فلسطین از نیمه شب تا ۵ صبح

الجزیره با چهار فلسطینی در این رابطه صحبت کرده است. «محمد ابو ماریا» یک شهروند 27ساله‌ فلسطینی است که با خانواده‌اش در روستای «بیت عمر»، در حومه‌ شمالی هبرون در جنوب کرانه‌ باختری اشغالی زندگی می‌کند. او می‌گوید نیروهای اسرائیلی «15 تا 20 مرتبه» به خانه‌ او یورش برده‌اند. تمام خانواده‌ او طی این یورش‌ها مورد ضرب‌وجرح قرار گرفته و زخمی شده‌اند. خودش هم 6بار دستگیر شده و 5سال را در زندان‌های اسرائیل گذرانده است. اولین دستگیری او در سال2010 بود؛ زمانی که 14 ساله بود. او می‌گوید: «آنها ما را یا با پا، یا با دست یا با سلاح‌هایشان بیدار می‌کنند.» یورش شبانه‌ اسرائیلی‌ها عمدتا برای دستگیری فلسطینیان است؛ اما این یورش‌ها دلایل دیگری هم دارد. شواهد و مستندات جمع‌آوری‌شده از سوی گروه‌های حقوق بشری فلسطینی، داخلی و بین‌المللی و حتی سربازان سابق نشان می‌دهد که ارتش اسرائیل از این یورش‌ها برای القای ترس و وارد آوردن فشار روانی بر جمعیت‌های ساکن در سرزمین‌های اشغالی استفاده می‌کند تا به هدف «بازدارندگی» دست یابد.

سربازان در نیمه‌های شب ناگهان به خانه‌ها یورش می‌برند تا افراد را شناسایی کنند. آنها از اعضای خانواده و خود خانه عکس می‌گیرند و از آن برای «جمع‌آوری اطلاعات» و «نقشه‌برداری» استفاده می‌کنند. همچنین از این خانه‌ها به‌عنوان مکانی برای تیراندازی یا پاسگاهی نظامی یا دیده‌بانی در هنگام عملیات نظامی استفاده می‌کنند. یک یورش می‌تواند از 15دقیقه تا 4ساعت به طول انجامد و اغلب هم با خشونت روحی و جسمی و ویرانی اموال و دارایی‌های فلسطینیان همراه است. گاهی سربازان زن به زنان خانواده می‌گویند شلوارها یا پیراهن‌های خود را دربیاورند. سربازان اسرائیلی برای ورود به خانه‌های فلسطینیان نیازی به «حکم ورود» ندارند. بر اساس فرمان‌های نظامی، یک سرباز «می‌تواند در هر زمانی و در هر جایی به خانه‌ای ورود کند» و «درصورتی‌که دلیلی برای سوءظن وجود داشته باشد... یعنی هر لطمه‌ هدفمندی به امنیت عمومی، امنیت... نیروهای اسرائیلی، حفظ نظم عمومی یا سوءظن به فرد به‌دلیل دست داشتن یا مشارکت در اهداف شورش، انقلاب یا طغیان» مبادرت به جست‌وجو، تفتیش و بازجویی هر فردی که بخواهد بزند.

از اشغال سال1967، ارتش اسرائیل بیش از صدوهفتادهزار مورد یورش منجر به «تفتیش یا دستگیری» به شهرهای فلسطینی در اراضی غربیِ اشغالی داشته است که بیشتر آن شامل یورش‌های شبانه به خانه‌ها بود. در فاصله‌2017 تا مارس2023، نیروهای اسرائیلی 23138مورد یورش منجر به «تفتیش یا دستگیری» در اراضی غربی داشته‌اند؛ یعنی به‌طور متوسط 10یورش به‌صورت روزانه. دستگیری خودسرانه و زندانی کردن عناصر کلیدی اشغالگری اسرائیل است. از سال1967 تاکنون، نیروهای اسرائیلی با استفاده از «فرمان‌های نظامی» که به‌شدت ناقض حقوق اساسی است، بیش از هشتصدهزار فلسطینی را دستگیر کرده‌اند. در فاصله‌ 2016 تا 2022، ارتش اسرائیل 44805 فلسطینی را در کرانه باختری اشغالی و شرق بیت‌المقدس دستگیر کرد که 17درصد از آنان «کودک» بودند.

««اسماء منصور» مادر 38ساله‌ای است که صاحب 4فرزند است و در «جِنین» در شمال کرانه‌ باختری اشغالی زندگی می‌کند. او و همسرش یک فروشگاه لوازم‌التحریری را در شهر جنین اداره می‌کنند. در ساعت 2بامداد مورخ 9آوریل2021 ده‌ها سرباز اسرائیلی به خانه‌ آنها یورش آوردند و محمد، پسر 17ساله‌ این خانواده را ربودند. او در «بازداشت اداری» [Administrative detention: به دستگیری و بازداشت افراد حقیقی به دست دولت، بدون محاکمه و عموما به دلایل امنیتی گفته می‌شود. بسیاری از کشورها، صرف‌نظر از دموکراتیک بودن یا نبودن حکومتشان، برای مبازره با تروریسم، مهاجرت غیرقانونی و محافظت از رژیم حاکم، دست به بازداشت اداری می‌زنند] بود و بعد از یک سال و دو ماه محاکمه شد. او در 6ژوئیه 2022 آزاد شد. او می‌گوید: «در چهار ماه اول هیچ خبری از او نداشتیم.»

