به این سوال که این انتقال به سود کدام‌یک از سه طرف ماجرا بود، گذر زمان پاسخ خواهد داد، اما نکته جالب که بهتر است عبرتی برای فوتبال ما باشد، نحوه برخورد باشگاه با ستاره سابق خود است. لواندوفسکی در بایرن معنای واقعی یک فوروارد نوک را نشان داد و بدون شک یکی از برترین بازیکنان تاریخ این باشگاه محسوب می‌شود؛ البته که نحوه جدایی او اصلا باب میل هواداران و مدیران بایرن نبود و آنها علنی از خجالت هم درآمدند تا جایی که لوا مدیران باشگاه سابقش را دروغگو خطاب کرد. با وجود همه این کشمکش‌ها، ستاره لهستانی توسط مدیران بایرن به باشگاه دعوت شد تا با همه جام‌هایی که این سال‌ها به همراه تیم کسب کرده عکس یادگاری بگیرد. او با تمامی مربیان، بازیکنان و کارمندان باشگاه خداحافظی کرد تا نشان داده شود که هیچ‌کدام از این تنش‌های ایجاد شده سبب نمی‌شود که هشت سال زحمات او در بایرن مونیخ نادیده گرفته شود. حال این ماجرا را مقایسه کنید با نحوه جدایی ستاره‌های تیم‌های بزرگ ایرانی؛ جایی که باشگاه‌ها طوری برخورد می‌کنند که انگار بازیکن باید تا ابد در این تیم می‌مانده و ستاره جدا شده هم بدتر از آن، پشت سرش را هم نگاه نمی‌کند مگر اینکه روزی قرار باشد به این تیم بازگردد!
