سردار مهاجم خوبی است و بارها در دوران حرفه‌ای خود بر این گزاره صحه گذاشته است. با این حال برخی کنش‌های خارج زمین او، سبب شده تا درون زمین هم درگیر حاشیه‌های خودساخته‌ای شود. همین موضوع اخیر شکایت یک خانم روس از او به خاطر فرزندی که ادعا می‌شود متعلق به این بازیکن ایرانی است، مدت‌هاست رسانه‌های ایرانی و حتی روسی را درنوردیده و هر آپدیتی از این پرونده، سریعا به تیتر یک اخبار تبدیل می‌شود. از آنجا که هنوز حکمی در این خصوص صادر نشده، نمی‌توان از تقصیر سردار یا بی‌مبالاتی‌اش به صورت مستقیم سخن گفت. با این وجود پیش از این هم حاشیه‌های بیرون از زمین توسط آزمون وجود داشته و برای همین می‌شود ادعا کرد او تمرکز کاملش را روی فوتبال نمی‌گذارد؛ که اگر می‌گذاشت خیلی زودتر، از فوتبال نه چندان سطح بالای روسیه خارج می‌شد تا ترقی کند.
برای مهاجمی که یکی از امیدهای اصلی تیم ملی نه چندان امیدوار‌کننده ما در جام‌جهانی پیش‌رو است، چنین اتفاقاتی بسیار گران تمام می‌شود و خود او هم نتیجه‌اش را دیده است. سردار زمستان پارسال با پیوستن به بایرلورکوزن، هفتمین انتقال گران‌قیمت بوندس‌لیگا لقب گرفت ولی از آن زمان تا به حال تنها یک مرتبه دروازه گروترفوث، تیمی که پارسال به بوندس‌لیگای دو سقوط کرد را باز کرده است. البته آزمون شایسته اعطای فرصت‌های بیشتر توسط سرمربی تیمش هست، اما اگر شما هم مربی باشید و مهاجمی که به زمین می‌فرستید جلوی گل زدن تیم‌تان را بگیرد، احتمالا دیگر به او بازی نمی‌دهید! حتی توییتر رسمی بایرلورکوزن پس از ایستادن ناخواسته سردار جلوی توپ پاتریک شیک که مانع گل لورکوزن شد، این صحنه را «غیرقابل باور» خواند؛ گلی که می‌توانست اختلاف را کم کند و تیم را به بازی برگرداند.
بازخوانی اتفاقات اخیر، از استوری برای نگه داشتن سرمربی تیم ملی تا آپدیت‌های جدید از دادگاه حضانت فرزند، نشان می‌دهد افت کیفی سردار در زمین مسابقه به وضوح نشات گرفته از حواشی خارج از زمین است. آیا او می‌تواند این مسائل را مدیریت کند تا تبدیل به بازیکن ثابت تیمش شود یا اینکه باید شاهد رجعت او به روسیه باشیم؟
