زومیت نوشت: ماموریت سیارکی امارات که احتمالا در سال 2028 پرتاب خواهد شد، می‌تواند به پرده‌برداری از اسرار اجرام فراتر از نپتون کمک کند.
امارات با همکاری دانشگاه کلرادو بولدر آمریکا قصد دارد ماموریت مورد بحث را در سال 2028 پرتاب کند. اماراتی‌ها به ماموریت کاوش کمربند سیارکی به‌عنوان دنباله‌ای مناسب برای امید، فضاپیمای مریخی موفق خود نگاه می‌کنند؛ کاوشگری که در سال 2021 به مدار مریخ رسید و از آن زمان تاکنون مشغول مطالعه‌ی جو رقیق سیاره سرخ و تغییرات اقلیمی فصلی آن بوده است.
ساره امیری، رئیس آژانس فضایی امارات، هنگام اعلام دومین ماموریت میان‌سیاره‌ای این کشور گفت: «ماموریت جدیدی که برای کاوش در کمربند سیارکی انجام می‌دهیم، دوباره ما را به سطح دیگری از پیچیدگی و رشد توانایی‌ها می‌برد و نشان‌دهنده‌ی جهش رو به جلویی عظیم برای توسعه‌ی بخش فضایی امارات است.»
بااین‌حال آنچه در سال 2021 به تفصیل بیان نشد، سیارک‌های خاصی بود که کاوشگر امارات با آن‌ها بازدید خواهد کرد. اما اکنون به‌لطف پوستری که ماه آینده در کنفرانس سیارک‌ها، دنباله‌دارها و شهاب‌ها ارائه خواهد شد، از اسامی این سیارک‌ها مطلع شده‌ایم.
فضاپیمای امارات پس از گرفتن کمک‌های گرانشی از زهره، زمین و مریخ، با هفت سیارک کمربند اصلی سیارک‌ها مواجه خواهد شد. از این بین، فضاپیما از شش سیارک با سرعتی بالا بازدید خواهد کرد و درنهایت به سراغ سیارک 269 جاستیشا خواهد رفت.
فهرست هفت سیارک هدف کاوشگر امارات به شرح زیر است:
پرواز گذری: سیارک 10253 وستروالد
پرواز گذری: سیارک 623 کایمرا
پرواز گذری: سیارک 13294 روکاکس
پرواز گذری: سیارک 23871
پرواز گذری: سیارک 59980
ملاقات نزدیک: سیارک 269 جاستیشا
سیارک 269 جاستیشا نسبتا بزرگ است و قطر آن به حدود 53 کیلومتر می‌رسد. آن‌طور که چند سال پیش، اخترشناسان مرکز تاسیسات تلسکوپ فروسرخ و رصدخانه‌ی نجومی دانشگاه ملی سئول کشف کردند، نکته‌ی جالب درباره‌ی این سنگ فضایی، رنگ مایل به قرمز آن است.
رنگ قرمز 269 جاستیشا احتمالا ناشی از وجود ترکیباتی آلی به نام تولین در سطح آن است. تولین در پلوتو و دیگر اجرام یخی واقع در بخش بیرونی منظومه شمسی به‌وفور یافت می‌شود. درنتیجه احتمال می‌رود این سیارک پیش از آنکه به بخش درونی منظومه شمسی راه یابد، در محدوده‌ی فراتر از نپتون شکل گرفته باشد.
اگر منشاء جاستیشا واقعا به دوردست‌ترین نقاط منظومه شمسی بازگردد، ماموریت سیارکی امارات یک صندلی ردیف جلو دراختیار دانشمندان قرار می‌دهد تا به‌طور دقیق از ماهیت و خصوصیات اجرام بزرگی که فراتر از نپتون مستقر هستند، مطلع شوند.
براساس برنامه‌ی کنونی، پیش‌بینی می‌شود که پرواز از کنار نخستین سیارک در سال 2030 اتفاق بیفتد و پیش از ملاقات با 269 جاستیشا در سال 2034، پنج پرواز گذری دیگر انجام شود. در ملاقات با واپسین هدف، فضاپیما با استفاده از سامانه‌ی پیش‌رانش خورشیدی و الکتریکی خود، ترکیب سطحی، زمین‌شناسی و میدان گرانشی جاستیشا را از مدارهای متعدد با ارتفاع‌های مختلف بررسی خواهد کرد.
از دیدگاه علمی، ماموریت سیارکی امارات درصدد توضیح بهتر منشاء و تکامل سیارک‌های غنی از آب و همچنین درک پتانسیل آن‌ها به‌عنوان انبار منابع برای ماموریت‌های اکتشافی آتی در فضای دوردست است.
علاوه‌بر اهداف علمی، جلب توجهات عموم به کاوش‌های فضایی، هدف دیگر محسوب می‌شود. مقام‌های امارات امیدوارند که فضاپیماهایی مانند کاوشگر سیارکی و مدارگرد مریخی امید، الهام‌بخش نسل جدیدی از دانشمندان و مهندسان در خاورمیانه شوند.
