بر اساس یک مطالعه اخیر در ژاپن، زمان خواب می‌تواند یک عامل خطر برای ایجاد سرطان باشد.
یافته‌ها نشان می‌دهد که خوابیدن بیش از 10 ساعت ممکن است خطر ابتلا به سرطان را در زنان و خطر مرگ بر اثر سرطان را هم در مردان و هم در زنان افزایش دهد.
محققان می‌گویند یافته‌های آنها ممکن است به اصلاح توصیه‌های خواب در ژاپن کمک کند، که در حال حاضر به بزرگسالان شاغل و میانسال توصیه می‌کند “تا جایی که می‌توانید بخوابید.”
بر اساس یافته های جدید، مدت خواب 6 تا 8 ساعت برای مردان و 6 تا 9 ساعت برای زنان “می‌تواند ایمن‌ترین زمان ” در مورد بروز سرطان و خطر مرگ و میر در میان بزرگسالان باشد.
این یافته‌ها به صورت آنلاین در مجله بین المللی سرطان منتشر شد.
تحقیقات مربوط به زمان خواب و خطر سرطان کمی متفاوت است. سه متاآنالیز که بین سال‌های 2016 و 2019 انجام شد، نشان داد که مدت خواب خیلی طولانی، با اندکی افزایش خطر مرگ و میر ناشی از سرطان در آسیایی‌ها مرتبط است.
یک متاآنالیز جداگانه که در سال 2018 انجام شد نشان داد که هر دو مدت خواب کوتاه و طولانی ارتباطی با بروز سرطان ندارند. اما در تجزیه و تحلیل طبقه‌بندی شده، زمان خواب کوتاه‌تر با 36 درصد افزایش خطر ابتلا به سرطان در میان آسیایی‌ها مرتبط بود.
برای بررسی بیشتر، محققان داده‌های شش گروه جمعیتی مختلف که شامل 271،694 بزرگسال – 126،930 مرد و 144،764 زن – با 40،751 مورد سرطان و 18،323 مرگ ناشی از سرطان در طول پیگیری بود را گردآوری کردند.
در تجزیه و تحلیل چند متغیره، مدت خواب طولانی‌تر با بروز کلی سرطان در مردان مرتبط نبود. با این حال، در زنان، خواب 10 ساعت یا بیشتر در مقایسه با 7 ساعت، با افزایش 19 درصدی خطر ابتلا به سرطان همراه بود.
علاوه بر این، خواب 10 ساعت یا بیشتر با افزایش خطر مرگ ناشی از سرطان در زنان (نسبت خطر [HR]، 1.44) و مردان (HR، 1.18) مرتبط بود.
خوابیدن به مدت 5 ساعت یا کمتر، در مقایسه با 7 ساعت، با بروز سرطان و مرگ و میر ارتباطی نداشت. با این حال، در میان زنان یائسه، مدت خواب کوتاه‌تر خطر مرگ ناشی از سرطان را افزایش می‌دهد (HR، 1.15).
نویسندگان چندین نقطه قوت تجزیه و تحلیل را برجسته کردند، از جمله حجم بزرگ نمونه و همچنین طبقه‌بندی نتایج بر اساس شاخص توده بدنی و وضعیت یائسگی، که به ندرت در مطالعات قبلی انجام شده است.
اما محدودیت‌ها شامل مدت زمان خواب گزارش شده توسط خود فرد و فقدان اطلاعات در مورد کیفیت خواب بود. محققان خاطرنشان می‌کنند که مکانیسمی که توسط آن زمان خواب ممکن است بر بروز سرطان و مرگ و میر تأثیر بگذارد نامشخص است، اما به احتمال زیاد پیچیده و مختص محل سرطان است.
همچنین ممکن است علیت معکوس بتواند ارتباط بین مدت زمان خواب و وقوع سرطان و مرگ و میر را توضیح دهد. به عنوان مثال، درد ناشی از سرطان باعث اختلال در طول مدت و کیفیت خواب می‌شود. با این حال، تجزیه و تحلیل هیچ شواهدی از علیت معکوس یا سایر عوامل مخدوش کننده پیدا نکرد.
بر اساس این یافته‌ها، محققان می‌گویند مدت زمان خوابیدن “ممکن است متغیر مهمی باشد که در مدل‌های پیش‌بینی خطر ابتلا به سرطان و مرگ و میر گنجانده شود.”
