سرویس ورزش مشرق- از روزی که تیم ملی فوتبال کشورمان موفق به صعود به جام جهانی شد، هر از گاهی صحبت از تغییر در کادر فنی شده است. دراگان اسکوچیچ که موفق شد با تیم بحران زده کشورمان، سربع ترین صعود به جام جهانی را رقم بزند، برخلاف موارد مشابه و صعود کرده به این رویداد بزرگ، نیمکتی نامتزلزل داشته است. البته، فدراسیون فوتبال و هیات رئیسه کنونی آن در این دوره بدون توجه به بازیهای رسانه ای و رفتارهای صورت گرفته، حمایت خود را از کادر فنی ادامه داده و حتی اقدام به تقویت آن کرده است.
به سوای تمام موارد و پشت پرده ای که درباره این بازهای رسانه ای و بعضا منتسب به برخی افراد در دولت مطرح می شود، آیا کارلوس کی روش مربی موفقی در کشورمان بوده است. او که برای هشت سال سکاندار تیم ملی بود و حکومتی خودمختار در فوتبال ایران درست کرده بود، چه دستاوردی بر جای گذاشته است؟ اساسا کی روش در گذشته نیز موفق بوده یا بازی رسانه ای چندبعدی طراحی و اجرا شده تا او را بار دیگر به کشورمان بازگرداند؟ بررسی این موارد و اندکی عمیق دیدن آنچه کارلوس کی روش بر جای گذاشته، شاید بتواند ذهن ها را به واقعیت نزدیک تر کند.
کارلوس کی روش در کشورمان موفق بوده که اکنون برخی جریان ها در پی بازگرداندن او به تیم ملی شده اند؟ پاسخ این پرسش، راهگشای بسیاری از ابهامات است
از پرتغال تا مادرید، با دستان خالی از موفقیت
تا پیش از اینکه کی روش به ایران برسد و هدایت تیم ملی را برعهده گیرد، کارنامه ای را برجای گذاشته که قابل توجه است. کارشناسان عنوان می کنند که توانست نسلی از فوتبال پرتغال را به واسطه هدایت تیم زیر 21 سال و بزرگسالان این کشور تربیت کند که موفقیت هایی نیز با آنها داشت. این دوره را می توان اوج کارکرد این مربی دانست؛ اگرچه در تیم بزرگسالان به نتیجه ای نرسید.
کی روش سالها دستیار الکس فرگوسن در منچستر بود که آن را می توان دوره طلایی فعالیتش دانست. اگر این روزها اعتباری برای این مربی موزامبیکی الاصل وجود دارد، بخش عمده آن ریشه در این دوره دارد که آوازه ای پیدا کرد. او در ادامه به رئال مادرید رفت که به جایی نرسید.
حضور در ژاپن، امارات متحده عربی، افریقای جنوبی و بار دیگر تیم ملی پرتغال، بدون کارنامه ای قابل توجه بود. همین نیز موجب شد تا بسیاری از کارشناسان عنوان دارند که کارلوس فاقد توانمندی برای پروژه های بزرگ و موفق است. برخی او را مربی تیم های متوسط می دانستند که در پی رسیدن به رویا نیست؛ بلکه رویافروشی های نافرجام دارد. یک مرور اجمالی دلالت بر این دارد که با وجود فعالیتی که کی روش داشته، نتوانسته به کارنامه ای قابل قبول در حوزه نتایج و عملکردها رسیده و روند افولی را نیز در حرفه خود داشته است.
منتقدان از کارلوس کی روش به عنوان مربی نباختن یاد می کنند که نمی توان انتظار داشت که تیم هایش به موفقیتی برسند که در عمل و میدان نیز چنین بوده است
هشت سال حضور در ایران با ابهامات و شائبه های متفاوت
در دوران ریاست علی کفاشیان بر فدراسیون فوتبال، کارلوس کی روش راهی ایران شد و برای هشت سال هدایت تیم ملی را برعهده گرفت. این طولانی ترین دوره همکاری یک مربی با کشورمان بود که این روزها از سوی برخی به عنوان شاخصی برای بازگشتش به تیم ملی مطرح می شود.
در هشت سالی که کی روش در تیم ملی حضور داشت، دو صعود به جام جهانی صورت گرفت و در جام ملت های آسیا، با ناکامی مواجه بودیم. همین نیز تائیدی بر این دیدگاه است که وی مربی برنده و موفقی نیست و در عرصه هایی که نیاز به جاه طلبی و نمایش قدرت است، قابلیتی ندارد. در واقع، کارلوس کی روش مربی پیروزی و موفقیت نیست، او مربی نباختن است. البته، بررسی دستمزد و پاداش وی و دستیارانش دلالتی بر این دارد که دو صعود به جام جهانی چقدر پرهزینه و گران تمام شده و هیچ خروجی برای بدنه و ساختار فوتبال کشورمان نداشته است.
در کنار بحث عملکرد فنی که به نظر می رسد باوجود بازیهای رسانه ای برخی جریان های خاص داخلی و خارجی، تطابقی با واقعیت ندارد، شائبه ها و ابهاماتی است که سلامت مالی کادر فنی را زیر سوال می برد. حضور دلالی بدنام در کنار تیم ملی، برگزاری بازیهای دوستانه شائبه برانگیز با تیم های درجه چندم، برگزاری کمپ های نجومی و بی ضابطه برای تیم ملی، حضور برخی بازیکنان گمنام و ناشناس ایرانی الاصل در تیم ملی که بعدها نامی از آنها هم شنیده نشد، پرداخت های غیرمتعارف و عجیب به کی روش و اطرافیان تیم و ... مواردی است که بررسی موشکافانه آنها، هر بی طرفی را با مجموعه ای از پرسش های نگران کننده مواجه می کند. نمی توان از کنار این موارد به راحتی گذشت و نادیده گرفت؛ چرا که صحبت از میلیون ها دلار پول کشور است که در این هشت سال، به گونه های مختلف، از بی نرفت.
در کنار این موارد، رفتارشناسی کارلوس کی روش قرار دارد که خود حدیثی مفصل است. او در ادامه در تیم های کلمبیا و مصر نیز ناکام ماند و با حواشی بسیار زیاد، کنار کشید و این کشورها را ترک کرد. او نه تنها فرد محبوبی نبود که شائبه های مالی زیادی نیز اطرافش وجود داشته و دارد. بی تردید، کارلوس کی روش نه سفید است و نه سیاه اما مروری بر آنچه در ایران کرد و آنچه بود، زوایای تلخی را آشکار می کند که نشان می دهد این بازگشت به عقب، چه معنای ویرانگری دارد.
