خوشحال باشید فوتبالیستید

این بازیکن بارها و بارها لب به اعتراض گشود، پست‌ها و استوری‌های انتقادی منتشر کرد و حتی گفت خدمت سربازی برایش مقدس نیست. حالا اما مشکل او سریع‌تر از آنچه تصور می‌شد حل شده تا یزدانی دوباره به استقلال برگردد. هرچند حتی همین مساله هم باعث نشده آقای مدافع دست از غرولند بردارد. یزدانی بعد از تمدید قراردادش با آبی‌ها گفته: «خداراشکر می‌کنم که افتخار پوشیدن پیراهن مقدس استقلال را دوباره به من داد. واقعا نمی‌توانستم خودم را در لباس تیم دیگری ببینم. حس خیلی عجیبی است. از خانواده‌ و دوستانم تشکر می‌کنم که در روزهای سخت واقعا کنارم بودند. 7 ماه خیلی سخت داشتم. از سازمان نظام وظیفه و ارتش جمهوری اسلامی هم تشکر ویژه دارم. در این مدت به من لطف داشتند.»

این هفت ماه خیلی سخت که یزدانی از آن حرف می‌زند، داستانش این بوده که او فقط هفته‌ای یک بار باید به یک پادگان در انزلی می‌رفته و حاضری می‌زده؛ همین! حالا اینکه بقیه پسران این سرزمین چطور خدمت سربازی انجام می‌دهند، یک بحث دیگر است که به آقا سیاوش مربوط نمی‌شود. به‌طور کلی به نظر می‌رسد این عزیزان روزی صد هزار بار باید خدا را شکر کنند که «فوتبالیست» هستند. با این شرایط خدمت سربازی را پشت سر می‌گذارند و تازه به جان عالم و آدم هم غر می‌زنند. یک کلمه هم که به آنها حرف می‌زنی، لشکر هواداران جان بر کف به میدان می‌آیند و می‌پرسند: «چرا از سربازی وحید امیری و علیرضا بیرانوند حرفی نمی‌زنی.» خب آنها هم اگر مورد لطف قرار گرفته باشند، با جادوی همین فوتبالیست بودن است و در اصل ماجرا توفیری ایجاد نمی‌کند. فقط هم همین نیست. هر قرارداد آقایان میلیاردها تومان ارزش دارد، بعد اگر وصول 10 درصد از این پول یک هفته عقب بیفتد، دست به اعتراض و اعتصاب می‌زنند و هوادارانی که خودشان با حقوق پایه وزارت کار زنده هستند، در حمایت از اینها لشکر مجازی راه می‌اندازند. خلاصه خوشحال باشید که لگدهای بهتری به توپ می‌زنید و همین اتفاق ساده، دنیای‌تان را زیر و رو کرده است.