ساعت‌ها از چرخیدن و غلط زدن شما در رختخواب بدون هیچ امیدی برای رفتن به خوابی راحت و آرام می‌گذرد. یا بدتر از آن، شما از نبود هیچ شانسی برای چرت زدن قبل از زنگ وحشت صبحگاهی خسته شده‌اید. اگر شما اینطور نیستید، ممکن است فردی بسیار نزدیک به شما باشد.
یک گزارش که توسط آکادمی پزشکی خواب آمریکا (AASM) منتشر شده و بیش از 2000 آمریکایی را رصد می‌کند، نشان می‌دهد که تقریباً از هر 10 آمریکایی 3 نفر دچار بیخوابی هستند و بیش از نیمی از آنها خوددرمانی می‌کنند. علاوه بر این، 28 درصد از افراد در این مطالعه گزارش دادند که بیخوابی، زندگی و روال روزانه آنها را بدتر کرده است. این نظرسنجی همچنین نشان داد که تقریباً یک سوم آمریکایی‌ها از زمان شروع همه‌گیری COVID-19 مشکلات خواب جدید یا بدتر شده را گزارش کرده‌اند.
بر اساس یک مطالعه بیخوابی که در مجله پزشکی کلینیک آمریکای شمالی منتشر شده است، در حالی که بیخوابی می‌تواند منجر به مشکل در به خواب رفتن یا بیدار شدن از خواب شود، بیخوابی مزمن ممکن است آسیب بیشتری نسبت به خواب بد داشته باشد و معمولاً باعث بدتر شدن اضطراب، افسردگی و درد می‌شود.
مقابله با بیخوابی و شرایط ناشی از آن می‌تواند توضیح دهد که چرا 64 درصد از آمریکایی‌ها از داروهای خواب آور یا داروهای دیگر برای کمک به کاهش بی خوابی خود استفاده می‌کنند. بیش از یک چهارم (27%) از افراد در این مطالعه به طور منظم از ملاتونین استفاده می کنند، 23% از داروهای تجویزی و 20% از اورکانابیدیول ماری‌جوانا (که به عنوان CBD شناخته می‌شود) برای به خواب رفتن یا ماندن در خواب استفاده می‌کنند. در همین حال، تقریباً 4 نفر از هر 10 نفر (37%) از کسانی که از داروهای خواب‌آور استفاده می‌کنند، گفتند که در طول همه‌گیری، از این محصولات بیشتر استفاده کرده‌اند.
طبق مطالعه کلینیک‌های پزشکی آمریکای شمالی، داروهای خواب مانند ملاتونین می‌توانند با راهنمایی صحیح به خوبی کار کنند. اما وقتی محققان نگاهی به داروها و مکمل‌های مختلف برای بیخوابی انداختند، دلایلی برای نگرانی پیدا کردند. برخی گیاهان دارویی برای کمک به خواب، از جمله سنبل‌الطیب، کاوا-کاوا، و کلاه جمجمه، کنترل نشده‌اند و به شواهد بیشتری برای اثبات اثربخشی آنها نیاز است. با توجه به دستورالعمل های بالینی AASM، که توصیه‌ای برای درمان بی خوابی مزمن از سوی متخصصان پزشکی خواب و روانشناسی خواب است، حتی ملاتونین نیز نباید برای بیخوابی مزمن استفاده شود.
طبق دستورالعمل‌ها، این درمان‌ها می‌تواند به افراد مبتلا به بیخوابی حاضر در مطالعه و دیگر افراد مبتلا به این بیماری کمک کند:
- درمان رفتار شناختی برای بی خوابی (CBT-I)
- آرامش درمانی، شامل تنفس کنترل شده و مدیتیشن
- استفاده از تخت فقط برای خواب و رابطه جنسی، بدون مطالعه کتاب یا تماشای تلویزیون در رختخواب
- مراجعه به روانپزشک برای ارائه یک برنامه درمانی
CBT-I به عنوان اولین درمان بیخوابی در دستورالعمل های بالینی AASM توصیه می‌شود. بررسی کارآزمایی‌های منتشر شده در برخی مجله‌های پزشکی نشان داد که CBT-I به اندازه داروهای خواب مؤثر است.
بیخوابی هیچ درمان شناخته شده‌ای ندارد و آنچه برای یک فرد موثر است ممکن است برای دیگری موثر نباشد. اگر برای رفع علائم خود به کمک نیاز دارید، بهترین کار ملاقات با یک پزشک مخصص است.
