این تصویر بازتاب زیادی در فضای مجازی داشته. دلیلش هم روشن است؛ اینکه سردار آزمون مهم‌ترین حامی دراگان اسکوچیچ به شمار می‌آمد و همه کار کرد تا او با رسیدن به جام‌جهانی، میوه نهالی که خودش کاشته را بچیند و بچشد. در یک مقطع، زمانی که کمیته فنی فدراسیون فوتبال صلاحیت اسکوچیچ را رد کرد، آزمون در یک مصاحبه بلند و جنجالی تلویزیونی این رفتار را «نامردی» خواند. به اضافه او در گروهی بود که همیشه به حمایت از مربی کروات می‌پرداختند. سردار یکی از چهار بازیکن تیم ملی بود که تولد دراگان را تبریک گفت و نیز از معدود کسانی بود که در فضای سنگین حاکم بر تیم ملی، جرات کرد برای اسکوچیچ پیام تشکر و خداحافظی منتشر کند.
همه اینها بود که باعث شد انتشار تصویر او در آغوش کی‌روش بازتاب‌های فراوان و متفاوتی پیدا کند. با این همه اما، قاب مورد نظر نه‌تنها هیچ ایرادی ندارد، بلکه بوی حرفه‌ای‌گری از آن به مشام می‌رسد. سردار به شکل «شرافتمندانه» هر کاری از دستش برمی‌آمد برای حمایت از مربی موفق قبلی انجام داد. این کار در دنیا بسیار رایج است؛ چنان که مثلا هری کین هم بعد از انتقادات از ساوت‌گیت به‌شدت از سرمربی تیمش حمایت کرد. با این حال، خوب یا بد امروز سرمربی تیم ملی عوض شده و وظیفه بازیکن است که از کادر جدید دفاع کند و با همه وجود برای تیم بجنگد. اینکه شما سوگوار سرمربی قبلی باشید بیهوده است و حتی می‌تواند خیانت به منافع تیم لقب بگیرد.
کار درست، همین است که سردار انجام داد. فقط کاش بقیه بازیکنان هم یاد می‌گرفتند که همیشه حامی کادرفنی باشند و از حدود اختیارات خود خارج نشوند. کاش آنها هم در گذشته به همین مشی وفادار می‌ماندند یا لااقل در آینده چنین کنند. بازیکن حرفه‌ای باید مطیع سرمربی باشد، مخصوصا زمانی که پای تیم ملی وسط است و هرج و مرج و بلاتکلیفی می‌تواند منجر به آسیب خوردن منافع ملی و جریحه‌دار شدن افکار عمومی شود. اینکه سایرین به خاطر امیال و احساسات شخصی‌شان چنین اصولی را زیر پا گذاشتند، دلیل نمی‌شود همین فرمول غلط را به نفرات بعدی هم توصیه کنیم. به سرمربی و از آن بالاتر به تیم وفادار باشید و برای این پرچم بجنگید؛ فارغ از آنکه چه کسی با چه اسمی روی آن نیمکت نشسته و چه احساسی نسبت به شما دارد.
