محبعلی اضافه کرد: «آینده نسبتا مبهم به نظر می‌رسد؛ چرا که فرصت زیادی برای احیای برجام باقی نمانده است. همچنین در سپتامبر که احتمالا گزارش بعدی آژانس در مورد برنامه هسته‌‌‌ای ایران و اینکه ایران با آژانس همکاری نکرده است، به شورای حکام خواهد رفت. شورای حکام ممکن است که قطعنامه جدیدی را برای ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت صادر کند. بنابراین اوضاع چندان روشن نیست و مبهم است. مگر اینکه تصمیماتی گرفته شود که شرایط تغییر کند.»
وی همچنین در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه تحقق ضمانت‌‌‌هایی که ایران خواسته است، از جمله عدم‌کلید زدن مکانیزم ماشه توسط آمریکا و عدم‌اعمال تحریم‌ها تحت عناوین دیگر، اساسا چقدر امکان‌‌‌پذیر است، توضیح داد: «آنچه قابل به‌دست آوردن است، همان چارچوب برجام و توافقاتی است که در برجام قبلا صورت گرفته است. تصور اینکه امتیازات بیشتری به دست می‌‌‌آید، به باور من تصور صحیحی نیست؛ هر چند که ممکن است طرف‌‌‌هایی مثل روسیه باشند که ایران را تشویق کنند که خواسته‌‌‌هایش را افزایش دهد تا از این طریق یا توافق صورت نگیرد یا توافق به تعویق بیفتد، اما اگر منافع ملی ایران مطرح باشد، از نظر کارشناسی به نظر می‌رسد که امکان احیای توافق و برجام در همان چارچوبی که قبلا توافق شده وجود دارد. انتظار بیشتر داشتن به معنای این است که برجام احیا نشود یا اینکه مذاکرات جدیدی را باید شروع کرد که برای یک توافق جدید زمان‌براست.»
