سرویس دفاع و امنیت مشرق _ اواخر هفته گذشته با آزمایش یک موشک قاره پیمای جدید توسط کره شمالی، تنش در شبه جزیره کره بار دیگر به بالاترین حد خود رسید.
در طول یک سال گذشته دوطرف بارها با اقدامات نظامی نظیر آزمایش موشک های جدید یا برگزاری مانورهای گسترده نظامی دست به تهدید متقابل زنده اند.
کره شمالی حتی در یک مورد پا را فراتر گذشته و اقدام به نقض حریم هوایی پایتخت کره جنوبی کرد؛ روز 26 دسامبر 5 پهپاد وارد حریم هوایی کره جنوبی شدند که 4 فروند بر فراز جزیره Ganghwa به پرواز در آمده و 1 فروند نیز بر فراز شهر سئول دیده شد؛ نیروی هوایی کره جنوبی تلاش کرد تا با استفاده از جنگنده اف15 و بالگرد کبرا این پهپاد را رهگیری کند که ناموفق بود و حتی 1 فروند هواپیمای آموزشی رزمی KA-1 کره ای نیز در این راه دچار سانحه شده و سرنگون شد.
اما آزمایش موشکی چند روز قبل کره شمالی حساسیت بیشتری را برانگیخته است؛ در پاسخ به آزمایش روز گذشته موشک قاره پیمای Hwasong-18 کره شمالی، نیروی هوایی دفاعی ژاپن با جنگنده های F-15CJ و F-2 همراه دو فروند بمب افکن راهبردی B-52H و جنگنده های F-35A و F-16 با پشتیبانی هواپیمای سوخترسان KC-135R نیروی هوایی ایالات متحده تمریناتی تاکتیکی در حریم هوایی بین المللی بر فراز دریای ژاپن انجام دادند تا متقابلا آمادگی عملیاتی اتحاد آمریکا و ژاپن را نشان دهند.
ویژگی های موشک قاره پیمای جدید کره شمالی
موشک هواسونگ18 که چند روز قبل با موفقیت آزمایش شد نخستین موشک قاره پیمای سوخت جامد ارتش کره شمالی محسوب می شود؛ بنابر اطلاعات منتشر شده از سوی رادارهای مراقبتی ارتش ژاپن، این موشک که در حوالی جزیره هوکایدو ژاپن به نقطه اوج خود رسیده و سپس درون آبهای آزاد سقوط کرد به ارتفاعی حدود 3 هزار کیلومتر رسیده است.
با تطبیق مسیر پروازی این موشک در شبیه سازهای موشکی تخمین زده می شود برد نهایی موشک در مسیر بالستیک می تواند تا 8000 کیلومتر باشد؛ اما نکته مهم اینجاست که گفته می شود در این آزمایش موشکی تنها 2 مرحله از 3 مرحله موشک استفاده شده است و در صورت به کارگیری مرحله سوم، برد موشک به بیش از 15 هزار کیلومتر خواهد رسید.
اما برد پروازی موشک نیز مسئله اصلی و چالش برانگیز آزمایش اخیر نبوده است؛ در سالهای گذشته ارتش کره شمالی چندین موشک مختلف خانواده هواسونگ به ترتیب عددی از 13 تا 17 را با موفقیت آزمایش کرده و برخی از آنها را وارد سازمان رزم خود کرده بود که تقریبا همگی توان پوشش بخش اعظم خاک اصلی ایالات متحده امریکا و پایگاه آندرسن در جزیره گوام را داشتند و موشک برد بلند جدید موضوع جدیدی نبود.
اما ویژگی اصلی موشک هواسونگ18 در سوخت جامد بودن آن است؛ تمامی موشک های قبلی قاره پیمای کره شمالی از نوع سوخت مایع بودند؛ آماده سازی و تزریق سوخت به موشک پیش از پرتاب ساعت ها زمان برده و آن را در معرض خطر حملات هوایی پیشدستانه آمریکا یا کره جنوبی قرار میداد، اما استفاده از سوخت جامد در تمامی مراحل پروازی موشک موجب می شود که هواسونگ18 را در کمترین زمان ممکن از سیلو یا تونل های زیر زمینی خارج کرده و آماده پرتاب کرد که کار شناسایی و شکار آن برای رقیب را تقریبا غیر ممکن خواهد کرد.
در چنین شرایطی در صورتی که هرگونه حمله ای به خاک کره شمالی صورت بگیرد و این کشور قصد داشته باشد تا از تسلیحات راهبردی خود نظیر موشک قاره پیمای اتمی علیه امریکا استفاده کند، کار شکار موشک بر روی سکوی پرتاب توسط نیروی هوایی امریکا غیر ممکن و شکار توسط سامانه های پدافندی دریاپایه نظیر SM-3 در فاز نخست پرتاب به جهت عدم اطلاع از موقعیت و زمان پرتاب موشک بسیار دشوار خواهد بود و کاخ سفید بایستی امید خود (هر چند اندک) برای عدم اصابت کلاهک های اتمی به شهرهایی نظیر نیویورک یا واشنگتن را بر عملکرد لایه آخر دفاع هوایی مستقر در خاک اصلی خود قرار دهد.
پس از آزمایش چندین مدل موشک قاره پیمای سوخت مایع اتمی، موشک های کروز دوربرد با توان حمل کلاهک اتمی (برای هدف قرار دادن کره جنوبی و ژاپن) و موشک قاره پیمای سوخت جامد جدید (هواسونگ18) به نظر می رسد تنها 1 گام تا عملی شدن رویای بزرگ کیم جونگ اون رهبر کره شمالی برای رسیدن به بازدارندگی کامل اتمی در برابر آمریکا باقی مانده باشد، یعنی موشک قاره پیمای سوخت جامد زیردریایی پرتاب.
با داشتن موشک قاره پیمای قابل پرتاب از زیردریایی، کره شمالی قادر خواهد بود تا از آبهای آزاد و به دور از دسترس ایالات متحده دست به شلیک این موشک ها به سمت خاک آمریکا بزند که مشابه با توانی که کشورهای دو بلوک شرق و غرب در دوران جنگ سرد و حتی دوران فعلی داشتند، از اصلی ترین دلایل عدم وقوع هر گونه درگیری مستقیم میان قدرت های اتمی است.
شبه جزیره آماده هفتمین آزمایش اتمی
اما آزمایش موشک های دوربرد تنها بحران ژئوپلتیک در شرایط فعلی منطقه شرق آسیا و شبه جزیره نخواهد بود؛ کلیه شواهد و اخبار نشان می دهد ارتش کره شمالی احتمالا در آینده ای نزدیک اقدام به انجام آزمایش جدید اتمی خواهد کرد.
کره شمالی مابین سالهای 2006 تا 2017 دست کم 6 آزمایش اتمی انجام داده است؛ برخی بمب های آزمایش شده پلوتونیومی و بر اساس شکافت هسته ای بوده و برخی نیز از نوع همجوشی هسته ای یا هیدروژنی بودند که قدرت انفجاری بالاتری نیز داشتند.
آزمایشات قبلی کره شمالی از نظر قدرت انفجاری همواره سیر صعودی داشته اند و پیش بینی می شود آزمایش هفتم نیز دارای قدرت بیشتری نسبت به بمب 140 کیلوتنی آزمایش ششم باشد.