دکتر پریسا امیدیان : متخصص گوش، حلق و بینی ؛ مدرس دانشگاه علوم پزشکی ایران
تحریریه زندگی آنلاین : ریسه رفتن در کودکان زمانی اتفاق میافتد که به دنبال یک مساله عاطفی یا جسمی، تنفس کودک برای مدتی کوتاه، از چند ثانیه تا چند دقیقه متوقف میگردد و رنگ کودک تغییر میکند. ریسهها از لحاظ ویژگی متفاوت هستند. در هنگام حملات ریسه گاهی تنفس کودک متوقف شده و رنگ چهره او کبود میگردد. به این موارد ریسه کبود شونده یا سیانوتیک گفته میشود و در موارد کمتری کودک دچار رنگپریدگی میشود که به این نوع ریسه، ریسههای رنگپریده گفته میشود. در هنگام حملات معمولا کودک سر خود را به عقب میبرد. ریسه رفتن اغلب در حدود 2 سالگی کودک اتفاق میافتد و بهطور معمول زمانی که کودک پنج یا ششساله میشود، پایان مییابد. یکسوم کودکانی که به حملات ریسه دچار میشوند، دارای سابقه خانوادگی هستند. حملات ریسه رفتن میتواند به صورت روزانه یا هر چند وقت یک بار رخ دهند. بهعنوان والدین، ممکن است تماشای حملات ریسه در کودک برای شما وحشتآور و ناراحتکننده باشد. چنانچه کودک شما دچار حمله ریسه شد، به پزشک کودکان مراجعه کنید تا با معاینه و بررسی، حملات ریسه از تشنج و دیگر بیماریها افتراق داده شود و تایید گردد که کودک شما دچار حملات ریسه شده است و برای او تشنج و دیگر بیماریها مطرح نبوده است.
بیشتربخوانید:
علل ریسه رفتن
ریسه رفتن به صورت یک تغییر در الگوی معمول تنفس، ضربان قلب و یا ترکیبی از هر دو رخ میدهد. این واکنشها ممکن است به واسطه درد جسمی یا احساسات شدید عاطفی مانند ترس یا سرخوردگی ایجاد شوند. بیشتر اوقات این اختلالات جنبه رفتاری داشته و نیاز به یک برنامه اصلاح رفتاری برای والدین و کودک دارند. در برخی از کودکان، ریسه رفتن ممکن است به کمخونی فقر آهن مرتبط باشد، وضعیتی که در آن بدن قادر به تولید تعداد نرمال گلبولهای قرمز خون نمیباشد.
تشخیص
پزشک بهمنظور رد علت جسمی ریسه رفتن، کودک شما را مورد معاینه قرار میدهد. همچنین بهمنظور بررسی کمخونی آزمایش خون تجویز مینماید، زیرا حملات ریسه در کودکان مبتلا به کمخونی فقر آهن شیوع بیشتری دارد. به علاوه ممکن است به بررسی قلب کودک شما (مانند گرفتن نوار قلب و اکو) بپردازد تا اطمینان حاصل گردد که قلب کودک در حملات ریسه درگیر نمیباشد، یا آزمایشی بهمنظور تشخیص اختلال در فعالیت الکتریکی مغز (نوار مغزی) برای بررسی احتمال تشنج تجویز میکند.
بیشتربخوانید:
درمان
اگر کودک به کمخونی مبتلا باشد، مکمل آهن خوراکی ممکن است در کاهش تعداد و شدت حملات ریسه نقش داشته باشد و دیگر اینکه نظارت و محافظت از آسیب بهطورکلی تمام آن چیزی است که باید در طول حملات ریسه انجام گردد. مهمترین وظیفه والدین ممانعت از تشدید حملات ریسه میباشد. اطمینان حاصل کنید که فرزند شما به میزان کافی استراحت میکند. به ایجاد احساس امنیت در کودک خود کمک کنید و به کاهش و مدیریت سرخوردگی و احساس ترسهای آن بپردازید. ممانعت از رفتار با کودک به شیوهای خاص یا متفاوت از خواهرها و برادرها و کودکان دیگر از اهمیت بسیاری برخوردار است. اختلالات رفتاری میتواند به طولانی شدن دوره زمانی حملات ریسه منجر شده و باری بیش از یک حمله ریسه را بر دوش خانوادهها تحمیل نماید. یک برنامه اصلاح رفتاری برای والدین و کودک ممکن است کمککننده باشد. در این مورد از پزشک مشاوره بگیرید. با بالغ شدن کودکان، افزایش تجربه والدین و بهبود مهارتهای مقابلهای، حملات ریسه بهطور معمول متوقف میگردند. سعی کنید رفتارهای شما به بدخلقی و لجبازی منتهی نگردد. کودکان به محدودیتها و دستورالعملهایی نیاز دارند تا به ایجاد احساس امنیت و انعطافپذیری عاطفی در آنها کمک کند. با بهکارگیری تجربه و توصیههای رفتاری پزشک، شما میتوانید راهکارهای مقابله با حملات ریسه را فرا گرفته و محیطی امن و سازمانیافته را تا زمان رهایی کودک خود از این حملات ایجاد نمایید.
بیشتر بخوانید: