با توجه به گزارشی از روزنامه معتبر نیویورک تایمز این روزها اطلاعات شخصی بیش از 6.8 میلیون کاربر عضو شبکههای اجتماعی مختلف شامل تصویر، ویدئو و موقعیتهایی که در آنها حضور داشتهاند در معرض دید سایرین کاربران قرار دارد و اینطور که مشخص است اکثر افراد اهمیت چندانی به حریم خصوصی اکانتهای خود نمیدهند. در این میان والدینی به چشم میخورند که ردپاهای دیجیتالی مخربی از خود به جای میگذارند. آنها بزرگترین ناقضین حریم شخصی فرزندانشاناند.
به گزارش
تا شش، مطالعهای در سال 2010 توسط مجله آمریکایی آتلانتیک به چاپ رسیده است که نشان میدهد بیش از 90 درصد از کودکان دو ساله این کشور و همینطور 80 درصد از نوزادان دارای صفحات مختلف در شبکههای اجتماعی به نام خود هستند. این اکانتها همگی به وسیله والدین بچههای مورد بررسی، مدیریت میشوند.
نهاد عمومی کمیسر کودکان در انگلیس از طریق گزارشی به نام “چه کسی مرا می شناسد؟”، اقدام به جستوجو و جمعآوری اطلاعاتی کرده است که توضیح میدهند والدین از چه مسیرهایی با آپلود تصاویر و ویدئوهای مربوط به کودکان خود منجر به خطرآفرینی در زندگی آینده آنها خواهند شد. این پژوهش تخمین می زند که تا سن 13 سالگی فرزندان، والدین تقریباً 1300 عکس و فیلم از فرزندانشان به صورت آنلاین منتشر کردهاند.
حتی با استناد به مطالعهای دیگر در سال 2011 هم که دادههای کامل آن به وسیله نشریه تجاری آمریکایی ادویک قابل دسترسی است، مردم تنها با یک پنجم از دوستان شبکههای اجتماعی خود مانند فیسبوک آشنایی کامل دارند. این موضوع بدین معنا است که فرصتهای بیشماری در اختیار غریبهها و یا دوستانی که بعداً تبدیل به دشمن میشوند! قرار خواهد گرفت تا به پستهای آسیبپذیر شما از نظر اطلاعاتی بهخصوص در مورد فرزندانتان دسترسی یابند.
در واقع والدین عکس یا فیلمی را به اشتراک میگذارند که فکرش را هم نمیکنند ممکن است به عنوان یک مدرک توسط دیگران ثبت شود و در آینده به ضرر کودک تمام شود. گفتنی است که به مجموعهی چنین رویکرد مخربی، اصطلاحاً Sharenting (فرزند پروری شرمآور) به جای Parenting (فرزندپروری) گفته میشود که مستقیماً ناشی از تأثیر شبکههای اجتماعی بر ذهن افراد در راستای ارائه بیش از حد اطلاعات به طور ناخودآگاه خواهد بود.
بر اساس یک پیشبینی که گزارش آن توسط بیبیسی (سرویس پخش همگانی عمومی بریتانیا) منتشر شده است، تا سال 2030 شرنتینگ علت اصلی دو سوم از کلاهبرداریهای هویتی در سطح اینترنت خواهد بود و سالانه صدها میلیون دلار هزینه برای دولتها به بار خواهد آورد. فقط یک نام، تاریخ تولد و همچنین آدرسی که آن هم به راحتی از موقعیت جغرافیایی عکس تولد فرزندتان در صفحه اینستاگرام وی قابل برداشت است کافی خواهد بود تا سارقین به امور خود رسیدگی کنند.
Stacey Steinberg دانش آموخته دانشکده حقوق فردریک جی. لوین، اقدام به بررسی جوانب این مسئله کرده است. به عقیدهی او باید این فرصت در اختیار کودکان قرار گیرد تا بتوانند به پستهای نادرست والدین نه بگویند و در برابر آنها مخالفت خود را ابراز کنند. مقصود از محتواهای به اشتراک گذاشته شده توسط والدین تنها عکس و فیلم نیست و شامل تمامی نقل قولهای ناخواسته، توضیحات اضافه در خصوص موفقیتهای فرزند و حتی چالشهای طراحی شده یا شرکت کرده به وسیله آنها نیز خواهد شد.
طبق مقالهای از انجمن روانشناسی آمریکا، کودکان میتوانند به خوبی نظارت مداوم و لحظهبهلحظه از جانب دیگران را احساس کنند و این موضوع با رشد و تکامل طبیعی آنها تداخل خواهد داشت. چنین کودکانی ممکن است تلاش کمتری برای کنار زدن موانع و یادگیری درست از غلط به خرج دهند. از طرفی دیگر امکان آموزش رعایت حریم خصوصی مابقی افراد جامعه، استقلال و مسئولیتپذیری به فرزندانی که قربانی وضعیت مذکور شدهاند، بسیار دشوار خواهد بود. از جمله سایر مشکلاتی که گریبان این دسته از کودکان را میگیرد میتوان به انطباق پذیری ضعیف با جمع، غرور کاذب، مهارتهای اجتماعی نامطلوب و عدم توانایی مشارکت در فعالیتهای جمعی اشاره کرد.
مازیار دانیالی