به گزارش مشرق، قطعا دیدن بهتر از شنیدن است، اما وقتی این امکان از آدمی سلب شود، باید برای درک دیده‌ها به آن‌هایی مراجعه کرد و از آن‌هایی شنید که شنیده‌ها را دیده‌اند. کتاب «شرمنده» از آن دست خاطرات مکتوب شده‌ای است که از زبان یک رزمنده که رد سال‌های جنگ خودش ردر جبهه حضور داشته است، به قلم منتقل و بر روی کاغذ ماندگار شده است.
علیرضا سموعی از رزمندگان دوران دفاع مقدس که پس از 30 سال دست به قلم شد تا از آنچه که در دوران جنگ تحیملی دید را مکتوب کند. سموعی اذعان دارد: « دیر به این وظیفه عمل کردم؛ چراکه بعد از گذشت حدود 30سال و به مقتضای بالا رفتن سن، جزئیات بسیاری از آنچه را دیده و شنیده بودم، فراموش کرده‌ام. از آن‌جا که می‌خواهم به جانب احتیاط عمل نمایم و صدق و راستی را که معیار شهداست، رایت کنم، از ثبت بسیاری از آن وقایع گذر کردم و در مختصر جایی که عین مطلب گفته شده و یا اتفاق افتاده را فراموش کرده بودم، آنچه را به ذهن تبادر نمود، آوردم؛ زیراکه شهدا و حکایات‌شان نیازی به غلو وزیاده‌گویی ندارد.»
هدف نویسنده از نوشتن کتاب «شرمندگی» قصد شناساندن شهدا را به نسل کنونی دراد، تا هر آنچه را با چشمان خود دیده، روایت کند.
به گفته علیرضا سموعی، عنوان کتاب را به تاسی از فرمایش امام خمینی(ره) انتخاب کرد که نسبت به مقام شامخ شهدا اظهار شرمندگی کرده و فرمودند: «اینجانب هنگامی که این جوانان عزیز در عنفوان شباب را که با گریه، از منِ عقب افتاده تقاضای دعا برای شهادت می‌کنند، مشاهده می‌کنم، از خود مایوس و از آن‌ها شرمنده می‌شوم.»
سموعی اظهار می‌کند: البته شرمندگی من با شرمندگی امام(ره) قابل مقایسه نیست و ایشان این جمله را از روی معرفتی بیان کردند که ما از آن محرومیم.
در کتاب «شرمنده» 36خاطره‌ا عنوان شده است که 11خاطره آن پیش از این از خرداد1389 تا آذر 1390 در مجله امتداد به چاپ رسید.
هرآنچه در کتاب «شرمنده» مطرح شده است، خاطرات واقعی هستند. تنها نکته‌ای که وجود دارد این است که رد بعضی از خاطرات از آوردن اسامی واقعی افراد (به دلایلی چون عدم رضایت شخص، ناشناخته ماندن او و...) صرف نظر شده و یا تغییر کرده است.
سموعی به دیگر رزمندگانی که در دوران جنگ 8ساله در جبهه‌ها حضور داشتند، توصیه می‌کند: «برادران عزیزم! شما که به یقین، یادگاران دفاع مقدس و آن دوران عزت و سرافرازی هستید، مطمئنا خاطرات زرینی در پرونده خود دارید که می‌تواند هدایتگر نسل جوان امروز باشد؛ بیایید با به قلم و تصویر کشیدن آن گنجینه‌های پنهان که در ذهن دارید، جان‌های تشنه جوانان نسل سوم و چهارم انقلاب را با مشی و مرام شهدای عزیزمان آشنا کنید، که این از بزرگ‌ترین رسالت‌های نسل ما است.
او اضافه می‌کند: برای انجام این رسالت، کافی است چکیده‌ای از خاطرات خود را که حاوی حقایقی پنهان و خارج از درک و تصور فکرهای مادی و زمینی و در عین حال بی‌نیاز از هرگونه بزرگ‌نمایی‌اند، در برگه‌هایی جمع‌آوری کرده، بعد از ویرایش و تدوین در اختیار مشتاقان قرار دهید، تا خدای ناکرده فرهنگ شهدا به دست فراموشی سپرده نشود.
علیرضا سموعی در پایان می‌گوید: با این کار، همان گونه که در جنگ سخت و دفاع مقدس بر دشمن پیروز شدیم، معنویت آن برهه از تاریخ انقلاب را به نسل جوان این دوران منتقل می‌کنیم، تا بتوانیم رد جنگ نرم هم دنیای استکبار را کاملا شکست دهیم.
*مرضیه کیان
