رتبه‌بندی زبان‌ها بر اساس تعداد الفباهایشان

در این مقاله، به بررسی زبان‌ها بر اساس اندازه الفباهایشان می‌پردازیم. زبان‌ها عمدتاً هویت فرهنگی و کشورها را تعریف می‌کنند. بگونه‌ای که شما ممکن است یکی از زبان‌های بزرگ جهان مانند اسپانیایی، انگلیسی یا ماندارین صحبت کنید، یا یک زبان کوچک‌تر و منزوی مانند بسک، چینوک یا رومانی، این شکل ارتباط برای تقریباً همهٔ جنبه‌های زندگی ما اساسی است. در ادامه، ما نگاهی به زبان‌هایی با الفباهای بزرگتر و متنوع‌تر خواهیم داشت.

روش ارزیابی

طبق بررسی سایت Ethnologue.com، در سراسر جهان 7168 زبان وجود دارد و اندازه‌گیری الفبای یک زبان در واقع کمی پیچیده‌تر از آن به نظر می‌رسد. اولین مسئله، چگونگی شمارش الفبا است. برای مثال زبان اسپانیایی را در نظر بگیرید؛ حروف صداهای “A، E، I، O، U” در الفبای اسپانیایی وجود دارند، اما همه آنها نیز نسخه‌های تکیه‌دار دارند. آیا اینها به عنوان کاراکترهای اضافی در محدوده یک الفبا شمرده می‌شوند یا فقط تغییراتی بر روی حروف موجود هستند؟ برای هدف این مقاله، ما به این نتیجه می‌رسیم که اگر یک زبان فهرست مشخصی از حروف را در الفبای خود شامل شود و حروف تکیه‌دار یا نسخه‌های ترکیبی را در نظر نگیرد، ما آن را بدون آنها می‌شماریم. همچنین، زبان‌هایی مانند ماندارین یا کانتونیز که مفهوم الفبا به صورت مستقیم برای آنها قابل اعمال نیست، را نیز شامل نمی‌شود. این زبان‌ها سیستم‌های نوشتاری مبتنی بر نمادها دارند که به عنوان تصاویر نمادین شناخته می‌شوند و به طور دقیق در الفبا شمرده نمی‌شوند. با این وجود، بیایید شروع کنیم!

واقعیت جالب

زبان مغولی، با میانگین 13 حرف در هر کلمه، بلندترین طول کلمه را از نظر تعداد حروف در جهان دارد!

رتبه یک: الفباهای کوچک (21 – 26 حرف)

بیشتر شما که این را می‌خوانید، با برخی از زبان‌های این رده آشنا خواهید بود. ما این زبان‌ها را در اینجا در نظر گرفته‌ایم تا مفهوم اندازه زبان‌ها در رده‌های بعدی را به شما بدهیم. بیایید با برخی از زبان‌های محبوب اروپایی شروع کنیم. زبان انگلیسی با 26 حرف بر اساس الفبای لاتین، همچنین آلمانی و فرانسوی با 26 حرف و اسپانیایی با 27 حرف هستند. ایتالیایی با 21 حرف جالبی در الفبای خود دارد که آن را پایین‌ترین حرفی در رتبه اول ما می‌دهد.

واقعیت جالب

روتوکاس، یک زبان بومی در پاپوآ گینه نو، کوچک‌ترین زبان شناخته شده در جهان با 12 حرف است!

رتبه دوم: الفباهای بزرگتر (28 – 46 حرف)

هنگامی که از برخی از زبان‌هایی که معمولاً با آن‌ها آشنایی داریم عبور می‌کنیم، الفباهای بزرگتر و پیچیده‌تری را مشاهده می‌کنیم. به عنوان مثال، زبان عربی 28 حرف دارد، که همگی به عنوان مصوت‌ها شناخته نمی‌شوند. البته در زبان عربی حروف صدادار (صداوا) وجود دارند، اما آنها با استفاده از “نشانه ترتیبی” یا نمادی که به حروف موجود اضافه می‌شود، نشان داده می‌شوند. سپس الفبای روسی که شامل 33 حرف است. 10 حرف از اینها صداوا هستند، 21 حرف همگی ساکن و دو “نشان” یا “تغییردهنده” دیگر نیز برای ساخت کلمات استفاده می‌شود. در نهایت، در رتبه دوم ما، زبان ژاپنی وجود دارد. حقیقت این است که ژاپنی یک زبان نمادین است و کانجی برجسته‌ترین سه سیستم نوشتاری آن است، اما برخلاف زبان چینی، ژاپنی دو الفبای صوتی به نام هیراگانا و کاتاکانا دارد که هر دو می‌توانند در رتبه‌بندی ما شمرده شوند. هر دو زبان در مجموع 46 حرف دارند.

واقعیت جالب

اصطلاح “دیگرافی” به زبانی اشاره دارد که چندین سیستم نوشتاری دارد. این موضوع در سراسر جهان رایج است، به ویژه در هند که اسکریپت فارسی-عربی و دواناگری اغلب در نمایش توافقی روی تابلوهای راهنما استفاده می‌شوند.

رتبه سوم: بزرگترین الفباها (50 – 75 حرف)

حالا وارد بالاترین سطح طول الفباها شده‌ایم و ما حاصل 50 حرف را شکسته‌ایم. زبان هندی، پربحث‌ترین زبان در همهٔ هند، الفبایی دارد که شامل 12 حرف صداوا، 33 حرف ساکن و بین 5 تا 7 کاراکتر ترکیبی است، که مجموعاً بین 50 تا 52 حرف را شامل می‌شود (این عدد در مناطق مختلف هند متفاوت است). بعد از آن، زبان نپالی را داریم که تاریخی از منطقه‌ای با سیستم‌های نوشتاری طولانی و پیچیده برخاسته است. نپالی 64 حرف در الفبای خود دارد که بزرگترین الفبایی است که تاکنون درباره آن صحبت کرده‌ایم، اما متأسفانه رتبه اول را به خود نمی‌گیرد. این افتخار به زبان خمر می‌رسد. طبق کتاب رکوردهای گینس، زبان خمر با مجموع 74 حرف، که شامل 33 حرف ساکن، 23 حرف صداوا و 12 حرف صداوا مستقل است، بزرگترین الفبای جهان را دارد. خمر اغلب به عنوان زبان کمبوجیایی شناخته می‌شود، اما در واقع در کشورهای مختلف جنوب شرق آسیا، از جمله تایلند، ویتنام و برخی مناطق لائوس صحبت می‌شود. این زبان تعداد 16 میلیون نفر از بومی‌زبانان را در برمی‌گیرد.

واقعیت جالب

خمر نه تنها نام یک زبان است، بلکه یک پادشاهی هم بود! پادشاهی خمر در بازهٔ زمانی 802 تا 1431 بر بخش قابل توجهی از جنوب شرق آسیا حاکمیت داشت.

نتیجه‌گیری:

در این مقاله، فقط به صورت کوچکی به دنیای الفباها، زبان‌ها و ویژگی‌هایی که آنها را منحصر به فرد می‌کند، پرداختیم. با توجه به تعداد زیادی زبان برای بررسی، ما شما را تشویق می‌کنیم تا تحقیقات خود را انجام داده و خود را دربارهٔ فرهنگ و تاریخ غنی که آنها می‌توانند به ما آموزش دهند، آگاه کنید.