سرویس فرهنگ و هنر مشرق - بدون تردید حوادث ماه‌های گذشته در کشور را می‌توان پیچیده‌ترین توطئه طراحی شده از سوی دشمنان انقلاب طی 4 دهه گذشته عنوان کرد؛ آنجاکه دشمنان در یک طراحی پیچیده توانستند ترکیبی از آرایه‌های ناامن‌سازی و تجزیه کشور را در یک طراحی و مهندسی دقیق فعال کنند، موضوعی که در ادبیات سیاسی این روزهای کشور با عنوان «جنگ ترکیبی» نیز مطرح می‌شود.
جنگ خیابانی، خرابکاری، فعال کردن کانون‌های شورشی منافقین، شورش و ناامنی در زندان، هک و نفوذ سایبری، اقدامات تروریستی علیه مردم و مدافعان امنیت، عملیات گسترده رسانه‌ای و روانی در بستر فضای مجازی و شبکه‌های فارسی‌زبان، فعال کردن شبکه‌های نفوذ سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و ده‌ها مصداق دیگر از جمله اقداماتی بودند که در این نبرد ترکیبی همگی در عرصه میدانی بروز و ظهور داشتند.
اما یکی از عرصه‌هایی که سرویس‌های اطلاعاتی غربی در طی حوادث چندماه اخیر سرمایه‌گذاری ویژه‌ای روی آن انجام داده و توانستند شبکه نفوذ خود در این حوزه را فعال کنند، عرصه فرهنگ و هنر کشور بود که توانستند برخی عوامل و اینفلوئنسرهای این جامعه را با پروژه ضدایرانی خود همراه کنند.
بیشتر بخوانید:
گرچه دستگاه‌های نظارتی و امنیتی کشور پیش‌تر نیز درباره خطر نفوذ در حوزه‌های فرهنگی و هنری هشدارهای لازم را داده بودند و در برخی موارد نیز حتی اقدام به برخورد و جمع کردن بساط عوامل و عناصر نفوذ فرهنگی در کشور کرده بودند، با اینحال سرویس‌های اطلاعاتی دشمن در این پروژه توانستند عناصری از جامعه هنری کشور را با خود همراه کنند که در نهایت برخی از کشور فرار کردند و برخی دیگر نیز تحت پیگرد قرار دارند.
البته در ایام پیش از آغاز اغتشاشات، دستگاه‌های نظارتی و امنیتی کشور اقداماتی را برای مقابله به نفوذ فرهنگی و هنری در کشور انجام داده بودند که یکی از این اقدامات پلمب یک مجموعه مرتبط با سفارتخانه‌های غربی در تهران تحت عنوان «کوشک رزیدنسی» بود.
آنگونه که مرکز رسانه قوه قضائیه در اسفندماه 1400 در اطلاعیه خود پیرامون تعطیلی کوشک رزیدنسی اعلام کرده است، این مجموعه یک مؤسسه غیر قانونی تحت لوای «اقامتگاه هنری» مأموریت‌های چند سفارتخانه غربی بوده که دعوت، اسکان و تشکیل شبکه‌های به اصطلاح هنری را عهده دار شده اما به دلیل فقدان مجوز و انجام فعالیت‌های سؤال بر انگیز، شناسایی و تحت پیگرد قضایی قرار گرفت.
نکته مهم و قابل تامل در این خصوص، مدیریت این مرکز غیرقانونی مرتبط با سفارتخانه‌های غربی است که بر عهده آقازاده ای مشهور به نام "احسان رسول‌اف" بود. رسول اف تهیه کننده سینما و صاحب گالری محسن یکی از گالری‌های مشهور و ساختارشکن در کشور و فرزند جلال رسول‌اف مدیر سابق سیستم بانکی و بیمه کشور است .
احسان رسول‌اف در گفتگویی پیرامون ماموریت کوشک رزیدنسی می‌گوید که "ماموریت این مرکز تبادل فرهنگی است که هنرمندان اروپایی به ایران بیایند و هنرمندان ایرانی نیز در محافل هنری خارج از کشور در مدت زمان‌های طولانی بیشتر از یک ماه حضور پیدا کنند."
گرچه آمار آشکار از تعداد هنرمندان ایرانی که توسط مجموعه کوشک به اروپا و دیگر کشورها اعزام شده‌اند موجود نیست، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که بیش از 350 هنرمند ایرانی در حوزه‌های تئاتر، هنرهای تجسمی، موسیقی و سینما با واسطه این مرکز، به اروپا رفته‌اند تا در پروژه به اصطلاح «تبادل فرهنگی» حضور داشته باشند.
از آن سو نیز مهمانی‌های مشترک فراوانی از سوی مجموعه کوشک با حضور هنرمندان ایرانی و خارجی در پشت بام گالری محسن از سوی احسان رسول‌اف برگزار شده که طبیعتا هزینه‌های فراوانی برای رسول‌اف در پی داشته و چگونه قرار بوده این هزینه ها بازگشت داده شود، موضوعی است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
احسان رسول‌اف در یک گفتگوی ویدئویی درباره هزینه‌های کوشک رزیدنسی و نحوه تامین مالی فعالیت‌های آن می‌گوید که تلاش موسسه اش بر این امر استوار بوده که "خودگردان" باشد.
دامنه فعالیت‌های ضدامنیتی رسول‌اف به کوشک رزیدنسی و برنامه به اصطلاح تبادل فرهنگی ختم نمی‌شود، پس از نمایش فیلم «مادر-پسر» در یک جشنواره خارجی که فیلمی با نمایش فضایی فلاکت‌زده از جامعه ایران است از سوی مهناز محمدی کارگردان این فیلم که سابقه 3 بار بازداشت و محکومیت 5 ساله به جرم تبلیغ، اجتماع و تبانی علیه نظام دارد، گزارش‌هایی از همکاری احسان رسول‌اف با این محکوم امنیتی و تامین مالی پروژه وی منتشر شد؛ فیلمی که مهناز محمدی محکوم امنیتی کارگردانی آن را به عهده داشت و «محمد رسول‌اف» محکوم امنیتی دیگر که اکنون در زندان است و برادر «جلال رسول‌اف» و عموی «احسان رسول‌اف» است نویسنده آن بود !
از دیگر اقدامات رسول‌اف، تعطیلی گالری محسن در همراهی با فراخوان‌های اعتصابات صادرشده از سوی ضدانقلاب استآنچه می‌توان از آن بعنوان حلقه مفقوده این ماجرا نام برد، نحوه تامین مالی فعالیت‌های رسول‌اف در حوزه فرهنگ و هنر است؛ موضوعی که گویا خودش هم چندان مایل نیست درباره آن حرفی بزند. و در گفتگوی ویدئویی نیز که درباره کوشک رزیدنسی داشته تلاش می‌کند با گفتن جملات مبهم و فاقد مبنا همچون «نهادهای حاکمیتی، هزینه‌ها را بر عهده می‌گیرند که عمدتا نهادهای تجاری نیست» از پاسخ شفاف به آن طفره برود.
با اینحال بررسی برخی اسناد موجود درباره تعاملات و معاملات گالری محسن، بیانگر مراودات مالی احسان رسول‌اف با یک هلدینگ فعال در حوزه اقتصاد هنر است که جزئیات آن در گزارش بعدی منتشر می‌شود.
ادامه دارد ...
