گروه سیاسی –- رجانیوز؛ «باید بدانید که ارزش پاسپورت علامت نوع رابطه ما با دنیاست؛ اگر روابط ما با کشوری، قاره‌ای یا کل جهان صمیمی و بر مبنای احترام متقابل و منافع متقابل، روابط گرمی شد، آنوقت شهروند ایرانی در آن کشور جایگاه دیگری پیدا می‌کند، در آن صورت چهره ایرانی را که می‌بینند، به عنوان چهره دوست نگاه می‌کنند و پاسپورت هم جایگاه خود را پیدا می‌کند.» این جملاتی است که حسن روحانی در مقام کاندیدای ریاست جمهوری در قاب دوربین تلویزیون جام جم گفت و در انتها قول داد احترام را به پاسپورت ایرانی بازمیگرداند.
به گزارش رجانیوز، هندلی و همکاران (Henley and Partners) نام یک موسسه بین‌المللی است که در مسائل اقامت و شهروندی فعالیت می‌کند. این موسسه هر سال با همکاری اتحادیه حمل‌ونقل هوایی (IATA)گزارشی پیرامون اعتبار پاسپورت کشورهای مختلف دنیا منتشر می‌کند. این گزارش به عنوان معیاری از میزان اعتبار و شخصیت شهروندان آنها در کشورهای جهان مورد توجه قرار می‌گیرد.
براساس جدول منتشر شده این موسسه، در تیرماه 92 و درست در انتهای دولت دهم، ایران در رتبه هشتادوچهارم جدول ارزش‌گذاری پاسپورت کشورهای دنیا قرار داشت. در آخرین آمار منتشر شده از این موسسه بین المللی رتبه ایران در جایگاه 96 این جدول قرار گرفت، یعنی پایین تر از رتبه کشورهایی چون سودان، نپال، اریتره و جیبوتی!
کشورهای آفریقایی یاد شده کشورهایی هستند که حتی در بسیاری از آنها بی ثباتی سیاسی و جنگ داخلی دیده میشود، اما در این سه سال و و بعد از توافقنامه هسته ای رتبه ایران از این کشورها نیز کمتر شده است.
در حال حاضر ایران با قرار داشتن در مکان 98، ارزش گذرنامه اش تنها از کشورهای لیبی، سوریه، سومالی، عراق، پاکستان و افغانستان بالاتر است.
در سه سال گذشته که سیاست خارجی دولت با عنوان تنش زدایی به عقب نشینی از بسیاری از منافع ملی جهت اعتمادسازی درمقابل دشمن مشغول بود میتوان نمونه هایی تاریخی از بی احترامی به مردم و مسئولین کشور را دید.
به عنوان نمونه؛ برای اولین بار در طول تاریخ سازمان ملل متحد بود که نماینده یک کشور در سازمان ملل به خاک آمریکا حق ورود پیدا نکرد و بعد از ماه ها اصرار به طرف مقابل، دولت مجبور به عقب نشینی و معرفی «خوشرو» به عنوان «ابوطالبی» برای تصدی این مسئولیت شد.
در موارد دیگر نیز مسائلی برای شهروندان ایرانی رخ داد که در تاریخ بی سابقه بود، همچون ماجرای تعرض به شهروندان ایرانی در فرودگاه جده یا عدم صدور روادید برای وزیر ارشاد جهت سفر به عربستان، اجازه حضور نیافتن نماینده کشورمان در اجلاس مقدماتی کنفرانس اسلامی در اسنفد سال 94 و کشتار بی سابقه زائران ایرانی در مراسم منا که همه و همه نشان دهنده افت جایگاه ایران در مناسبات خارجی است.
مساله بازداشت ایرانیان در کویت و معلمان در امارات نیز یادآور همین بی احترامی هاست.
در آخرین نمونه ها نیز می توان به محدودیت هایی که اوباما برای سفر به ایران و مواخذه افرادی که به ایران سفر کرده باشند اشاره کرد که غایت یک سیاست خارجی به اصطلاح اعتدالی را نمایش میدهد.
حالا دیگر با وجود اعتمادسازی های فراوان و عقب نشینی های متعدد توسط مدعیان دیپلماسی، با فرمان ترامپ که در ادامه سیاست های ضدایرانی آمریکاست حتی ایرانی هایی که گرین کارت آمریکا را هم در دست داشته باشند نمیتوانند وارد خاک آمریکا شوند!
غایت این دیپلماسی به گونه ای رقم خورد که با وجود تعریف و تمجیدهای بسیار از سیاست مداران «مودب و باهوش!» آمریکایی امروز ایرانی ها را به عنوان تروریست به کشور خود راه نمیدهد!
