به گزارش مشرق، اهالی فوتبال در روز داغ ثبت‌نام نامزدهای ریاست فدراسیون فوتبال، شاهد اتفاقی غیرمنتظره بودند؛ ثبت‌نام مهدی تاج که پرونده شش میلیون یورویی ویلموتس، برگی از دفتر مدیریت 3.5 ساله وی محسوب می‌شود.
تاج فقط در تعلیق درست می‌گوید؟
تاج پس از پُر کردن فُرم‌های ثبت‌نام، سوءاستفاده وکلای سرمربی «محجوب» پیشین تیم ملی را دلیل سکوت خود درباره پرونده ویلموتس دانست و ادعا کرد که پس از اتفاقات حاشیه دیدار ایران - لبنان، مانع تعلیق فدراسیون فوتبال ایران شده است. رئیس پیشین فدراسیون مدعی شد که استدلال‌های او سبب شده شیخ سلمان بگوید: «مهدی درست می‌گوید». در این صورت سؤال اینجاست که چرا تاج در سایر موارد اختلافی میان ایران و AFC از نفوذ خود بهره استفاده نکرد یا اگر تلاش خود را کرده، چرا رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا در دیگر مسائل به صدق سخنان نایب رئیس ایرانی خود پی نبرده است.
بدهی‌های انبوه AFC و فیفا به ایران
نامزد ریاست فدراسیون فوتبال، در آذر 97، جانشین علی کفاشیان در سمت نایب رئیسی کنفدراسیون فوتبال آسیا شد و پس از مدتی، ریاست کمیته فوتسال و فوتبال ساحلی AFC را نیز بر عهده گرفت. در این دوران و به بهانه تحریم‌ها، بدهی‌های این کنفدراسیون و فیفا به فدراسیون فوتبال و باشگاه‌های ایرانی به حساب آنها ننشست و به گفته تاج، به رقم 23 میلیون دلار رسید. آیا او نمی‌توانست گره‌ای از این مشکل بگشاید؟
سلب میزبانی از باشگاه‌ها
تنش میان فوتبال ایران و AFC در زمستان 1398 به اوج خود رسید. کنفدراسیون فوتبال آسیا به نمایندگان ایران اجازه نداد که در کشورمان میزبان رقبا باشند و استقلال، پرسپولیس، سپاهان و شهر خودرو در دو هفته ابتدایی مسابقات، خارج از خانه به مصاف حریفان رفتند. حتی شهر خودرو و استقلال در کشورهای ثالث پذیرای رقبای خود در دور پلی‌آف بودند.
محرومیت آل‌کثیر در آستانه فینال غرب آسیا
مسابقات به دلیل شیوع ویروس کرونا به‌صورت مجتمع و در کشور قطر ادامه یافت. پرسپولیس عملکرد درخشانی در این دوره داشت و به عنوان نایب قهرمانی رسید، اما محرومیت عیسی آل‌کثیر می‌توانست سرخپوشان را از صعود به فینال ناکام بگذارد. آیا تاج با استفاده از نفوذ خود در کنفدراسیون فوتبال آسیا نمی‌توانست مانع تعلیق شش ماهه مهاجم پرسپولیس، آن هم دو ساعت قبل از دیدار با النصر شود؟
بیشتر بخوانید:
ترجیح جهنم بحرین به ایران
تیم ملی ایران که با افتضاح مربی محجوب و محبوب تاج در آستانه حذف از دور انتخابی جام جهانی قطر بود، نیاز شدیدی به 12 امتیازات کامل چهار هفته پایانی مرحله مقدماتی داشت و با توجه به اینکه تنها از کامبوج میزبانی کرده بود، اهدای میزبانی به کشورمان انتظار بی‌جایی به شمار نمی‌رفت. کرسی نایب رئیسی یک ایرانی اما باز هم به کمک کشورمان نیامد و شاگردان اسکوچیچ مجبور شدند در گرمای شدید بحرین با حریفان رقابت کنند.
هت‌تریک در سلب میزبانی
در شرایطی که مسابقات لیگ قهرمانان اروپا در فصل 22-2021 با حضور تماشاگران و در شهرهای تیم‌های میزبان برگزار می‌شد، AFC تصمیم گرفت فصل گذشته لیگ قهرمانان آسیا را به‌صورت مجتمع سازماندهی کند. سر ایران در میزبانی از یکی از پنج گروه این مسابقات اما بی‌کلاه ماند تا کشوری چون هند که برای اولین بار در لیگ قهرمانان نماینده داشت، میزبان گروه پرسپولیس باشد. عربستان سه گروه و امارات یک گروه این رقابت‌ها را میزبانی کرد، اما تیم مطرحی چون استقلال از میزبانی بازماند.
