عکاسی از تاریخ: معدنگران ولز

کاروین ریس جونز می‌گوید: “ما مسئولیت ثبت تاریخ را داریم”،  “اگر این پروژه را انجام نمی‌دادم، این داستان‌ها به فراموشی سپرده می‌شدند.”

او درباره نمایشگاه عکاسی اخیر خود یعنی “چوارلویر – معدنگران” صحبت می‌کند.

این نمایشگاه شامل پنج پرتره بزرگ است، هرکدام مربوط به یک مرد ولزی است که عمرش را در معادن ولز گذرانده است.

آنچه آن‌ها را از پرتره‌های سنتی متمایز می‌کند، استفاده از افزودنی (نوردهی) دوتایی است که در آن تصویری بر روی تصویر دیگر قرار می‌گیرد و در این حالت تصاویر مناظر طبیعی هستند.

CARWYN RHYS JONES

کاروین جونز آقای جونز می‌گوید: “وقتی من این پروژه را شروع کردم، مربوط به منظره طبیعی بود، و چگونه صنعتی سازی آن منظره را تغییر داده است.”

و سپس فکر کردم: “حالا، این معدن‌ها بدون مردم وجود نداشته باشند.”

CARWYN RHYS JONES

کاروین ریس جونز: “چند تا از اعضای خانواده‌ام معدنگر بودند، اما وقتی که جوان بودم، ارزش آنچه که آنها به دست آوردند را نمی‌فهمیدم.”

“اما الان، هر بار که به یک معدن سر می‌زنم، حس می‌کنم که در حال قدم زدن در تاریخ هستید، زیرا متوجه می‌شوید که این مردان چه کارهای بزرگی بدون ماشین‌آلات یا ایمنی و بهداشت داشته‌اند.”

کاروین ریس جونز عکاس، قبل از آنکه به پرتره‌ها بپردازد، با هریک از مردان مصاحبه کرد تا بیشتر درباره زندگی آن‌ها در معادن بفهمد.

دو نفر از آن مردان پس از آن درگذشتند – چیزی که آقای جونز می‌گوید باعث شد گرفتن چهره‌هایشان و داستان‌های موجود در آن‌ها اهمیت بیشتری داشته باشد.

CARWYN RHYS JONES

کاروین ریس جونز: “ما باید آنچه در حال رخ دادن است و فرهنگ خودمان را ثبت کنیم، زیرا این برای نسل بعدی مهم است تا از آن الهام بگیرند.”

نخستین بار در موزه سنگ لعبت ملی در لانبریس نمایش داده شد، سپس به سوانسی، پمبروکشایر، موزه راه‌آهن در گویند و در حال حاضر در نیویورک به نمایش گذاشته شده است.

CARWYN RHYS JONES

کاروین ریس جونز: آنجا شش ماه باقی می‌ماند و سپس به ورمونت منتقل می‌شود و آقای جونز امیدوار است که در نهایت بتواند تصاویر را به پنسیلوانیا ببرد.

“می‌دانم که این منطقه‌ای بزرگ است که ولزی‌ها به آنجا مهاجرت کرده‌اند، اما هرچیزی از نیویورک بهترین است، بنابراین ببینیم چه می‌شود.”

CARWYN RHYS JONES