اسرائیل تنها بازیگر در جهان است که در نظام قضایی خود دارای «دادگاه نظامی اطفال» است. سالانه بین 500 تا 700کودک فلسطینی در دادگاه‌های نظامی اسرائیل محاکمه می‌شوند. به گفته‌ «دفاع برای کودکان بین‌الملل- فلسطین» از سال 2000، ارتش اسرائیل دست‌کم سیزده هزار کودک فلسطینی را بازداشت، بازجویی و تحت پیگرد قرار داده یا روانه‌ زندان کرده است. در سال2016، 343کودک فلسطینی در زندان‌های اسرائیل بودند. درعین‌حال، اسرائیل هر سال و بر اساس «بازداشت اداری» صدها فلسطینی را بازداشت می‌کند. این امر به اسرائیلی‌ها اجازه می‌دهد تا فلسطینی‌ها را بر اساس «شواهد مخفی» در بازداشت نگه‌دارند؛ زندانیانی که هیچ اطلاعی از اتهاماتشان نداشته و اجازه‌ دفاع به آنها هم داده نمی‌شود. در سال2022، نظام سیاسی اسرائیل 820فلسطینی را بر اساس «بازداشت اداری» زندانی کرد.«لیلا» و «طارق عیساوی»، به ترتیب هفتاد و پنج و هشتادساله، در شهر فلسطینی «العیساویه» در بیت‌المقدس اشغالی زندگی می‌کنند. شش نفر از هفت فرزند آنها - از جمله یک دختر-در زندان‌های اسرائیل به‌صورت یکجا زندانی هستند. پسرشان «ثمر» یک زندانی فلسطینی است که رکورد طولانی‌ترین اعتصاب غذا را در سال2013 شکست. او مدت 266روز از دریافت غذا خودداری کرد (البته قبل از آنکه مقام‌های اسرائیلی او را آزاد کنند). در سال1994، سربازان اسرائیلی پسر 16ساله این خانواده به نام «فواد» را کشتند. او در یک تظاهرات علیه کشتار مسجد ابراهیمی در هبرون شرکت کرده بود. آنها می‌گویند: «این اشغال است و جز اشغال نمی‌توان نام دیگری بر آن گذاشت. ما نمی‌توانیم حتی از فرزندان خود محافظت کنیم.» خانواده‌ عیساوی مدت‌ها از سوی اشغالگران اسرائیلی تحت پیگرد بودند. طارق عیساوی سال‌ها درباره تاریخ یورش اسرائیلی‌ها به خانه‌های فلسطینی سخن گفته است. او می‌گوید: «آنها هرکسی را که بتوانند می‌گیرند؛ پیر، جوان، بیمار و کودک. برایشان هیچ‌چیز اهمیتی ندارد.» برای یک بازداشتی فلسطینی، سخت‌ترین بخش پس از یورش است.

 آن بازداشتی‌ها و دستگیرشدگان به بازجویی کشیده می‌شوند که گاهی تا 75روز طول می‌کشد. در این بازداشت آنها به‌طورمعمول زیر فشارها و شکنجه‌های جسمی و روانی از جمله ضرب‌و‌شتم، غل‌و‌زنجیر کردن و محرومیت از خواب قرار می‌گیرند. از سال1967، بیش از 70فلسطینی در نتیجه شکنجه در بازجویی‌های اسرائیلی‌ها جان خود را از دست داده‌اند. «محمد ابو ماریا» شکنجه در شبی را طی دوره‌ بازجویی‌هایش به خاطر می‌آورد. او می‌گوید: «من 22 روز را روی صندلی گذراندم؛ درحالی‌که دست‌وپاهایم به صندلی بسته‌ شده بود.» پس از بازجویی، برخی آزاد شدند؛ درحالی‌که برخی دیگر به اتهاماتی بی‌اساس مبتنی بر «فرمان نظامی» اسرائیل متهم شده بودند. به‌طور نمونه، «فرمان شماره 101 نظامی اسرائیل» دو ماه پس از اشغال کرانه‌ باختری در اوت1967 صادر شد که می‌گوید: فلسطینی‌ها می‌توانند به‌دلیل مشارکت در تجمعات 10نفره یا بیشتر بدون تایید ارتش اسرائیل به 10سال حبس محکوم شوند. همین 10 سال حبس شامل کسانی هم می‌شود که «پرچم یا نمادهای سیاسی را در دست گیرند، به اهتزاز درآورند، به نمایش بگذارند یا به‌جایی بچسبانند.» افرادی که بر اساس چنین دستوراتی متهم شده‌اند، در یک دادگاه نظامی که توسط سربازان - از قاضی گرفته تا نگهبان - که میزان محکومیت آنها بالاتر از 99درصد است، محاکمه می‌شوند. در سال2017، 7هزار زندانی فلسطینی از جمله 400 کودک و 64 زن در زندان‌های اسرائیل بودند. یورش به خانه‌های فلسطینی‌ها و دستگیری‌ها و بازداشت‌های خودسرانه، عناصر مهمی از سرکوب فلسطینیان از سوی اسرائیل است. تاثیر این اقدامات بر بهداشت جسمی و روانی و رفاه فلسطینی‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت. «ابوماریا» می‌گوید: «روش ورود آنها به خانه‌مان وحشت‌آور است.»