رفتار این کودکان با سایر کودکان و همسن و سال های خود متفاوت است و این امر ممکن است موجب آزار اطرافیان و حتی خود کودک شود. برای بسیاری از افراد این سوال ها پیش می‌آید که: بیش فعالی چیست؟ چرا برخی کودکان به این اختلال روانی دچار می‌شوند؟ آیا برای درمان بیش فعالی نیازی به مراجعه به روانشناس و یا روانپزشک وجود دارد؟ برای پاسخ به این سوال ها تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.
بیش فعالی چیست؟
به گفته‌ی متخصصان، بیش فعالی یا (ADHD) ناشی از نوعی نقص در رشد عصبی- مغزی کودکان است. در واقع اختلال بیش فعالی (ADHD) یک بیماری مزمن و شایع است که میلیون‌ها کودک را به خود گرفتار کرده است. این اختلال روانی اگر سریع و به‌درستی توسط روانشناس یا روانپزشک درمان نشود، اغلب تا بزرگسالی همراه کودک باقی می‌ماند و علائمی مانند: عدم کنترل هیجانات و رفتارها، اعتماد به نفس پایین، بی‌توجهی و ... را به همراه دارد. همچنین لازم به ذکر است که شیوع این اختلال روانی، در پسران شایع تر از دختران می‌باشد.
علائم بیش فعالی چیست؟
ویژگی‌های اولیه بیش فعالی ممکن است از 3 سالگی نمایان شود. کودکان مبتلا به این اختلال روانی ممکن است دارای برخی از علائم زیر باشند:
-
بی‌توجهی
-
عدم توانایی تمرکز بر روی یک کار
-
عدم توانایی در صحبت کردن به صورت منسجم
-
عدم توانایی نشستن در یک جا
-
پرخاشگری
-
گم کردن وسایل شخصی
-
عدم ارتباط مناسب با دیگران
-
پرحرفی
-
قطع پی‌درپی گفت‌وگو و مکالمه بزرگ‌ترها
انواع بیش فعالی
به گفته روانشناس کودکان، بیش فعالی در کودکان به سه دسته تقسیم می‌شود.
دسته اول
برخی از کودکان بیش فعال در تمرکز دچار مشکل هستند. این دسته از کودکان در مقایسه با همسالان خود کم‌توجه تر و سربه‌هوا تر هستند و عموما هنگام انجام تکالیف و کارهای فکری، دچار مشکل می‌شوند. دختران بیشتر از پسران در معرض این نوع اختلال روانی هستند.
دسته دوم
در دومین دسته از کودکان بیش فعال که عموما پسران هستند، پرتحرکی و پرجنب و جوشی بیشتر به چشم می‌خورد. این کودکان مدام در حال فعالیت هستند و آرام و قرار ندارند. توصیه می‌شود اگر چنین رفتاری را در کودک خود مشاهده کردید، حتما به روانشناس کودک مراجعه نمایید و اقدام به درمان کودک خود کنید.
دسته سوم
کودکانی که عضو دسته سوم هستند، عموما وضع روحی بدتری نسبت به سایر کودکان دارند. این کودکان هم از بی‌توجهی و هم از پرتحرکی رنج می‌برند. کودکانی که هر دو علائم را باهم دارند، بهتر است که زیر نظر روانپزشک قراربگیرند و هرچه زودتر درمان خود را آغاز کنند. زیرا در صورت عدم درمان این اختلال روانی، در آینده‌ی خود، دچار مشکل خواهند شد.
بیش فعالی چرا اتفاق می‌افتد؟
تا به امروز علت اصلی اختلال روانی بیش فعالی مشخص نشده است. اما برخی متخصصان روانشناس و روانپزشک بر این باورند که موارد زیر می‌توانند بر ایجاد بیش فعالی موثر باشند:
-
عوامل ژنتیکی
-
مصرف الکل در دوران بارداری
-
استعمال دخانیات علی الخصوص سیگار در طول بارداری
-
استرس در بارداری
-
نارس بودن نوزاد
-
مسمومیت های ناشی از سرب
-
مصرف بیش‌ازحد شیرین کننده‌های مصنوعی
راه‌های تشخیص بیش فعالی در کودکان
تصمیم‌گیری درباره اینکه آیا کودک مبتلا به ADHD است یا خیر، به عهده روانشناس است. زیرا هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص ADHD وجود ندارد و تنها روانشناس می‌تواند با انجام تست‌ها و انواع معاینات پزشکی پی به این اختلال روانی ببرد. البته والدین نیز می‌توانند با توجه به علائم فرزند و همچنین بررسی سابقه خانوادگی در تشخیص به روانشناس کمک کند. پس از تشخیص و تایید بیش فعالی کودک، روانشناس ابتدا نوع بیش فعالی را مشخص می‌کند. اگر نوع بیش فعالی با رفتاردرمانی قابل کنترل بود، این کار را انجام می‌دهد و اگر اختلال روانی کودک حادتر بود، به روانپزشک ارجاع می‌دهد.