میزبانی غریبانه تیم‌های ایرانی
این پایان اجحاف کنفدراسیون آسیا در حق ایران در این مسابقات نبود. در شرایطی که استقلال و فولاد برای دور گروهی لیگ قهرمانان به عربستان رفتند و به نظر می‌رسید قانون تقابل نمایندگان دو کشور در زمین بی‌طرف ملغی شده، استقلال نتوانست از حق میزبانی خود برابر الهلال بهره‌ای ببرد و در امارات و در غیاب تماشاگران مقابل قهرمان این دوره صف‌آرایی کرد. الهلال در دور یک‌چهارم نهایی میهمان پرسپولیس بود، اما با ظرفیت صددرصدی تماشاگران و در ورزشگاه خانگی خود از سد سرخپوشان گذشت. سؤال اینجاست که تاج در این برهه چه می‌کرد؟
تاج را در تصمیمات دخالت می‌دهند؟
استقلال و پرسپولیس هم به راحتی آب خوردن از لیگ قهرمانان آسیا حذف شدند و تاج، این موضوع را به «ایستادن AFC پای اصول» مرتبط کرد. شکی نیست که باشگاه‌های ما انضباط مالی و مدیریتی را رعایت نمی‌کنند و حذف از لیگ قهرمانان اتفاقی قابل پیش‌بینی بود. با این حال مشخص نیست نایب رئیس AFC چه نقشی در تصمیمات این کنفدراسیون دارد که نتوانست مانع کاهش سهمیه‌های ایران به عدد دو و نیز عدم میزبانی فولاد و سپاهان از همگروهان خود شود. آیا به قول معروف تاج را در تصمیم‌گیری بازی نمی‌دهند؟!
لغو متعدد تورنمنت‌های فوتسالی
ریاست تاج بر کمیته فوتسال و فوتبال ساحلی AFC هم فایده‌ای به حال ایران نداشت. اروپا و آمریکای جنوبی در سال‌های گذشته (به‌جز تعویق شش ماهه لیگ قهرمانان اروپا در سال 2020)، مشکلی برای برگزاری رقابت‌های باشگاهی قاره خود نداشتند، اما سه دوره است که جام باشگاه‌های آسیا برگزار نمی‌شود! جام ملت‌های 2020 نیز از این قاعده مستثنی نبود و سرنوشتی جز لغو نداشت. این در حالی است که ایران، سرآمد فوتسال در آسیاست و برگزاری یکی از تورنمنت‌ها و قهرمانی تیمی از کشورمان به اعتبار ایران در آسیا می‌افزود.
ناکامی فوتبال ساحلی ایران از جهانی شدن
صابون کمیته تاج به تن فوتبال ساحلی ایران نیز خورد! پس از لغو برگزاری دور مقدماتی جام جهانی فوتبال ساحلی 2021، کنفدراسیون آسیا سه معیار برای تعیین نمایندگان قاره کهن برای جام جهانی تعیین کرد که مطابق آن، ایران یکی از سه تیم برتر آسیا محسوب می‌شد. با این وجود ژاپن، عمان و امارات مسافر روسیه شدند و تیم ملی کشورمان در حسرت این جام ماند. آیا رئیس کمیته فوتسال و فوتبال ساحلی کنفدراسیون فوتبال آسیا نمی‌توانست مانعِ از بین رفتن حق ایران در راهیابی به جام جهانی شود؟
فرصتی که با یک کرسی بی‌تأثیر معاوضه شد
آخرین رده‌بندی فیفا نشان می‌دهد که چهار تیم غرب آسیا (قطر، عربستان، امارات و عراق) قدرتمندتر از بهترین تیم مرکز قاره یعنی ازبکستان هستند و شرکت در تورنمنت‌های مشترک با آنها، بیشتر از رقابت‌های تکراری کافا به ایران کمک می‌کند. کرسی ریاست فدراسیون فوتبال آسیای مرکزی و نایب رئیسی AFC که دلیل تغییر منطقه ایران از غرب به حوزه مرکزی آسیا بود، تاکنون سودی برای کشورمان در بر نداشته و مهدی تاج در دورانی که به‌عنوان نایب رئیس کنفدراسیون آسیا فعالیت می‌کند، نتوانسته نقشی تأثیرگذار در تصمیمات این کنفدراسیون به سود ایران داشته باشد.
اینها اتفاقاتی است که در زمان حضور تاج در کنفدراسیون فوتبال آسیا برای فوتبال ایران رخ داده است. سؤال این است که اگر تاج این قدرت را داشته تا جلوی تعلیق فوتبال ایران را بگیرد چرا در موارد کوچکتر هیچ تأثیری نداشته است؟ چرا تصمیمات کنفدراسیون فوتبال آسیا همواره به ضرر ایران بوده است؟ او که به قول خودش می‌تواند جلوی تعلیق را بگیرد و منتش را هم سر فوتبال ایران بگذارد، نمی‌توانسته در امور دیگر به نفع کشورمان ورود و دخالت کند؟
