به گزارش روز پنجشنبه گروه اخبار علمی ایرنا از تلگراف، این اولین بار نیست که محققان برای دستیابی به یک فناوری برای شبیه سازی تصویر افراد در بزرگسالی براساس تصویر قبلی آنها تلاش می‌کنند. در سال 2014 میلادی نیز محققان دانشگاه واشنگتن تکنیک مشابهی را برای شبیه سازی چهره افراد تا سن 80 سالگی مورد استفاده قرار دادند.
اما فناوری محققان دانشگاه بردفورد، گام بزرگی به جلو محسوب می شود. این فناوری قادر است عوامل بیشتری را از جمله اطلاعات مربوط به آشنایان و بستگان در فرآیند بازسازی چهره یک شخص مورد استفاده قرار دهد. در واقع روش‌های موجود از یک رویکرد خطی یا یک بُعدی برای بازسازی چهره استفاده می‌کنند؛ اما در شیوه محققان بردفورد از یک رویکرد غیرخطی استفاده شده است.
یکی از مهم‌ترین کاربردهای این فناوری بازسازی چهره افراد گم شده است.
محققان دانشگاه بردفورد یک شبکه عصبی طراحی کردند و ویژگی های چهره افراد را در سنین مختلف در اختیار آن قرار دادند. این سیستم ویژگی‌های متعددی از جمله دهان، پیشانی و حتی شکل چانه افراد را نگاشت کرده و سپس چگونگی تغییر ویژگی‌های چهره انسان را در سنین مختلف می‌آموزد. دقت این سیستم با دریافت اطلاعات بیشتر، افزایش می‌یابد.
محققان به‌منظور بررسی عملکرد سیستم، الگوریتم‌هایی را مورد استفاده قرار دادند که با استفاده از آن چهره افراد در سنین پایین‌تر شبیه سازی می‌شد. همچنین از تصویر چهره یک کودک 21 ماهه گم شده در سال 1991 استفاده کردند تا عملکرد سیستم را در دنیای واقعی ببینند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Forensic Sciences منتشر شده است.
علمی (6) ** 9259
مترجم: سپیده کاشانی* انتشار: زهره محتشمی پور