درمان اختلال روانی بیش فعالی
صحبت درباره نحوه درمان کودکان بیش فعال، کمی مشکل می‌باشد. زیرا روش درمانی تک تک این کودکان با یکدیگر متفاوت می‌باشد. اختلال روانی برخی از کودکان بیش فعال ممکن است با چند جلسه مراجعه به روانشناس، به مرور درمان شود. اما برخی دیگر از کودکان نیازمند مراجعه به روانپزشک و مصرف داروهای مختلف می‌باشند. از این رو بهتر است که پیش از اقدام برای درمان، حتما به یک روانشناس کودک ماهر مراجعه نمایید و سطح بیش فعالی کودک را مشخص کنید.
اگر می‌خواهید با بهترین روانشناس و یا روانپزشک کودک مشاوره پزشکی آنلاین، تلفنی و یا حضوری داشته باشید، وارد سایت دکترتو شوید و نوبت خود را دریافت کنید.
در زیر لیست پزشکان روانشناس و روانپزشکان تهران آورده شده است :
روانپزشک در تهران :
-
دکتر فرامرز ذاکری (تخصص اعصاب و روان (روانپزشکی) تهران)
-
دکتر علی کربلایی (تخصص اعصاب و روان (روانپزشکی) تهران)
-
دکتر لیلا دشتکی (تخصص اعصاب و روان (روانپزشکی) تهران)
-
دکتر فرهاد آوخ (تخصص اعصاب و روان (روانپزشکی) تهران)
-
دکتر منوچهر سرحدی (تخصص اعصاب و روان (روانپزشکی) تهران)
-
دکتر وحید امدادی (تخصص اعصاب و روان (روانپزشکی) تهران)
-
دکتر مرضیه عصاره (تخصص اعصاب و روان (روانپزشکی) تهران)
روانشناس در تهران :
-
دکتر سعیده عزیز محمدی (روانشناس تهران)
-
شهرزاد خادم (روانشناس تهران)
-
معصومه قنبری (روانشناس تهران)
-
دکتر سیده آزاده موسوی (روانشناس تهران)
-
دکتر سعید بابایی (روانشناس تهران)
-
دکتر آمنه حاجی کرم (روانشناس تهران)
-
نسرین صفری (روانشناس تهران)
روان درمانی
جلسات روان درمانی به کودکان کمک بسیاری می‌نماید. کودکان در این جلسات می‌توانند به کمک روانشناس، کنترل برقراری روابط و برقراری ارتباط با دیگران را بیاموزند و یاد بگیرند که چگونه احساسات خود را بیان کند. از این رو اولین قدم درمان اختلال روانی بیش فعالی، روان درمانی می‌باشد.
دارو درمانی
چنانچه پس از جلسات روان درمانی، نتیجه‌ای دریافت نکردید، روانشناس شما را به یک روانپزشک ارجاع می‌دهد. روانپزشک بر خلاف روانشناس، برای درمان، از دارو کمک می‌گیرد. برخی والدین از دادن دارو به کودک خود هراس دارند و هرگز زیر بار دارو درمانی نمی‌روند. اما بهتر است بدانید که این اختلال روانی در صورتی که کنترل نشود، ممکن است در آینده، مشکلات جدی برای کودک به وجود آورد. از این رو به والدین توصیه می‌شود که به صحبت‌های روانپزشک توجه کنند و درمان لازمه را آغاز نمایند.
*البته لازم به ذکر است که دارو درمانی به تنهایی نمی‌تواند به کودک کمک کند. از این رو بهتر است که هر دو روش، یعنی دارو درمانی و روان درمانی کنار هم انجام شوند.
داروهای محرک رایج CNS که برای درمان ADHD مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از:
-
محرک های مبتنی بر آمفتامین (Adderall, Dexedrine, Dextrostat)
-
دکسترومت آمفتامین (Desoxyn)
-
دکسترومتیل فنیدیت (Focalin)
-
متیل فنیدیت (Concerta, Daytrana, Metadate, Ritalin)
داروهای غیرمحرک رایج CNS که برای درمان ADHD مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از:
نتیجه‌گیری
در این مقاله درباره اختلال روانی بیش فعالی و راه های شناخت و درمان آن صحبت کردیم. با توجه به مطالب ذکر شده، توصیه می‌شود که والدین با دقت بیشتری به رفتارهای کودکان خود توجه کنند و در صورت مشاهده علائم بیش فعالی، هرچه سریع تر کودک را جهت درمان به روانشناس و یا روانپزشک (متخصص اعصاب و روان) ارجاع دهند. زیرا این اختلال روانی در صورت عدم درمان به موقع، آینده کودک را به خطر میاندازد.
