تشویق ۹ دقیقه‌ای فیلم آخر مارتین اسکورسیزی در جشنواره کن

به گزارش ایسنا به نقل از نیوبورک تایمز، سرانجام «قاتلان ماه کامل»، ساخته دلخراش مارتین اسکورسیزی درباره یکی از سرگرمی‌های مورد علاقه آمریکا - کشتار جمعی - در جشنواره فیلم کن در بخش خارج از رقابت به نمایش درآمد و تا نخستین فیلم اسکورسیزی در این رویداد پس از نمایش فیلم کابوس‌آمیز «پس از ساعت‌ها» در سال 1986 باشد که برای او جایزه بهترین کارگردانی را به ارمغان آورد.

اسکورسیزی به همراه دو ستاره ای که فعالیت حرفه‌ای او را به دو نیم تقسیم می کنند یعنی رابرت دنیرو و لئوناردو دی کاپریو، روی فرش قرمز جشنواره کن رفت.

این فیلم برگرفته از پرفروش‌ترین کتاب غیرداستانی نوشته «دیوید گرن» با همین عنوان و فیلم‌نامه‌ای از اسکورسیزی و اریک راث ساخته شده است و روایتگر داستان قتل چندین نفر در منطقه نفت‌خیز اوسیج در اوکلاهاما در دهه 1920 است..عنوان فرعی این کتاب «قتل‌های اوسیج و تولد اف‌بی‌آی» است، در حالی که فیلم عمدتاً بر آنچه در اوکلاهاما اتفاق می‌افتد تمرکز دارد.

«قاتلان ماه کامل» فیلمی تکان دهنده و گاهی اوقات بسیار غم انگیز است، یک راز جنایی واقعی که در جزئیات استخوان سوزش میتواند احساس نزدیکی به یک فیلم ترسناک را ایجاد کند و در حالی که بر روی یک سری از قتل های انجام شده در دهه 1920 تمرکز می کند، اسکورسیزی به طور قاطع، داستان بزرگ تری درباره قدرت، بومیان آمریکا و ایالات متحده نیز بیان می کند.

بخش مهمی از آن داستان در دهه 1870 رخ داد، زمانی که دولت آمریکا اوسیج را مجبور کرد کانزاس را ترک کنند و در جنوب غربی نقل مکان کنند. فصل دیگری چندین دهه بعد نوشته شد، زمانی که نفت در زمین اوسیج در اوکلاهاما امروزی کشف شد.

هنگامی که «ارنست بورکهارت» (دی کاپریو) با قطار به شهر پررونق اوسیج در فیرفکس میرسد، دشت های سرسبز تا چشم کار میکند پر از چرثقیل های نفتی است. ارنست که هنوز یونیفورم رنگارنگ خود را از جنگ اخیراً پایان یافته بر تن دارد آمده تا در کنار عموی خود، ویلیام هیل (رابرت دنیرو) به همراه گروهی از بستگان دیگر از جمله برادرش (اسکات شپرد) زندگی کند.  «دیوید گرن» در کتابش می نویسد: «یک گاودار با عینک جغدی و لبخندی فشرده، ویلیام هیل واقعی است که  چنان روابط نزدیکی با جمعیت بومی آمریکا ایجاد کرده بود که او را به عنوان پادشاه اوسیج هیلز مورد احترام قرار می دادند.

اسکورسیزی با کارامدی، دوربین‌های سر به فلک کشیده و دانش کافی از تاریخ براری پایه‌ریزی روایت، شما را در هیاهوی منطقه غوطه‌ور می‌کند، جایی که سرشار از پول‌های جدیدی است که برخی خرج می‌کنند و برخی دیگر در تلاش برای دزدیدن هستند. اوسیج مالک حقوق معدنی زمین خود، که دارای برخی از بزرگترین ذخایر نفتی در کشور بود، بود و آنها آن را به کاوشگران اجاره دادند. در اوایل قرن بیستم منطقه اوسیج به‌طور خارق‌العاده‌ای ثروتمند شد و در سال 1923، این قبیله بیش از 30 میلیون دلار، معادل امروزی بیش از 400 میلیون دلار، به دست آورد.

«قاتلان ماه کامل» حول رابطه ارنست با هیل و یک زن جوان از اوسیج به نام مولی (لیلی گلادستون) می‌چرخد، زنی که که او در حین گشت زدن در شهر  ملاقات می کند. آنها ازدواج می کنند و صاحب فرزند می شوند و با شروع به افول منطقه اوسیج به یکدیگر پناه می برند.
گلادستون و دی کاپریو به طرز متقاعدکننده‌ای با هم تناسب دارند حتی اگر شخصیت‌هایشان حالات، خلق و خوی و ویژگی‌های فیزیکی متضاد داشته باشند.

این نخستین بازگشت اسکورسیزی به کن از سال 1985 ( 38 سال پیش) است، زمانی که او برنده جایزه بهترین کارگردانی برای فیلم «پس از ساعات اداری» شد. اسکورسیزی پیوند دیرین‌ با  جشنواره کن دارد و قبل از حضور در راس هیات داوران در سال 1998، برخی از نمادین‌ترین فیلم‌های اولیه‌اش را در کن ارائه کرد، به‌ویژه «راننده تاکسی» که در سال 1976 برنده نخل طلا شد و «سلطان کمدی» که هر دو با بازی «رابرت دنیرو» همراه بود. بازگشت اسکورسیزی و دنیرو به فرش قرمز کن برای یک فیلم، دستاورد مهمی برای «تیری فرمو» است، که برای اولین بار در سال 2019 برای نمایش «مرد ایرلندی» در کن تلاش کرد اما این فیلم در نهایت در جشنواره فیلم نیویورک نمایش داده شد.

فیلم طولانی و در عین حال جذاب «قاتلان ماه کامل» از هم‌اکنون یکی از شانس‌های اصلی جوایز اسکار پیش رو محسوب می‌شود.