پرسپولیس در این هفته با دو گل برابر نفت آبادان پیروز شد. نفت امسال یکی از کمبضاعتترین تیمهای لیگ برتر است و شاید کسب برتری خانگی برابر این حریف، اتفاق چندان بزرگی به شمار نیاید. با این حال نکته مهم این بود که پرسپولیس مخصوصا در دقایقی از نیمه اول، فوتبال مورد انتظار هوادارانش را ارائه داد و خوشبینیهایی را در مورد آینده به وجود آورد. بازیهای پرسپولیس در سه هفته ابتدایی لیگ برتر کمتر کسی را راضی کرده بود، اما نمایش این تیم برابر نفت کمی بهتر بود و تا حدی رنگ و بوی پرسپولیس واقعی را داشت، اگرچه آنها در بخش قابل توجهی از نیمه دوم بهشدت تحت فشار قرار گرفتند. ثبت چهارمین کلینشیت در چهارمین بازی و نیز باز شدن پای لوکادیا به گلزنی، اتفاقات خوشایند این بازی برای سرخها بود.
استقلال اما در مسجدسلیمان برابر نفت این شهر متوقف شد. این مسابقهای بود که هر دو تیم موقعیتهای جدی برای گلزنی داشتند. در نتیجه استقلال میتوانست برنده یا بازنده باشد. چیزی که در تیم ساپینتو به وضوح توی ذوق میزند، عدم تعادل آبیهاست. آنها نصف مهاجمان لیگ را در تیمشان جمع کردهاند، اما هافبک بازیساز نگرفتهاند! شاید اگر به جای دو تا از این مهاجمان یک هافبک خلاق جذب میشد، استقلال وضعیت بهتری پیدا میکرد. بدون تعارف تا این مشکل حل نشود نمیتوان انتظار معجزه داشت.
سپاهان هم این هفته بر خلاف انتظارات با گل دقیقه 90 پاتوسی در خانه به فولاد باخت. بعد از دو پیروزی اول، احتمالا ژوزه مورایس تصور میکرد قهرمانی کاملا در دسترس است، اما تساوی برابر گلگهر سیرجان و این باخت به فولاد، شاید سرمربی پرتغالی سپاهان را کمی از خوشخیالی خارج کرده باشد. طلاییپوشان هنوز هم تیم خوب و پرمهرهای دارند، اما از دست رفتن صدر به آنها یاد داد لیگ ایران هم دشواریهای خاص خودش را دارد و مخصوصا امسال فرصتی برای لغزش نیست.