آرتروز زانو بیماری شایعی است که اغلب پس از 60 سالگی بروز می‌کند.
وقوع عوارض پروتز زانو، سیر بهبودی بیمار را طولانی می‌کند و می‌تواند مشکلاتی جدی برای بیمار به وجود بیاورد. با این حال، مهم‌ترین مشکل پروتز زانو، امکان خم کردن زانو تنها تا 90 درجه است در حالی که پس از جراحی انتظار می‌رود زانو بتواند حدود 110 درجه خم شود.
با انجام جراحی پروتز زانو نشستن روی زمین ممکن نیست. جراحی پروتز زانو باعث می‌شود که بیمار برای نشستن روی صندلی عقب ماشین‌های کوچک و بالا رفتن از پله‌های اتوبوس هم با مشکل مواجه شود و گاهی حتی این عملکرد نیز غیر ممکن شود.
احتمال لق شدن مفصل زانو پس از انجام پروتز زانو نیز وجود دارد. داشتن درد در حین استراحت با وجود حداقل فعالیت از دیگر مشکلات پس از پروتز زانو است. همچنین آسیب اعصاب یا عروق ناحیه زانو و شکستگی استخوان‌ها از عوارض احتمالی در حین عمل جراحی است.
در شرایط ایده‌آل عمر پروتزهای زانو بین 10 تا 15 سال است که پس از آن می‌توان پروتز دیگری را جایگزین کرد. وزن بالا هم علاوه بر آنکه باعث تخریب مفصل می‌شود، روی مفصل مصنوعی نیز اثر مخرب دارد. همچنین در افراد چاقی که به بیماری‌هایی از قبیل فشارخون یا دیابت مبتلا هستند، انجام تعویض مفصل زانو، ریسک به شمار می‌آید. علاوه بر اینها ممکن است به علت چسبندگی بافت‌های نرم اطراف زانو بعد از عمل جراحی، با محدودیت حرکتی شدیدی که بیمار قبل از عمل داشته است، حرکت زانو به حد مورد انتظار نرسد.
پس از عمل جراحی پروتز زانو در صورت افزایش درد و تورم در ساق پا، افزایش ناگهانی تنگی نفس و درد قفسه سینه، تب و لرز، قرمزی، سفتی و تورم در محل جراحی زانو، افزایش درد زانو با هرگونه فعالیت و حتی در زمان استراحت و ترشح از محل جراحی زانو باید به پزشک مراجعه کرد.
