با برخی از آدمها هیچ‌کس زندگی نمی‌کند.با برخی دیگر، یک خانواده و یا تعدادی محدود زندگی می‌کنند اما با برخی از آدمها یک جامعه و نسل‌های مختلف زیست می‌کنند.
بسیاری از آدمهای این چنینی تنها از یک بعد و جنبه با اجتماع ارتباط گرفته ،اما هوشنگ ابتهاج از جنس آدمهایی هست که در ذهن و دل آدمهای چند نسل از ابعاد مختلف جای گرفته است.
هوشنگ ابتهاج در کنار جامعه با تمام دردها و نیازهای مردمش حضور داشت. او سایه‌ی مردم شد .شاعری که فقط غزل و نیمایی نمی‌سرود . در طی دهه‌ها به عنوان یک کنش‌گر سیاسی و اجتماعی عمل کرد و حماسه آفرید .او یک میانجی اجتماعی بود.
من این روزها در مورد میانجی‌های اجتماعی و به نگرانی از خلا ء وجود آنها زیاد می‌اندیشم.
آدمهایی که برخی اوقات عملکردی مهمتر و موثرتر از نهادهای اجتماعی دارند.
میانجی‌های اجتماعی معمولا انسانهای چند بعدی هستند که بر ابعاد مختلف زندگی اثر می‌گذارند. ابتهاج به لحاظ چند بعدی بودنش به عنوان یک میانجی اجتماعی تسکین دهنده و آرامبخش عمل می‌کرد.
دریغناکی بزرگ کم شدن و گم شدن این میانجی‌های اجتماعی از زندگی امروز ما است.
سالهاست آدمهای این‌چنین، کمتر سر برمی‌کشند و آنجه هم که داریم و سرمایه‌هایی همچون سایه، شفیعی کدکنی و... در کش و قوس‌های تاریخی به وجود آمده و بالیده‌اند.
ما به آدمهای بزرگی که در زیر سایه‌سارشان مردم با آنها زندگی کنند نیاز داریم.
فقدان این شاعر بزرگ و اندیشمند مردمی را به خانواده ایشان و تمامی فارسی زبانان خصوصا ایرانیان تسلیت می‌گویم.
21212
