چین به‌دلیل عدم ارائه داده‌های موثق درباره وسعت شیوع کووید و تعداد مرگ‌ومیر در سراسر کشور با وجود صحنه‌های گسترده از پر شدن بیمارستان‌ها، سردخانه‌ها و «مرده‌شوی‌خانه‌ها» در هفته‌های اخیر، با انتقاد فزاینده‌ای از سوی دیگر کشورها و سازمان بهداشت جهانی مواجه شده است. پیش از اعلام این خبر، چین گفته بود که از 7دسامبر، روزی که سیاست «کووید صفر» خود را پایان داد، تنها 37نفر بر اثر کووید جان خود را از دست داده‌اند. فقدان شفافیت، چندین کشور از جمله ژاپن و کره‌جنوبی را بر آن داشت تا پس از بازگشایی مرزهای چین در یکشنبه گذشته، محدودیت‌های سفر را برای بازدیدکنندگان چینی اعمال کنند. کارشناسان همچنین هشدار دادند که کم‌اهمیت جلوه دادن شدت شیوع می‌تواند باعث شود مردم در داخل کشور اقدامات احتیاطی کمتری انجام دهند.
«جیائو یاهویی» یکی از مقامات کمیسیون بهداشت ملی چین در یک کنفرانس خبری در پکن گفت که چین از 8دسامبر تا 12ژانویه حدود 59938 مورد مرگ ناشی از کووید را ثبت کرده است. این رقم شامل 5503 نفر بود که براثر نارسایی تنفسی که مستقیما توسط کووید ایجاد شده بود، جان خود را از دست دادند. خانم جیائو گفت که 54435 مرگ‌ومیر دیگر به سایر بیماری‌های زمینه‌ای مرتبط بوده است. جیائو گفت که چین نمی‌تواند زودتر داده‌های مربوط به مرگ‌ومیر ناشی از کووید را منتشر کند؛ زیرا نیاز به بررسی جامع گزارش‌های بیمارستانی دارد. جیائو گفت: «ما کارشناسانی را برای انجام تجزیه و تحلیل سیستماتیک درباره موارد مرگ سازمان‌دهی کردیم. بنابراین زمان زیادی طول کشید.»
مشخص نیست که آیا ارقام جدید به این معنی است که چین روش افشای مرگ‌ومیر ناشی از کووید را تغییر داده است تا شامل افراد مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای شود که شرایط آنها توسط ویروس بدتر شده است یا خیر؟ مقامات تاکید کرده‌اند که آمار رسمی چین تنها افرادی را که بر اثر ذات‌الریه یا نارسایی تنفسی ناشی از کووید جان خود را از دست داده‌اند، به حساب می‌آورد. کشورهای دیگر، مانند ایالات متحده و بریتانیا، مرگ‌ومیر ناشی از کووید را به‌طور گسترده‌تری محاسبه می‌کنند. کارشناسان گفتند هنوز خیلی زود است که مشخص شود آیا چین رویکرد خود را تغییر داده است یا خیر؟ اما آنها از این اقدام برای ارائه اطلاعات بیشتر استقبال کردند.
«جین دونگیان» ویروس‌شناس در دانشگاه هنگ‌کنگ گفت: «ما نمی‌توانیم در حال حاضر قضاوتی کنیم؛ اما واضح است که از داده‌های قبلی قابل‌اعتمادتر است که می‌گوید تنها چند مورد مرگ وجود داشته است. امیدوارم اکنون دولت شفاف‌تر باشد.» چین برای مدت طولانی مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های عفونی، از جمله سارس در سال2003 و آنفلوآنزای فصلی را شمارش کرده است. اما در جریان قرنطینه شانگهای در بهار2022، مقامات یک استثنا قائل شدند و از تعریف ساده‌تری برای توجیه حبس طولانی مدت ساکنان استفاده کردند. از 588 مورد مرگ ناشی از کووید که دولت شهر شانگهای در آن زمان گزارش کرد، یکی به حمله قلبی و بقیه به «شرایط زمینه‌ای» یا «تومورها» نسبت داده شد. به‌رغم این ناهماهنگی، کمیسیون ملی بهداشت هرگز این مرگ‌ومیرها را از آمار ملی مرگ‌ومیر ناشی از کووید حذف نکرده است.
«بن کاولینگ» اپیدمیولوژیست در دانشگاه هنگ‌کنگ گفت که تعداد واقعی مرگ‌ومیر در چین، مانند هر کشوری، تقریبا به‌طور قطع بیشتر است. او گفت که چین اگر بیماران بیمارستانی را با شدت بیشتری آزمایش می‌کرد، می‌توانست داده‌های قابل اعتمادتری درباره میزان مرگ‌ومیر و عفونت ارائه دهد. کاولینگ گفت: «چیزی که کمی تعجب‌آور است این است که چین ظرفیت آزمایش زیادی دارد؛ اما از آن برای تایید کووید در بیماران بستری استفاده نکرده است.»
