بهعبارت دیگر از آنجاکه وضعیت اقتصاد ایران قبل از تحریم هم به خاطر سیاستگذاریهای نادرست چندان مناسب نبود و از شرایط مطلوب فاصله زیادی داشت، از این رو بسیاری تلاش میکنند تمام یا بخش عمدهای از مشکلات ناشی از تحریم را نیز به همان سیاستگذاری نادرست نسبت دهند. در مقابل عدهای دیگر تلاش دارند با برجسته کردن نقش تحریم، عامل سیاستگذاریهای نادرست را در وضعیت موجود اقتصاد کشور کماهمیت نشان دهند.
در ادامه با استفاده از تحولات پنج شاخص رشد اقتصادی، رشد نرخ ارز، نرخ تورم و تولید ناخالص داخلی طی سالهای 1368 تا 1400 (جدول زیر)، سعی شده است دو ادعای مذکور راستیآزمایی شود و اثر تحریم بر وضعیت اقتصاد ایران از این منظر مورد بررسی قرار گیرد.
رشد اقتصادی: بر اساس محاسبات جدول، با در نظر گرفتن متوسط رشد اقتصادی سالانه دوره 1368-1389 بهعنوان شاخص وضعیت قبل از تحریم و متوسط همین شاخص در دوره 1400 -1390 بهعنوان شاخص وضعیت بعد از تحریم و با فرض اینکه وضعیت مطلوب رشد اقتصادی در ایران 8درصد است، سیاستگذاری نادرست و تحریم با هم رشد اقتصادی سالانه ایران را 89درصد از وضعیت مطلوب دور کردهاند که سهم تحریم در آن 55درصد بوده است. این در حالی است که متوسط سالانه نرخ رشد اقتصادی ایران طی دوره 1390-1400 نسبت به قبل از وضع تحریمها با 82درصد کاهش مواجه شده است.
رشد سالانه نرخ ارز: با فرض اینکه وضعیت مطلوب برای این شاخص 5درصد باشد، مشاهده میشود که بعد از تحریم رشد سالانه نرخ ارز نزدیک 700درصد از وضع مطلوب خود فاصله گرفته که 78درصد از کل آن سهم تحریمها است. متوسط نرخ رشد سالانه نرخ ارز در دوره بعد از تحریم نسبت به دوره قبل از تحریم 218درصد بالاتر رفته است.
نرخ تورم: با فرض اینکه وضعیت مطلوب برای این شاخص 5درصد باشد، مشاهده میشود که بعد از تحریم نرخ تورم بیش از 430درصد از وضع مطلوب خود فاصله گرفته که 35درصد از کل آن سهم تحریمها است. متوسط سالانه نرخ تورم در دوره بعد از تحریم نسبت به دوره قبل از تحریم 40درصد بالاتر رفته است.
تولید ناخالص داخلی ایران نسبت به ترکیه: تولید ناخالص داخلی دو کشور ایران و ترکیه به روش برابری قدرت خرید در دوره قبل از تحریمها کم و بیش نزدیک هم بود. اما بعد از تحریمها بهخاطر عدم رشد اقتصاد ایران، تولید ناخالص داخلی این دو کشور از هم فاصله گرفتند؛ بهگونهایکه در سال1399 تولید ناخالص داخلی ترکیه به دو برابر تولید ناخالص داخلی ایران بالغ شد. به عبارت دیگر تحریمها عامل 100درصدی عقب ماندن اقتصاد ایران از رقیب منطقهای خود در 10سال گذشته بوده است.
همانطور که از ارقام محاسبهشده در جدول مشخص است اقتصاد ایران از جهت رشد اقتصادی، کاهش ارزش پول ملی و نرخ تورم قبل از تحریمها نیز از ارقام مطلوب خود فاصله قابل ملاحظهای داشت که باید آن را به سیاستگذاری نادرست نسبت داد. اما با وقوع تحریمها از سال1390 به بعد، وضعیت شاخصهای مورد اشاره هم در مقایسه با وضعیت مطلوب و هم نسبت به وضعیت قبل از تحریم، بسیار بدتر شده است؛ بهگونهایکه در نتیجه آن تولید ناخالص داخلی برابری قدرت خرید ترکیه به بیش از دو برابر ایران افزایش پیدا کرده است. بنابراین بر اساس آنچه محاسبات فوق نشان میدهد تاثیر تحریمها بر اقتصاد ایران بسیار جدی و بزرگ است و نمیتوان عمده مشکلات اقتصادی موجود کشور را به سیاستگذاری نادرست در دوران پیش یا پس از تحریمها نسبت داد..