به‌طور کلی خیلی از مربیان پرتغالی که برای کار به لیگ ایران آمده‌اند، شرایطی شبیه به این داشتند. حتما خاطرتان هست که تونی اولیویرا تراکتور هم بسیار جوشی و هیجانی بود. رفتارهای حیرت‌انگیز او در کنار زمین فراموش‌نشدنی است. حتی مانوئل ژوزه هم که مربی بسیار خوبی بود، اما شرایط کار طولانی در پرسپولیس برایش فراهم نشد نیز همین ویژگی‌ها را داشت. پیرمرد کتش را روی دوشش می‌انداخت و یک کتی راه می‌رفت! او بعد از جواب شدن از سوی باشگاه، از فرآیند راه داده نشدنش به محل تمرین فیلم گرفت و با استناد به همان در دادگاه پیروز شد. جالب اینجاست که ژوزه طی دوران حضورش در پرسپولیس غیر از اختلاف با محمد رویانیان، مدیرعامل وقت باشگاه، به‌شدت با کارلوس کی‌روش هم درگیر بود؛ دیگر پرتغالی برون‌گرا و خبرساز فوتبال ایران. کی‌روش که یکی از مشهورترین مربیان خارجی تاریخ فوتبال ایران به شمار می‌آید، از قدیم و در کشور خودش با ژوزه مشکلات شدید داشت که دامنه این اختلافات به ایران هم کشیده شد. آنها به دفعات با هم درگیر شدند، علیه هم مصاحبه کردند و بیانیه دادند، نهایتا هم با خروج ژوزه از ایران، صورت مساله پاک شد. در مورد خود کارلوس هم که دیگر نیازی به توضیح اضافه نیست. او طی سال‌های طولانی حضورش در ایران، چالش‌های بسیار زیادی را با افراد داخلی و خارجی تجربه کرد. در بعضی موارد حجم و شدت اصطکاک‌ها طوری بود که تا مدت‌ها بعد باقی ماند. هنوز هم طیف زیادی از هواداران فوتبال ایران موافق و طیف دیگری مخالف این مربی هستند؛ آنچه در اثر سیاست‌های خود این مربی رقم خورده است.
