند. متاسفانه در بسیاری از مواقع انتخاب بازیگر نه بر اساس فیلمنامه بلکه برای تجاری سازی و فروش بیشتر انجام شده است.
بسیاری از فیلم‌های سینمایی خوبی هم که ساخته می‌شود به دلایل متعددی ممکن است هرگز به اکران عمومی نرسند. به دلیل کمبود سالن‌های سینما در ایران، بسیاری از فیلم‌هایی که ساخته می‌شوند، به اکران نمی‌رسند، یا چندین سال پس از ساخته‌شدن به نمایش عمومی در می‌آیند.
البته این نکته را نیز نباید نادیده گرفت که شاید یکی از دلایل نبود مخاطب در سینماها، نداشتن تبلیغات کافی است. تبلیغات محیطی و استفاده از ظرفیت شبکه‌های تلویزیونی در جذب مخاطب می‌تواند به رونق دوباره گیشه کمک کند.
رونق هنر هفتم دلسوزی و تدبیری دو چندان می‌طلبد و یک بازنگری عمیق به آنچه در طول این سالها بر سینمای ایران گذشته شاید بتواند دریچه‌های تازه‌ای به روی این صنعت ارزشمند بگشاید.
بیشتربخوانید:
* رئیس کارگروه کسب و کارهای جاده ابریشم سازمان ملل- یونسکو
رئیس هیات مدیره مجتمع صنایع غذایی گلها و هلدینگ آل ام کاتی (MKT GROUP)
ریاست هیات مدیره تعاونی تولید کنندگان محصولات غذایی کشور، رئیس هیات مدیره اتحادیه تعاونی های توزیع و فروش محصولات غذایی، نائب رئیس هیات مدیره انجمن علوم و فناوری غلات ایران، عضو هیات مدیره کانون انجمن های صنایع غذایی کشور، کارآفرین برتر جهان اسلام