از این مثالها در همه تیمها فت و فراوان داریم. به عنوان مثال پرسپولیس که اتفاقا موفقترین تیم تاریخ لیگ برتر به شمار میآید، در زمینه جذب بازیکن خارجی سابقه بسیار بدی دارد و یک «بنجلخر» قهار به شمار میآید! به سادگی میتوان مثالهای متعددی در این مورد مطرح کرد؛ از پریموف و پلیانسکی تا جونیور و بودیمیر و تمیروف و البته همین دو همزبان دوستداشتنی تاجیکستانی یعنی منوچهر صفروف و وحدت هنانوف.
همه اینها را گفتیم تا یادآوری کنیم از قرار معلوم پرسپولیس آماده خرید یک بازیکن برزیلی دیگر میشود؛ مهاجمی 33 ساله که کارنامهاش چندان چنگی به دل نمیزند. وضع طوری است که یکی از روزنامههای ورزشی او را با دیکارمو (یکی از فاجعهبارترین خریدهای خارجی تاریخ پرسپولیس) مقایسه کرده است! آخرین تیم کاسیانو، ویزلای پرتغال بوده. او فصل گذشته چیزی حدود دو هزار دقیقه برای این تیم بازی کرد و هفت بار توانست گل بزند؛ یعنی تقریبا هر 285 دقیقه یک گل. پیش از آن کاسیانو برای بواویشتا بازی میکرده و طی 27 بار حضور در زمین دو گل زده بود. باشگاه قبلی او هم تیمی در لیگ برزیل بود که 10 بار برایش به میدان رفت، بدون اینکه هیچ گلی بزند! روشن نیست کدام مزیت این بازیکن پا به سن گذاشته پرسپولیسیها را مجاب کرده، اما امیدواریم اینبار شاهد دورریز دلار نباشیم؛ مخصوصا که یحیی گلمحمدی به اندازه کافی «خارجی بد» گرفته و چوب خطش پر شده است.