زور مردم به تلویزیون رسید

MOTD از سال 1964 به صورت مداوم از بی‌بی‌سی پخش می‌شود و نامش به عنوان مستمرترین برنامه ورزشی تلویزیون در کتاب گینس به ثبت رسیده است. اما این برنامه طی روزهای گذشته بدون هیچ مجری یا مفسری روی آنتن رفت، چرا که پس از کنار گذاشته شدن لینه‌کر، کارشناسان برنامه یعنی یان رایت و آلن شیرر که هر دو هم از مهاجمان بزرگ تاریخ لیگ برتر بودند در اعتراض به این تصمیم در تلویزیون حاضر نشدند. هشتگ برنامه و بازگشت لینه‌کر هم تبدیل به ترند توییتر شد و در شبکه‌های اجتماعی مختلف رویکرد تلویزیون ملی بی‌بی‌سی که بودجه‌اش مستقیم توسط حکومت بریتانیا تغذیه می‌شود، مورد انتقاد شدید مردم قرار گرفت. کار به جایی رسید که مدیرکل بی‌بی‌سی مجبور به عذرخواهی از مردم شد و روز گذشته هم‌ گری لینه‌کر با انتشار یک توییت و تشکر از مردم و همکارانش، از بازگشت به بی‌بی‌سی و اجرای دوباره MOTD خبر داد. ماجراهای اخیر یک بار دیگر قدرت و اهمیت نظر مردم در رویدادهای مهم اجتماعی را نشان داد. در شرایطی که بودجه بی‌بی‌سی توسط مردم تامین می‌شود، آنها حق دارند که مجری محبوبشان را در تلویزیون ببینند و مجری فوق هم باید از حق آزادی بیانش استفاده کند و همه اینها در چارچوب خود امکان‌پذیر است. در مقام مقایسه نخستین چیزی که به ذهن متبادر می‌شود، اتفاقی بود که در صدا و سیمای ملی ایران برای یک مجری ورزشی محبوب رخ داد. با گذشت 4 سال از کنار گذاشته شدن عادل فردوسی‌پور، هنوز هم مشخص نشده که چگونه محبوب‌ترین برنامه تاریخ صدا‌و‌سیما به گواه آمار ناگهان تعطیل شد و با وجود اصرار همه‌جانبه مردم و حتی منتقدان، نه عادل به این برنامه برگشت و نه دلیلی برای کنار گذاشته شدن وی مطرح شد. نمی‌توان ژست‌های آزادی‌بیان انگلیسی‌ها را دید و از تناقضاتشان نگفت، ولی آنها حداقل به نظر مردم احترام می‌گذارند. به نظر شما نظر مردم ما نباید برای  آقایان مسوول اهمیت داشته باشد؟